De vier-persoonsvariant is ook bedacht door Reiner Knizia en staat geloof ik op Boardgamegeek; anders kan ik 'm je mailen.
De regelwijzigingen zijn supersimpel:
Je hebt twee sets Lost Cities nodig. Uit de ene set haal je alle 2-en, 3-en en 4-en. Die voeg je aan de andere complete set toe; alle 2-en, 3-en en 4-en zitten er dus dubbel in. Daarmee speel je en de rest van de kaarten uit dat tweede spel heb je niet nodig en kun je terzijde leggen.
Je speelt met vier spelers, in twee teams. De speler die tegenover je zit is je partner. Het spel speelt vervolgens exact hetzelfde als het normale spel, het enige verschil is dat je nu een derde actie kunt kiezen. In het normale spel mag je kiezen om een kaart aan een expeditie te leggen of een kaart juist af te leggen op het bord, maar nu mag je er in je beurt ook voor kiezen om 2 kaarten naar je speelpartner door te sluizen. Dat mag alleen als je dan nog tenminste 6 kaarten over houdt. Door deze mogelijkheid en het feit dat je samen speelt, ontstaat er een nieuwe dimensie in het spel.
Net als bij Taipan ga je proberen signalen af te geven aan elkaar; je mag verder namelijk absoluut niet met elkaar communiceren. Zo kan het wel eens voorkomen dat je partner een expeditie start in een kleur waarin jij niet sterk staat
