cymric schreef:
Ik vond Keltis erg flets, voornamelijk omdat je zowel omhoog als omlaag een reeks mag neerleggen. Een hoop subtiele turnangst is daarmee verloren gegaan: je kunt een tegenstander niet meer echt gericht dwars zitten. Interactie is daardoor beperkt tot een aantal kleine racejes langs de paden, dat is wel leuk, maar het houdt niet over. Prima SdJ-materiaal, dus.
Hier kan ik me prima bij aansluiten. Ook is het zo dat iedere kaart dezelfde "waarde" heeft. Of je nu een 4 of een 10 aflegt het maakt qua punten geen/weinig verschil. Bij Lost Cities leg je niet zo snel een 10 af in een kleur waar de tegenstander een expeditie in is gestart.
Ook heb ik het idee dat ik bij Lost Cities meer invloed op het spel heb dan bij Keltis (maar heb ook pas 1 potje Keltis gespeeld)