Nog nieuws van de dames, heren Phoenix/Ducosim over Celtica? De eerste indrukken op BGG (Cymric, Michiel) zijn eeeh... matig? Saai spel?

Zoals ik op BGG al had geschreven moet je er vooral geen nieuwe Tikal in zien. Dat had ik wel een beetje gehoopt (Kramer & Kiesling hebben een indrukwekkende staat van dienst), maar zelfs dan nog...

Doel is om aan het einde van de rit zoveel mogelijk complete amuletten te hebben; die amuletten bestaan uit 9 afzonderlijke delen. Die delen mag je van een openliggende willekeurige reeks trekken als je met een druïde op een veld komt waarvan dat de bijbehorende aktie is. Elk van de vijf druïdes verplaats je door het afleggen van kaarten in hun kleur: 1 kaart is één stap vooruit, 2 kaarten twee (waarbij het tussenliggende veld wordt overgeslagen), enzovoort. De weg naar de centrale ruïne ligt vast en kan niet worden veranderd; ditto voor de bijbehorende akties. Je hand met kaarten wordt normaliter niet aangevuld tenzij je op een veld met een helm komt: dan mag je 1 kaart van een speciale stapel trekken, maar moet je ook een aantal amuletstukken afgeven. Die speciale kaarten mogen alleen in combinatie met normale kaarten worden gespeeld. Heb je geen speelbare kaart, word je overgeslagen. Heeft niemand meer speelbare kaarten ophanden, worden er 5 nieuwe kaarten aan iedereen uitgedeeld en gaat het spel verder. Dit gaat zo door tot iemand de centrale ruïne bereikt; de lopende ronde wordt dan nog uitgespeeld. C'est tout.

Welke kaarten je krijgt hangt puur en alleen af van toeval en omdat je elke beurt kaarten moet uitspelen zit je dus regelmatig in zetdwang. Je kan daardoor niet echt beslissen om een druïde te laten treuzelen om zo nog meer amuletten te vergaren. De amuletstukken zelf worden ook per toeval neergelegd, dus ook hier is het een kwestie van geluk hebben. Het kiezen van de amuletstukken is ook niet bepaald lastig: zorg dat je aan het begin een fikse voorraad tripels opbouwt en probeer waar mogelijk kleuren te pakken die anderen nog niet hebben. Je kunt elkaar dus een beetje pesten en dwarszitten, maar wanneer hangt af van de kaarten: je krijgt dus eigenlijk nergens het gevoel dat je echte controle hebt over wat je doet. En daarmee is alles gezegd.

Of nee, niet helemaal, want als er iets in orde is aan dit spel zijn het de graphics wel. Die zijn met afstand het mooist wat ooit voor een bordspel is gemaakt. Uitermate sfeervol en gedetailleerd. Alleen valt dan in vergelijking daarmee het spel zelf zwaar tegen. Mijn vriendin vond het een kinderspel (de persoon die het ons demo'de stilzwijgend ook) en we hadden allebei het gevoel dat het in zekere zin erop lijkende Emerald stukken beter en aantrekkelijker is. Maar voor een kinderspel heeft het weer een veel te volwassen uitstraling.

Echt, tenzij de regels nog stevig worden aangepakt---wat gezien de staat van afwerking van materiaal en doos onwaarschijnlijk is, maar wie weet---is dit een grote teleurstelling. Misschien dat dit een nieuwe trend wordt? Grote namen voor zeer middelmatige familiespellen?

Aan de andere kant:
Als er geen rekening gehouden wordt met wie het spel maakt, de ophef minder zou zijn etc dan is het een goed familiespel. Ik ga 'm zeker kopen al was het maar om de kinderen wat te laten wennen aan spellen voor volwassenen. In zekere zin heeft het dezelfde kwaliteit als Verflixxt. Niet meer, niet minder.

Ik maak geen (echte) ophef over de namen: wat het duo maakt moeten ze zelf weten. Ik weet dat alleen dat ze veel beter kunnen en zelfs met het simpele basismechanisme van Celtica iets leuks hadden kunnen doen. Ik krijg sterk het gevoel dat Ravensburger persé iets wilde uitbrengen en dat dit een stoffig ideetje uit een diepe la is geweest.

En voor de rest laat ik het spel voor zichzelf spreken. Zelfs voor kinderen is er veel leukers en vrolijkers te krijgen. Kan ik je wellicht in mijn Ballonrace interesseren...?

Misschien is het dat wel: Ballonrace is er bij ons nu wat uit. Dat zal dan ook zeker snel met Celtica gaan maar als ze er een potje of 15 à 20 mee spelen heb ik er vrede mee.

Wat je verder nog aansneed: de man die de demo gaf moest inderdaad moeite doen om het leuk te vinden. Dat zei wel wat

En.. we wachten de recensie van Duikertje wel af!

Celtica is inderdaad een licht familiespel. De graphics en de auteurs doen een zwaarder spel vermoeden, vandaar de soms wat teleurgestelde reacties.

Je kunt dit spel niet vergelijken met spellen van het kaliber Tikal of Mexica. Maar als familiespel als zodanig denk ik dat er weinig mis mee is.
Er zit inderdaad een redelijke geluksfactor in het spel voor wat betreft de kaarten. Anderzijds heb je daar zelf wel weer enige invloed op door te zorgen dat je ervaringskaarten (die kaarten met vikinghelm) te pakken krijgt. Met name aan het einde van het parcours, waar je eerst over twee vakken heen moet waar je veel amuletten in moet leveren, kunnen de ervaringskaarten handig zijn.
Een andere geluksfactor betreft de amuletdelen waar je uit kunt kiezen. Ik vind deze factor wel meevallen, aangezien je uit 9 amuletdelen mag kiezen.

Een interessante suggestie die ik zaterdag hoorde, was om met open druidekaarten te spelen. Men had het idee dat het spel daardoor strategischer wordt. Ik wil deze variant eens uitproberen. Ik hou jullie op de hoogte!

_________________
Het leven is net ganzenborden. Je kunt steeds weer opnieuw beginnen, tenzij je in de put blijft zitten.

Maar of je die ervaringskaarten krijgt, hangt weer af van de gewone kaarten; ook kan je niet kiezen welke soort ervaringskaart je krijgt. Bovendien kun je erop gokken dat anderen de pineut zijn en de druïdes voor jou op of over nare velden heen zetten.


Maar je hebt ook 9 verschillende delen nodig voor een amulet compleet is en dan is het opeens weer wat minder .


Open kaarten... Beetje een Cartagena-idee. (Eigenlijk bedenk ik me net dat Celtica veel meer op dat spel dan op Emerald lijkt.) Dan pest je dus vooral de persoon na jou en een beetje de persoon dáárna, met het risico dat als iemand niet oplet iemand anders heel gelukkig wordt. Celtica zal er ongetwijfeld door verbeteren, maar vereist wel wat meer 'group think'.