Eh. Wat ik me kan herinneren, werkte dit wel, maar was het simpelweg niet leuk; geen spelplezier. Update: zitten toch goede dingen in! Meer speeltijd nodig.

Dit vind ik echt een verschrikkelijk spel. Continue de druk van de droogte, de aanvallen van de mongolen en andere kwade geesten. Spelplezier is hier echt nul komma nul. Qua mechanismes wel knap bedacht en daarom nog een vier.

Dit spel is een van mijn toppers, steeds weer proberen de rampen te overleven.
Begrijp niet dat men hier geen spelplezier aan heeft.

Waanzinnig spel, altijd keuzes maken...enkel voor mensen met masochistisch kantje

Spel voor masochisten, want het is vrijwel uitsluitend ellende wat er op je af komt. En dan zitten je tegenstanders je ook nog eens in de weg! Zit heel goed in elkaar, en dwingt je om keuzes te maken. Heerlijke uitdaging.

Ik ben niet zo'n fan van Feld, maar over dit spel heb ik niets te klagen.

In dit spel vraagt de schaarste van acties, geld en personen om aandacht. Schaarste leidt tot interactie en tot moeilijke keuzes, wat de grijze cellen van de spelende mens aangenaam kan prikkelen. Deze keuzes worden hier voorzien van extra pit, door het gestoei met de speelvolgorde en vooral door het anticiperen op de ellende op het gebeurtenissenspoor. Het inspelen op de (on)mogelijkheden van deze gebeurtenissen geeft dit spel extra flair. Je moet de opdoemende narigheid op een verantwoorde manier zien te verwerken. Het zal je bijna nooit lukken om al het leed te ontwijken, af en toe moet ook jij een veer laten. Niets mis mee, zolang jouw medespelers maar harder worden kaalgeplukt.

Het spel zit goed in elkaar, maar op de een of andere manier krijg ik het niet helemaal te pakken. maar ik blijf proberen want ik vind het wel leuk.

Een spel waar ik nogal neutraal tegenover sta. De manier waarop de auteur de spelers uitdaagt om hun opgebouwde geheel bij tijd en wijle zo optimaal mogelijk af te breken is tamelijk uniek. Ik ken maar een handjevol andere spellen die een dergelijk element herbergen (Gloria Mundi, Moai) en van dit kleine handjevol is Im Jahr des Drachen wel duidelijk het beste en meest speelbare. Toch gaat het niet om afbreken: de kern van het spel is namelijk manipulatie van de beurtvolgorde zodat je zo goed mogelijk kunt voorkómen dat je zaken die je hebt opgebouwd moet afbreken. Omdat er echter nogal wat concurrentie tussen de spelers bestaat om zich tegen dezelfde rampspoed te beschermen, zullen de spelers redelijk vaak een bescherming op (zeer) lange termijn moeten kiezen. De balans vinden tussen de termijn waarop je je bescherming wilt vergaren is niet eenvoudig en zal voor de nodige hoofdbrekens zorgen. Het zorgt wel voor een goede herspeelbaarheid.

Toch vond ik dat de scheidingslijn tussen je eigen keuze en door de andere spelers worden gedwongen bij Im Jahr des Drachen nogal vaak werd overschreden, en dat is ook de reden waarom ik neutraal tegenover het spel sta. Ik heb liever een titel waar ik wat meer controle over mijn doen en laten heb, en niet ben veroordeeld tot het maximeren van voor mij vrij nutteloze acties omdat er gewoon niets anders te doen is. Geoefende spelers zullen dat moment ongetwijfeld langer kunnen uitstellen dan ongeoefende spelers, maar volgens mij is het volledig vermijden ervan niet mogelijk. En dat is voor mij toch een zeer punt.

Al met al een gedegen titel die elke fan van Feld zeker zou moeten proberen, en die ik ook van harte zal aanbevelen als mensen vragen om een apart groeispel... Maar niet een titel die ik zelf vaak zou willen spelen.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Best een leuk spel. Maar niet een topper.

Toen ik het voor het eerst speelde werd mij al uitgelegd; Het spel waarbij iedereen verliest, alleen het is de kunst om zo min mogelijk te verliezen.

Het werd meteen een uitdaging om het zo goed mogelijk te doen en ik speel het nu erg graag!

mooi spel, leuk hoe alles in elkaar zit.

Ik vind het een erg goed ontworpen en lekker origineel spel.

Oefenen kan via http://www.silvermask.co.uk/dragon2.swf

Schitterend spel, waarbij je net zoveel strijdt tegen het systeem als tegen je medespelers. Heeft een duidelijk strategisch element, waarbij individuele rondes ook een duidelijk tactisch karakter hebben. Door de wisselende volgorde van de rampenfiches verloopt het spel altijd anders en moet je weer beginnende startpersonages kiezen. Ik zou dit veel vaker willen spelen.

Een leuk spel maar niet een van de betere van Stefan Feld. Toch is het een heel erg goed spel.

Wisselende meningen lees ik hier. Ik vond het de paar keer dat ik het gespeeld heb erg leuk om te doen! En is het helemaal geen kwestie van proberen zo min mogelijk te verliezen, maar proberen het goede op te bouwen!

Fantastisch spel !!
Bijna de enige in zijn soort en daarom absoluut in mijn top 10 !

Het vergt ontzettend veel controle en planning over wat je wil doen, en overal rekening mee te houden dat het nooit (elk spel heeft weer zijn eigen rampen volgorde en daarom andere tactiek) verveelt.

De combinatie van de 2 sporen (waar je op allebei zeker niet achter wil lopen !) en de rampen die op je afkomen vragen veel vernuft en controle (of masochisme).

Aan te raden voor een ieder die van tactische spellen houden, maar eens een niet doorsnee "groeien maar en kijken wie het grootste is op het einde" spel wil spelen.

Zoals elk spel dat ik tot nu toe van Feld heb gespeeld vind ik ook hier niet echt iets aan. En dat ligt niet aan de 'ellende' die je overkomt, want dat vind ik op zich uitdagend.

Feld is voor mij gewoon de nieuwe Knizia (da's geen compliment): Gooi een zwik mechanieken bij elkaar die thematisch niets te doen hebben met het spel, grabbel je punten op meerdere punten bij elkaar etc. Uiteindelijk werkt het allemaal, maar leuk? Wat je medespelers doen lijkt bepalender voor je keuze dan wat je zelf doet.

Extra punt afgetrokken omdat het het zoveelste spel is waarin Feld me teleurstelt, en waardoor ik eigenlijk geen zin meer heb om nieuwe Feld spellen te proberen.

Spel zit wel goed in elkaar, maar heeft een paar aspecten waar ik niet van hou:
- je komt niet makkelijk terug na een klein foutje in het begin
- elke ronde wordt je geconfronteerd met straf. Wat je probeert op te bouwen, wordt dus telkens afgebroken
- heb het niet vaak gespeeld, maar heb wel 2x meegemaakt dat je achterkomt, en er niets meer aan kan doen.
- Iets te abstract

voor hen die er niet voor schromen een ander geweldig dwars te zitten.
Vele keuzes om tactiek te bepalen. Maar foute keuzes worden gelijk afgestraft.

Miseriemanagement. In dit spel zie je aankomen welke rampen er gaan gebeuren, en moet je je hier op voorbereiden terwijl je ondertussen zoveel mogelijk punten wil scoren. Je staat altijd voor moeilijke keuzes en wil altijd meer doen dan mogelijk is. Een super strak spel.
Wordt in 2017 opnieuw uitgegeven.

Eenvoudige regels, maar zeer uitdagend. Voor mij een prettige combinatie. Voorlopig gewaardeerd op een 7.

Uitdagingen volop en strategische keuzes maken ten opzichte van je medespelers. Hoe goed kan je met tegenslag omgaan?

Eenvoudig spelverloop met een mooi mechanisme. Het thema spreekt mij minder aan, maar dat geldt voor veel spellen met Oosters thema.

Mooi en uitdagend spel. Maar ik ben het wel met enkele meningen eens dat dit spel er niet echt vrolijk uitziet en ook niet echt vrolijk speelt. Maar het is wel goed.

Miserie en rampspoed zijn je deel. Maar het is en blijft een fijne uitdaging om deze beter te doorstaan dan je medespelers.