Ik had grote hoop op Leonardo, maar uiteindelijk viel het toch sterk tegen!
* Ik ben om te beginnen geen an van verborgen punten (Geef mij dan maar Caylus, Powergrid of El Grande).
* Ik mis wat interactie
* De laatste 2 ronden vind ik er teveel aan...

Leonardo is al vanaf het spellenspektakel in mijn bezit, maar afgelopen zaterdag eindelijk voor het eerst gespeeld. Ik vond het een leuk spel. Het thema sprak me bij voorbaat al aan, dat is de eerste plus. Het verassingselement van wie met welke uitvinding bezig is vind ook een positief punt. En daarnaast de vele keuzes, koop ik een robot voor elke ronde automatische productie in mijn labaratorium, upgrade ik mijn labaratorium zodat ik grotere uitvindingen kan doen, koop ik grondstoffen of ga ik toch puur voor het werken aan mijn uitvinding. Ook de flexibele startpositie (keuze voor geld, extra labaratorium, grondstoffen etc) geeft stof tot nadenken. Kortom veel afwegingen, die je na afloop doen denken dat had ik anders moeten doen.

Hmmm... pffff... erh.... tsja... Ik weet het niet. Het lijkt allemaal wel te werken, maar ik mis nog spelplezier.

Ik associeeer dit spel altijd met de Kathedraal: beide hebben het plaatsingsmechanisme van Caylus overgenomen,maar beiden weten er toch iets leuks en origineels van te maken. Grappig en leuk is in dit spel dat je in één beurt meerdere keren gebruik kunt maken van hetzelfde actieveld (in tegenstelling tot de Kathedraal en zeker tot Caylus), mits je daarvoor (steeds meer) betaald. De laatste twee ronden zijn een beetje een kater, en is dan ook beter om ze niet als ronden, maar als afronding te zien: als je het dat eenmaal in je systeem zet is de kater weg!

Sommigen vinden dit spel zeer goed, mij viel het wat tegen. Ik vermoed (het is al even geleden dat we het gespeeld hebben) dat dit spel naar mijn smaak te veel planning vereist.

Wat een saai spel zeg. Ik had best hoge verwachtingen, maar het is eigenlijk allemaal al eens eerder vertoond en helaas beter. Veel nadenken over lastige keuzes, waar zet ik m.n mannen in, waar ga ik aan bouwen, wat levert het op? Het had ook over een supermarkt of een autofabriek kunnen gaan. Sommige spellen gooien er een leuk themasausje overheen, maar hier had ik geen moment het gevoel een middeleeuws uitvinder te zijn. Het sloeg dood als lauw bier in een limonadeglas.

Complex spel met moeilijke keuzes. Schaarste en efficiëntie kenmerken Leonardo. Plannen kan vaak lastig zijn als je niet weet welke uitvindingen er komen. Plan je goed, dan kun je in de laatste rondes nog goed scoren. Zijn enkele uitbreidingen gekomen die aan de ene kant meer keuzes genereren en een de andere kant meer bouwstoffen in het spel brengen.
Goed spel.

Leonardo, prachtige vormgeving met een prettig spel systeem.
Het spel moet iedereen eigenlijk wel een paar keer gespeeld te hebben
anders is het voor de nieuweling misschien wel wat terleurstellend omdat
1x verkeerd plannen eigenlijk fataal is. Vanaf het eerste moment dien
je alle actie zo strak mogelijk te plannen om zo veel mogelijk uitvindingen
te kunnen doen. Wanneer je dit speel met mensen die het vaker gespeeld hebben
dan komt kracht van het spelsyteem beter na boven en wordt het tachtischer en
gemener om te blokeren zodat hij zijn uitvinding niet optijd kan afmaken.
voor mijn gevoel duurt het spel een paar ronden te kort.

Erg mooi, met veel keuzes en mogelijkheden tot pesten!

Poppetjes plaatsen en daarmee je acties kiezen; dat principe hebben we inmiddels natuurlijk bij veel spellen gezien. Ook het mechanisme van Leonardo Da Vinci is daarop gebaseerd. Ik heb het spel nu enkel nog maar met 2 spelers gespeeld en dan zit je elkaar zeer waarschijnlijk beduidend minder in de weg dan wanneer je het met meer speelt. Ik kan me derhalve voorstellen dat het met meer spelers leuker is; wellicht verdient het dan wel een 8...

Het werkt allemaal wel, maar echt lol krijg ik er niet in. Blokjes schuiven zonder dat ik er wat bij voel. Mag daarom geruild/verkocht worden, en dat doe ik niet supersnel.

Toen het uitkwam was het een wat lauwe en gekunstelde werkverschaffer, ondanks de toepassing van een toenertijd vrij nieuw mechanisme; en is het hedentendage nog steeds. Het spel is degelijk, en dat is eigenlijk het enige dat ervoor spreekt. Strategieën zijn niet erg spannend en laten zich vertalen in kleine effecten op korte termijn (maar dan wel veel gedurende het spel) of grote effecten op lange termijn (en dan maar een paar keer). En dat is het eigenlijk wel. Het uitvindersaspect keert eigenlijk nauwelijks terug in het geheel: het is dat de speelkaarten uitvindingen moeten voorstellen en dat er wat mechanismen worden gebruikt die het doen van ontdekkingen op abstracte wijze uitbeelden... Maar het blijft oppervlakkig waardoor het allemaal vrij snel getalletjesmanipulatie wordt. Het fletse uiterlijk helpt ook niet erg mee om een sfeer van ontdekkingen op te roepen.

Leuk om mee te nemen als het spel in de ramsj ligt (en dat zal het wel, op het moment van schrijven) en je van het genre houdt. Voor de rest... tsja, degelijk. Zeg maar als een roestige omafiets. Oerlelijk, weinig subtiel, goedkoop, simpele bediening en mechanieken, piept en knarst, maar doet het nog wel. De makers hebben zich later nog eens gewaagd aan een werkverschaffer, Egizia, en dát spel loopt stukken beter en soepeler. Dat is een comfortabel geveerde stadsfiets met gesmeerde ketting, verse pignons en hydraulische remmen. Toch jammer dat er geen Nederlandse editie van Egizia bestaat...

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Het thema van dit spel spreekt me wel aan. Ik vind dat het spel vlot speelt, ook met 2. Heb het wel nog niet met meer dan 2 gespeeld.

Deze lag al een tijdje ongespeeld in de kast en gisteren was het dan zo ver.
Op zich een degelijke, vrij recht toe recht aan, werkverschaffings spel.
Het thema voelt wat niet ter zaken doende aan en had natuurlijk net zo goed een ander productie proces kunnen zijn, maar goed, je moet wat.

We speelden met 5 en zaten elkaar lekker in de weg.
Zelf had ik wel wat moeite met het opvangen van de verschillen in de startopstelling.
Iedereen begint met een andere combinatie van arbeiders, laboratoria en grondstoffen.
Waarschijnlijk heb ik voor mijn combi de verkeerde we gekozen, want op de een of ander manier kwam ik niet echt los in het begin en bleef ik overal achter aan hobbelen of viste net steeds achter het net omdat anderen me voor waren.
Maar goed, al met al toch best een aardig spel.

Een spel dat door verschillende topauteurs samen ontwikkeld is kan niet anders dan goed zijn. Het voelt wel iets abstracter dan andere goede spellen met een degelijk thema.

Oef. Dit is best eenzware werkverschaffer, die vooral een ding mist: speelplezier. Caylus is ook zo'n zware jongen, maar dat biedt en stuk meer keuzestress. Bij Leonardo gaat het in het begin vooral om het werven van extra mannetjes en robots. Zonder kun je niet winnen. Het is al weer een tijdje geleden dat ik dit gespeeld heb en met alle variatie die er sindsdien is verschenen in dit genre, voel ik geen enkele behoefte om Leonardo ooit weer te spelen.

Na jaren LdV weer eens uit de kast gehaald.
Maar ik benijd een ieder die zich (weer) door de spelregels moet worstelen!

Als je het eenmaal door hebt is het een gewoon werkverschaffing spel, met redelijk wat aardige keuzes die het spel net boven gemiddeld laten zijn.
De uitbreiding 'De Markt' maakt een verkeerde keuze of verandering tussentijds van een uitvinding iets dragelijker: http://www.dvgiochi.net/extra/davinci_expansion_2006.pdf

Wow, maar echt wow

Dit spel leek me eerst totaal niet aan te spreken. Maar ergens zit er zo iets leuks in dat het spel zeer interessant maakt...

Toen het uitkwam was het een echt expert-spel. Ik heb hem recent gespeeld en was verbaasd over de makkelijke regels. Een leuk spel om te spelen.