Diverse malen gespeeld met twee, drie en vier spelers, helaas nog niet met vijf.
Mijn mening: valt tegen gezien de naam van de ontwerper. De eerste paar keer zijn ongelofelijk interessant: je moet ontzettend veel in de gaten houden, iedereen heeft wat anders aan zijn hoofd en je bent lang en gezellig bezig. Maar daarna begint op te vallen dat het spel met twee en vier spelers halverwege niet meer vooruit te branden is. Dit komt door de ongelofelijk sterke defensiemechanismen die een aanval van buitenaf vrijwel altijd kunnen afslaan, of op z'n minst tot een langdurige en prijzige business promoveren. De uitzondering is de gereformeerde fractie: die dendert met hun fenomenale ondersteuning overal naar binnen. Bij twee en vier spelers moet je er alles aan doen om te voorkomen dat ze in de eerste twee speelbeurten een voet tussen de deur krijgen, anders winnen ze.
Bij drie spelers is er werkelijk geen houden meer aan: de gereformeerden wandelen rustig naar het zuiden en pikken alles in wat op hun weg ligt. Bijzonder vervelend voor de overige partijen is dat die van nature ruzie hebben over hun eigen achterland en dat de gereformeerden na het innemen van een universiteit deze rustig aan hun lot over kunnen laten: alleen de katholieken kunnen ze eruit werken en dat is een héle taaie klus. Met drie loopt het wel wat beter, maar ik kreeg sterk de indruk dat de balans zoek was.
Met vijf spelers
denk ik dat er nog steeds stagnatie zal optreden, maar dat de gereformeerden minder makkelijk zullen winnen omdat er meer tegenstand (in de zin van een extra fractie) is. Maar als ik vijf spelers bij elkaar heb die bereid zijn lang te spelen, zet ik Civilization (van dezelfde auteur) op tafel: daar krijg ik het gevoel dat ik iets bereik. Revolution is een spel voor mensen die van gepriegel op de vierkante millimeter houden (letterlijk
) en waar alles subtiel is en met beleid dient te gebeuren. Dat kan ik in een spel van een uur nog wel waarderen, maar als het zes uur gaat duren is de lol er na die tijd wel vanaf.