• Wanneer en waar ben je geboren?
  
  16 november 1965 te Amsterdam.
  
  
• Wat is je huidige woonplaats?
  
  De Kwakel en ik ben opgegroeid in Uithoorn.
  
  
• Wat is je beroep?
  
  Commercieel administratief medewerker op een assurantiekantoor.
  
  
• Wanneer is het spelen begonnen en met welke spellen?
  
  Al heel vroeg, toen ik een jaar of 3 was. Het zal wel Memory en Kwartet geweest zijn. En verder veel kaartspellen met mijn ouders en grootouders.
  
  
• Welke spellen reken je nu tot je favorieten?
  
  Diplomacy, Eufraat & Tigris, Die Fürsten von Florenz, Puerto Rico, Caylus.
  
  
• Welke spellen weiger je te spelen?
  
  Weigeren is een groot woord, maar Arne en De Grote Dalmuti zijn niet mijn favoriete spellen.
  
  
• Welke spelelementen hebben jouw voorkeur?
  
  Het actiepuntensyteem vind ik erg leuk. Je kunt zo zelf bepalen hoe je het spel speelt. Het leukste vind ik opbouwspellen met meerdere wegen naar de overwinning.
  
  
• Wat zijn je hobbies buiten spellen spelen?
  
  Ik heb een tijd lang zaalvoetbal gespeeld, ik kijk graag een spannende film, een lekkere tocht op de kickbike maken of zo af en toe een wedstijd van Ajax bezoeken, hoewel je de laatste tijd deze tijd beter aan een goed spel kunt besteden.
  
  
• Waar hou je je mee bezig binnen de bordspellen-hobby buiten het spelen alleen?
  
  De meeste tijd gaat naar mijn website spelmagazijn.nl, maar daarnaast help ik mee met het vertalen van spellen, ik test prototypes uit, ik bezoek spellenbeurzen, organiseer zo af en toe een spellendag, zit in de juriy van de International Gamers Award en de Nederlandse Spellenprijs en probeer zo af en toe ook zelf wat te ontwerpen.
  
  
• Wat vind jij aan het spelen zo leuk dat het zo'n groot deel van je vrije tijd opslokt?
  
  De interactie met andere spelers. Je leert zoveel leuke nieuwe mensen kennen. Daarnaast moet je je hersens aan het werk zetten en dat houd je scherp. Door het spelen van veel verschillende spellen leer je de grote lijnen van dingen te zien en die helpen je ook bij andere zaken. En ik heb door de spellen geleerd dingen helder uit te leggen.
  
  
• Wat zijn jouw speciale spellenervaringen/speciale herinneringen?
  
  Er zijn zoveel spellenherinneringen dat het moeilijk is om daar de beste uit te kiezen. Ik zal er enkele uit kiezen:
  
  Op de middelbare school werd ik eens uitgenodigd om het spel Colditz te komen spelen. Ze wisten dat ik een spelletjesliefhebber was en daagden me uit om de bewaker te spelen. Ze wisten bij voorbaat dat ze zouden winnen, want de bewaker verloor altijd. Dat was een flinke streep door de rekening. Hoe goed de gevangenen ook samenspeelden, ze kregen geen meter ruimte en voor ze het wisten was de ruim gekozen tijdslimiet verstreken. Ook een revanche partij bracht de gevangenen geen geluk. Jaren later hadden ze het er nog over
  
  Met een vast groepje speelden we regelmatig Diplomacy, waarbij we soms wekelijks een zet deden. We maakten andere spelers enthousiast en die wilden wel een meedoen met een groepje van 4. Van tevoren hadden zij afgesproken ons een lesje te leren door goed samen te werken. Daar speelde ik goed op in, door een van hen alle hulp te verlenen die nodig was, ten koste van mijn eigen uitbreiding. Dit bracht de verhoudingen in het groepje danig in de war en nog voor het einde van 1902 was er van samenwerken geen sprake meer. Rest me nog te zeggen dat geen van vieren het einde van het spel haalde. Een bijzondere ervaring. Deze spelers hebben helaas Diplomacy nooit meer gespeeld, maar ze hebben er wel respect voor gehouden.
  
  Het spel Dungeon Quest is erg leuk voor niet-spelers als het spel wordt geleid door een enthousiaste spelleider. Hoewel het spel erg veel geluksfacoren kent, heb je toch het gevoel dat alles afhangt van je beslissingen en menig spannend avontuur wordt daarmee beleefd. Zoals een ridder die voor de uitgang staat te rukken aan een valhek en de zon langzaam onder ziet gaan, terwijl aan de andere kant van het kasteel een zwakke prinses moeiteloos een zware deur opent. In de verte hoor je nog het gegil van iemand die is gevallen in de bodemloze put (en dus nooit te pletter valt).
  
  De reisjes naar Spiel in Essen vormen elk jaar een hoogtepunt. De mooiste belevenis is natuurlijk het eerste bezoek. Ik was toen deelnemer aan een busreisje georganiseerd door Ducosim. 's Morgens vroeg naar Duitsland en 's avonds laat met stapels nieuwe spellen weer terug naar huis.
  
  
• Waar kan je je aan storen in de spellenwereld?
  
  De haast waarmee producten gemaakt (moeten) worden, waardoor er fouten ontstaan. Verder wordt de levensduur van spellen steeds korter, waardoor ze heel snel worden gedumpt door winkels. Dat zorgt er voor dat mensen een jaartje wachten met het kopen van spellen, totdat ze stukken goedkoper worden. Ook de internetwinkels die spellen voor dumpprijzen verkopen werken daar aan mee. Natuurlijk koop ik ook graag een spel heel goedkoop, maar het betekent wel dat spellenspeciaalzaken het heel moeilijk hebben/krijgen. Dat lijkt me geen goede ontwikkeling.
  
  
• Wat vind je van de prijsstelling van de meeste spellen zoals die door de Nederlandse speluitgevers worden uitgegeven?
  
  Ik heb geen inzicht in de productiekosten en de overige kosten die erbij komen kijken. De spellen zijn de laatste jaren wel een stuk duurder geworden. Toch vind ik de meeste niet overdreven duur en voor de gemiddelde spellenspeler die af en toe een spel koopt, heel schappelijk. Vergelijk het maar eens met de prijs die je moet betalen om met hetzelfde gezelschap naar de bioscoop te gaan. En het spel kun je nog veel vaker spelen...
  
  
• Welke spelauteur is je favoriet en als dit geen Nederlander is, welke Nederlandse spelauteur is dan je favoriet?
  
  Wolfgang Kramer. Hij is altijd heel constant en bijna al zijn spellen kunnen me boeien. Reiner Knizia heeft naast hele goede titels ook hele matige. Corné van Moorsel is mijn favoriete Nederlandse auteur.
  
  
• Je doet veel werk voor speluitgevers, kan je daar iets meer over vertellen?
  
  Voornamelijk is dat vertalen van spellen voor de Nederlandse markt. Als spellenspeler kun je dat vaak beter dan een vertaalbureau. Er gaat echter meer tijd in zitten dan je zou denken. Snel een vertaling voor jezelf maken gaat wel goed. Maar een vertaling voor een uitgever maken, vraagt toch wat meer. Je moet bijvoorbeeld consequent zijn in terminologie. Een keuze die je maakt voor een bepaald woord, kan verstrekkende gevolgen hebben. Soms moet je die keuze al maken op basis van het spelmateriaal, terwijl je de spelregels nog niet hebt gezien. Dan kan dat flink verkeerd uitpakken.
  
  
• Je bent jurylid van spellenprijzen, welke zijn dit en kan je wat vertellen over de achtergronden van deze prijzen? Hoe ben je in de jury terecht gekomen?
  
  Ik ben jurylid van de International Gamers Awards. Daar ben ik voor gevraagd door de oprichter uit Amerika. Hij wilde een prijs voor spellenspelers, waarbij het beste spel werd geselecteerd. Daarvoor zocht hij spellenliefhebbers door de hele wereld. Het probleem bij een internationale jury is de timing waarin spellen in bepaalde werelddelen beschikbaar komen. Daardoor kunnen sommige spellen wel eens buiten de boot vallen. Verder ben ik jurylid van de Nederlandse Spellenprijs. Deze is ooit ontstaan na een discussie op een spellenforum over het feit dat Tik Tak Boem Speelgoed van het Jaar werd. Op het spellenforum werd toen een eigen spel van het jaar gekozen. Na 2 jaar werd het wat professioneler aangepakt en uiteindelijk is er een stichting opgericht. Langzaam maar zeker zal deze prijs in aanzien moeten groeien. Dat heb je niet zomaar verdiend. De selectielijsten van de afgelopen jaren tonen echter dat we op de goede weg zijn. Als je alleen de spellen op de selectielijst aanschaft, dan heb je een prachtige spellenverzameling, waarmee je in allerlei situaties een spel kunt uitkiezen.
  
  
• Als je jureert, kijk je dan puur naar je eigen spelbeleving of kijk je naar wat voor het grotere publiek een aansprekend spel zou kunnen zijn? Of verschilt dit misschien per prijs?
  
  Bij het selecteren houd je uiteraard het doel van de prijs in de gaten. Voor de International Gamers Awards selecteer ik soms andere spellen, dan voor de Nederlandse Spellenprijs. Daarbij moet je je eigen voorkeur wel eens laten schieten.
  
  
• De ophef rond het winnen van de Ontembare Stad, hoe sta jij hier tegenover? Ikzelf waardeer het namelijk wel dat The Gamemaster zo actief bezig is met hun promotie.
  
  De Ontembare Stad is een prima winnaar van de Nederlandse Spellenprijs. Als ik in een speelgoedwinkel iemand een spel moet aanbevelen, dan kan ik met een gerust hart De Ontembare Stad aanraden. Een titel als Goa is voor de liefhebber wellicht een beter spel, maar voor de gemiddelde spellenkoper misschien te moeilijk. The Gamemaster heeft prima gebruik gemaakt van het winnen van de Nederlandse Spellenprijs en door het winnen van deze prijs, kunnen zijn spellen ook in de gewone speelgoedwinkels worden gekocht. Een goede zaak voor de Nederlandse spellenmarkt.
  
  
• Je hebt een enorme spelverzameling, hoeveel spellen zijn het nu en hoeveel ervan heb je daadwerkelijk gespeeld?
  
  Ik ben allang de tel kwijtgeraakt. Ik heb wel eens geprobeerd ze weer op een rijtje te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Ik schat dat het er zo'n 1.500 zijn. Ik ga er vanuit dat ik ongeveer 25% niet gespeeld heb.
  
  
• Wat zijn de spellen in de collectie die een speciale waarde voor je hebben en waarom?
  
  Ik heb enkele oude spellen, zoals een heel oud Stratego spel en een oud wielrenspel. Verder de lastig verkrijgbare spellen, zoals Roads & Boats en Full Metal Planet. Ook heb ik enkele prototypes van spellen. Die hebben natuurlijk een speciaal plekje.
  
  
• Wanneer ben je begonnen met je homepage?
  
  Ik denk in 1998. Toen zat ik door een operatie lange tijd thuis. Op internet was nog weinig informatie te vinden over bordspellen. Ik begon toen met een simpele website. Langzaam maar zeker groeide het uit tot een magazijn vol informatie. In een opwelling koos ik de naam Spelmagazijn. Waarschijnlijk had het beter Spellenmagazijn kunnen heten. Het eerste doel was het beschrijven van spellen. Ik noem het dan ook bewust spelbeschrijvingen en geen recensies. Ik beschrijf hoe het spel verloopt met aan het eind een waardering en eventueel enkele opmerkingen. In een recensie omschrijf je meer globaal de werking van een spel en ga je wat dieper in op de waardering.
  
  
• Wat was voor jou de reden om met de homepage te beginnen?
  
  Het gebrek aan informatie over spellen. Als je in een speelgoedwinkel wilt weten welk spel je moet kopen, dan kom je bedrogen uit. Het personeel kan er vaak weinig over vertellen en de informatie op de doos helpt je niet veel. Als je dan op mijn website kunt zien of mijn smaak overeenkomt met de jouwe, dan kun je bij onbekende spellen wat makkelijker op mijn smaak afgaan. Komt mijn smaak niet overeen, dan kun je inmiddels vast een andere website vinden, die wel bij jouw smaak past.
  
  
• Hoeveel tijd per week ben je kwijt aan je homepage?
  
  Geen idee. Veel. Heel veel. Het verzamelen van informatie, het scannen van afbeeldingen, het maken van foto's, alle toegezonden informatie lezen en verwerken. 20 uur?
  
  
• Vervult Ducosim de rol die ze moeten vervullen of zit er meer in qua publiciteit en organiseren van evenementen?
  
  Ducosim kabbelt een beetje voort volgens mij. Het draait natuurlijk op vrijwilligers en er zijn er maar weinig die daar hun steenje aan bij willen dragen. Natuurlijk kan er veel meer aan publiciteit gedaan worden. Op de spellenbeurzen zie je bijna altijd dezelfde groep bezoekers. En buiten die groep kent bijna niemand de beurzen. Je zou juist veel meer andere mensen naar die beurzen moeten kunnen lokken.
  
  
• Je speelt ook mee op toernooien, wat zijn jouw hoogtepunten?
  
  De afgelopen jaren heb ik diverse malen meegedaan aan het Nederlands Kampioenschap bordspellen. We hebben ons zelfs tweemaal geplaatst voor het EK. Op één van de EK's wist ik twee partijen te winnen. Maar aangezien het een teamsport is, ben je ook afhankelijk van de andere spelers. En telkens was er wel iemand die tegenviel. Op het afgelopen NK was ik dat zelf. Ik werd daar zelfs laatste van alle spelers. Geen hoogtepunt, maar ook geen dieptepunt. Alle reactie van bekenden en onbekenden hielpen daarbij.
  
  
• Kunnen we een spel verwachten van je eigen hand? (Ik meen me te herinneren dat je eens iets vertelde over een spel met stoplichten)
  
  Ooit zal het er wel van komen. Ik heb een hoop ideeën, maar om van idee tot een werkend spel te komen, valt nog niet mee. Het stoplicht spel heb ik eens proberen uit te werken, maar uiteindelijk bleek het spel zichzelf te spelen. Alle beslissingen lagen te veel voor de hand. Met een ander spel ben ik een stuk verder, maar het ontbreekt momenteel aan de tijd om het echt een stap verder te brengen, hoewel dat telkens wel in de planning zit/zat.
  
  
• Hoe druk is het in de spellenagenda van je?
  
  Inmiddels ken ik zoveel spelers door Nederland heen, dat het er eigenlijk niet van komt om er regelmatig eens langs te gaan voor een spelletje. Het lukt zelfs bijna niet om een datum te prikken voor onze volgende spellendag, waarbij we ergens in Nederland een zaaltje huren en de hele dag met een man of 40 spelen. Dat komt onder andere door de hoeveelheid andere spellenactiviteiten, zoals beurzen, toernooien, andere spellendagen en spellenverjaardagen.
  
  
• Buiten je homepage laat je ook geregeld van je horen in de media, wat hoop je over te brengen?
  
  Ik heb al voor veel media interviews gegeven, voor de radio, voor kranten en voor de televisie. Het is elke keer weer de vraag hoe het overkomt. Maar als er telkens maar een klein stukje doorkomt, dan ben ik al tevreden. Wellicht komen zo steeds meer mensen in aanraking met de nieuwe spellen. Een groot deel van de Nederlandse bevolking is blijven steken bij de oude spellen en weten niet wat ze missen. In deze snelle individualistische wereld kan het spelen van een spelletje tot een positieve bijdrage leiden.

Dit interview is oorspronkelijk gemaakt door Remco en eerder verschenen op de website http://www.scorespoor.nl