BordspelManiaK schreef:
Vollen bak
In onze spellengroep spelen we twee keer per maand op zaterdagavond, telkens bij iemand thuis in de woonkamer. De gastheer of –vrouw bepaalt het thema van de spellenavond en verstuurt de uitnodiging via de kalender van BSM. Zo kunnen alle leden aangeven of ze al dan niet aanwezig zullen zijn en welke spellen ze zullen meebrengen en/of voorbereiden. Vorige week hebben we nog eens een spelavond bij ons in huis gehad met als thema ‘aankopen van 2013’. Netjes de spelavond ruim op voorhand op BSM aangekondigd en duidelijk vermeld dat de limiet van het aantal spelers op twaalf ligt. In principe is het vermelden van deze limiet al lang niet meer nodig, want de laatste jaren komen we nauwelijks nog aan zes à acht spelers per spelavond. Dit was ooit anders. Maar ja, je kent dat misschien wel: familiefeestje, kinderen blijven langer op en willen ook wel eens een zaterdagavondje gezellig thuis met de ouders spelen, vergeten te noteren op de kalender in de keuken, leuke show op TV, toneelvoorstelling, vrienden op bezoek, nieuw lief, geen zin, thema van de spellenavond dat je niet aanstaat, nog moe van het werk, te slecht weer, je lievelingsspellenpartner die al laten weten heeft dat ie niet komt, … Kortom, redenen genoeg om minder te spelen met de spellengroep. Lang geleden, voordat we kinderen hadden, speelden we ooit met zeventien in ons huis en dat was echt wel van het goede te veel. Van spelen kwam er toen voor mij niet meer veel in huis, gezien ik constant de koelkast en de glazen van de gasten aan het bijvullen was. Aan die zeventien spelers zijn we de voorbije vijftien jaar nooit meer geraakt.
Maar om terug te komen op spelavond van vorige week: in de BSM kalender heb je een leuke optie die je toelaat geïnformeerd te worden wanneer er een verandering is en al snel kwamen de eerste toezeggingen binnen. Een dag later nog eentje en dan weer twee. Na vier dagen stond de teller al op tien om nog enkele dagen later de limiet van twaalf te bereiken! Dit was al een eeuwigheid geleden! Al snel stelden zich de praktische problemen: Hoeveel bier en frisdrank moeten we voorzien? Hebben we wel voldoende tafels en stoelen? En waar gaan we iedereen plaatsen? Met twaalf spelers heb je toch al snel drie tafels nodig!
Dus snel een extra tafel in de zitkamer geïnstalleerd waar het avondvullende Concordia op tafel kwam. Dit spel werd erg gesmaakt en staat nu heel hoog op mijn lijstje om ook eens uit te proberen. Op de tweede tafel kwamen er een aantal lichtere spellen aan bod zoals Three Little Pigs, King of Tokyo en No Thanks. De vier spelers aan de keukentafel, waaronder ik zelve, stortten zich op Russian Railroads en vervolgens op Coup. Russian Railroads leek op het eerste gezicht een complex spel te zijn, gezien de vrij uitgebreide spelregels, maar bleek uiteindelijk dan toch wel mee te vallen qua complexiteit. Iedereen was het erover eens dat het een leuk spel is, met veel potentieel dat ze de volgende keer allemaal heel anders zullen spelen. Wat Coup betreft, was er minder eensgezindheid. Voor een iemand was het geluk gehalte veel te hoog terwijl voor de anderen dit helemaal niet stoorde gezien de eerder korte duur en het hoog interactiviteit gehalte.
Rond een uur of één waren alle spellen afgelopen, alle glazen en lege flesjes opgeruimd en was de extra tafel alweer opgeborgen. Al bij al viel het heel goed mee, zo twaalf spelers in huis. Ik ben nu wel benieuwd of dit een éénmalig feit was of dat onze spellengroep effectief opnieuw tot leven komt! 2013 was een moeilijk jaar voor onze spellengroep en ik hoop echt dat 2014 ons weer wat meer spelvreugde zal brengen!
Graag wens ik ook alle BSM leden een heerlijk eindejaar en een prachtig spellenjaar in 2014!
Kire
p.s. Afsluitend vraagje voor de BSM gemeenschap: Wat is het grootste aantal spelers dat jullie ooit in huis hadden en hoe pakken jullie dit praktisch aan?
. Maar logistiek gezien is het inderdaad wel een puzzel. Ik heb een grote tafel waar met wat passen en meten 7 of 8 man aankunnen; en dan een kleinere voor nog eens 4 of 5. Koelkast staat op loopafstand, dus mag iedereen zelf dranken pakken; en mijn partner verzorgt zo nu en dan een bijvul- en aanvulronde van snacks en dergelijke. Het is doordat mijn lief goede taarten bakt en ik ook diner aanbied dat ik me het een beetje kan veroorloven de gasten te 'verwaarlozen' en ook zelf nog aan spelen toekom; want anders zou ik alleen maar rondrennen.
