Over dit spel. In eerste instantie was ik wel geïnteresseerd vanwege het leuke en originele thema, maar na een vluchtige blik op de regels had ik het idee dat het wat saboteur was zonder de routes aanleggen.
Op Spiel passeerden we een kwartiertje voor sluitingstijd bij de stand van Jumping Turtle en met het idee dat dit het enige was dat we nog konden spelen met 3 aangeschoven aan een tafel.
Waren wij achteraf blij dat we dat gedaan hadden, was een erg leuk potje.
Achteraf hebben we het alledrie gekocht (hé Dirk
)
Sindsdien nog maar één keer op tafel kunnen leggen, maar ook die speelsessie was goed bevallen.
Wat de uitlegger op Spiel deed - en wat vind ik niet uitdrukkelijk genoeg in de regels staat - is vaak proberen te ruilen met de medespelers en hen (ons...) dan ook proberen te chanteren om een goede kaart te krijgen (ik heb hier een erg venijnige kaart, maar in ruil voor een fopspeel zal ik ze niet bij jou leggen), maar natuurlijk ben je niet verplicht om de gevraagde kaart aan te bieden.
Dit zorgt voor de nodige hilarische momenten en tilt dit spel toch net een niveautje hoger dan zomaar wat kaartjes aanleggen.
Voor 12€ kan je hier geen buil aan vallen.
@eembc:
- huilende baby's blijven inderdaad heel het spel huilend, maar de teddybeer zou daar inderdaad bij kunnen helpen als huisregel (maar dan minstens 2 beren leggen ofzo anders zou het spel wel eens wat lang kunnen beginnen duren).
- Een toeter mag je enkel spelen op een huilende baby en maakt inderdaad de baby's links en rechts nerveus, leuk is ook dat dit ook kaarten kunnen zijn van de aangrenzende speler als de huilende baby aan de buitenkant van de rij ligt.
- Wat bedoel je met kaarten trekken? Volgens mij mag je enkel ruilen à la Catan, maar je bent niet verplicht om te geven wat je zegt dat je geeft (in beide richtingen).
- Wij leggen de kaarten er gewoon voluit boven en onder, dan zie je het artwork tenminste nog en zo vaak gebeurt het nu ook weer niet dat er veel kaarten boven elkaar liggen, wel?