Sets verzamelen in sprookjeslandGrand Gamers Guild gooide zopas Endeavor op kickstarter. Deze relatief jonge Amerikaanse uitgever zette voorafgaand enkele bescheiden pasjes binnen spellenland. Unreal Estate is hun eerste project.
Foto: Marc Specter
Unreal Estate bevat 60 gebouwkaarten en 20 speciale gebouwkaarten. Bij de start van het spel worden 6 speciale gebouwen door de stapel gebouwen geschud. Elke speler krijgt 2 kaarten op handen. Er worden afhankelijk van het aantal spelers een aantal kaarten open in het aanbod en de schroothoop gelegd.
In een beurt voer je één actie uit. Er zijn 3 mogelijkheden. Ofwel neem je een kaart uit het aanbod op handen, ofwel voer je het effect van een speciaal gebouw uit ofwel kan je één van jouw sets valideren. Nadat elke speler één actie heeft uitgevoerd (2 acties bij 2 spelers), worden de overgebleven kaarten uit het aanbod op de schroothoop gelegd. Hoewel je het niet zou vermoeden, worden de kaarten op de schroothoop netjes gesorteerd. Dat is belangrijk omdat deze kaarten mee de waarde van een set bepalen. Bij het waarderen van een set moet je alle handkaarten van één soort open op tafel leggen. De waarde van deze kaarten wordt opgeteld en vermenigvuldigd met het aantal soortgelijke kaarten uit de schroothoop. Daarna worden die kaarten uit het spel verwijderd. De waarde van een elfenboom bijvoorbeeld is 6. Dit levert 36 punten op als je er twee op handen hebt en er 3 op de schroothoop liggen (6+6)x3. Scores worden bijgehouden op een iets te klein scorebordje.
Het spel eindigt als er onvoldoende kaarten overblijven om het aanbod aan te vullen. Elke speler krijgt nog één kans om een set te valideren waarna de eindscore vast staat.
Unreal Estate speelt vanwege de eenvoud en een minimum aantal aan mogelijkheden heel vlot. De leeftijd van 13+ op het doosje is hoogst waarschijnlijk een dwaling of vergetelheid. Op Bgg schat men 8 jaar voldoende om een potje Unreal Estate aan te kunnen, wat mij aannemelijker lijkt. Ook de vormgeving, die heel kindvriendelijk is, oogt meer 8+ dan 13+.
Maar goed, het gaat om het spel en dat valt best goed mee. Verzamelen vind ik een leuke bezigheid en ik houd er ook van om het geluk wat te tarten. Timing is hierbij het sleutelwoord. Op welk moment moet je een set valideren? Het voelt een beetje als een vereenvoudigde vorm van speculeren op de beurs. Wanneer verkoop je best jouw aandelen? Er is nog potentieel, maar wachten is risicovol. Kennis van zaken kan helpen bij het speculeren. In Unreal Estate vertaalt zich dat in het bijhouden van de kaarten die in omloop zijn. Aangezien aangeduid staat hoeveel kaarten per soort er in totaal zijn, weet je dan ook meteen welke kaarten nog moeten verschijnen. Een moeilijk in te schatten factor is welke invloed de speciale gebouwen op het spelverloop zullen hebben. Er zijn er in totaal 20 waarvan er per spel willekeurig 6 geselecteerd worden. Dat zorgt voor variatie, maar soms ook voor frustratie. ‘Schud de handkaarten van alle spelers en verdeel daarna de kaarten opnieuw’, bijvoorbeeld, staat haaks op het proberen verzamelen van sets, vind ik.
Het scoresysteem voorziet het geheel van een, weliswaar klein, vleugje strategie. Een kaart op de schroothoop laten verdwijnen, is soms verstandiger dan ze op handen nemen. Een bijna waardeloos setje valideren kan een leuke manier zijn om het potentieel van een tegenspeler te kelderen. Daarmee is wat strategie betreft de kous af, vrees ik. Unreal Estate is met andere woorden een luchtig, kort vullertje. Ik beveel het niet aan, maar speel graag mee als iemand anders het voorstelt.
Mijn exemplaar bevat trouwens ook de uitbreiding ‘Gothic Estates’. Deze bevat 8 nieuwe speciale gebouwen en een behekste woonwagen. Als de basisversie niet jouw ding is, dan zal de uitbreiding daar niks aan veranderen. 
Foto: Bojan Jovanovic
