Een Alpaca, mijn koninkrijk voor een AlpacaWie dwaalt er nu niet graag in het Zuid-Amerikaanse hoogland ergens tussen Bolivië en Peru rond? Wie zou er nu niet eens graag vissen op het Titicacameer? De creatievelingen onder ons delven misschien liever erts op? Maar vooral wie wil er nu niet eens Alpaca’s fokken? Ik wist niet eens dat die dingen bestonden. Een lama is voor mij nu eenmaal een lama. Wist ik veel dat die dingen in diverse soorten geleverd worden. Goed, wie alle bovenstaande dingen eens wil uitproberen zonder de verre verplaatsing te moeten maken, speel Altiplano en al jouw wensen worden vervuld.In Altiplano beschikt iedere speler over een actiebord en een pakhuis. Aan de hand van verschillende soorten fiches genereer je acties op het actiebord. Die acties leveren nieuwe fiches op die je opnieuw kan inzetten in de volgende actiefase of die je stockeert in je pakhuis. Bepaalde fiches leveren punten op, anderen niet. Wie de meest waardevolle fiches op het einde van het spel in zijn bezit heeft, wint. Hoe eenvoudig kan een spel zijn!
Bij het begin van het spel trekt iedere speler een rollenfiche. Deze rollenfiche bepaalt met welke fiches de spelers het spel starten. Iedereen heeft dus een unieke startsituatie.
De verkregen fiches worden in de eigen stoffen zak gegooid. (Yep iedere speler heeft een eigen zak. Geen gerommel dus in elkaars zakken).
Iedere speler beschikt ook over een speelfiguur. Die speelfiguur zal zich verplaatsen over de verschillende locatievelden (zeven in totaal) die Altiplano telt. Er is dus een link tussen het actiebord van de speler en de locaties. Om de acties van zijn actiebord te kunnen uitvoeren moet de speler op de juiste locatie aanwezig zijn. Verplaatsingen zijn dus essentieel. Daarvoor beschikt iedere speler over een kar waarmee hij tot drie stappen mag verplaatsen. Pas op, die stappen zet je in één beurt. Maw met de verkregen kar kan je je slechts eenmaal verplaatsen. Wil je meerdere locaties aandoen in een ronde dan kan je voedsel investeren om een extra stapje te zetten. Of beter nog, je kan ook bijkomende karren kopen.
Een goeie planning van de acties gekoppeld aan de verplaatsingen in de locaties is dus zeer belangrijk als je het spel wil winnen. Al te vaak zie ik enthousiaste spelers een heleboel acties plannen, die ze jammer genoeg in die ronde niet kunnen uitvoeren, bij gebrek aan verplaatsingsmogelijkheden.
Altiplano bestaat uit verschillende ronden. Afhankelijk van het aantal spelers worden er fiches, karren en kaarten op de locaties gelegd. Als een locatie leeg is, maw alle spelmateriaal is onder de spelers verdeeld, wordt de huidige ronde afgewerkt en volgt er nog exact één ronde. Het spel eindigt ook als er geen uitbreidingstegels meer kunnen geplaatst worden. Iedere ronde komt er minstens één nieuwe uitbreidingstegel in het spel. Uitbreidingstegels kunnen door de spelers gekocht worden en zorgen voor meer actiemogelijkheden.
Iedere ronde trekken de spelers fiches uit hun stoffen zak. Vier om te beginnen, maar dit kan aangroeien tot acht als de spelers de actie van de weg kiezen en uitvoeren. De getrokken fiches liggen de spelers op de planvelden. Einde fase 1 van de ronde.
In fase 2 plannen de spelers gelijktijdig hun acties. Alle acties wijzen zichzelf uit door de duidelijkheid van de symbolen op het actiebord en de uitbreidingstegels. Ingezette fiches gaan nooit uit het spel maar worden in een handig opbergdoosje (de kist zoals het ding in de spelregels heet) gelegd. Eens de stoffen zak leeg is, mogen de fiches in de kist in het zakje worden gedaan. En zo komen ze dus terug in het spel.
Fase drie is de actiefase. Om beurt voert iedere speler een actie uit. Bedoeling tijdens de actiefase is om zoveel mogelijk nieuwe fiches te verzamelen. Iedere soort fiche heeft niet alleen een puntenwaarde (waarde kan ook nul zijn) maar heeft vooral een specifieke eigenschap. Sommige fiches dien je te verwerven om de duurdere (lees meer punten waard zijnde) fiches te verkrijgen. Andere (vooral voedsel) heb je nodig om je te verplaatsen of om op een drietal locaties kaarten te verkrijgen. Die kaarten (boten, hutten, opdrachten) leveren extra punten op aan het einde van het spel. Een speler kan passen wanneer hij wil. Als alle spelers gepast hebben, eindigt fase 3.
De laatste fase 4 is alles klaarmaken voor de volgende ronde. Gebruikte karren worden weer startklaar gemaakt. De startspelerfiche wordt doorgegeven. De uitbreidingen worden aangevuld. Voila op naar de volgende ronde.
Reiner Stockhausen is de maker van het fantastische Orléans. Altiplano is meer van dat. Je mag het gerust een voortzetting van Orléans noemen in een andere context en met een paar toevoegingen. Vooral het feit dat er verschillende locaties zijn, waar je moet aanwezig zijn als je de actie wil uitvoeren, is een tactische uitbreiding die Orléans niet heeft.
Hoewel Altiplano je overdondert met de grote hoeveelheid spelmateriaal, karren, kisten, actieborden, pakhuizen, locatietegels, stoffen zakken, spelfiguren, een alpacastartspelerfiguur (wat een woord), uitbreidingen, rollentegels, munten, speelkaarten, markeerstenen en vooral 209 goederenfiches (liefst 12 verschillende soorten), zijn de spelregels logisch en snel uitlegbaar. Eens het spel is opgezet (en dat neemt wat tijd in beslag), leg je het spel in tien minuten uit.
Eens bezig, zie je snel de mogelijkheden van het spel. Soms is het overweldigend om een keuze te maken uit de vele manieren om aan punten te geraken. Concentreer je niet teveel op één manier, maar probeer de vele wegen te bewandelen.
Maak niet de fout die ik tijdens mijn eerste spel maakte door veel geld te willen genereren. Geld brengt namelijk geen punten op en heb je slechts beperkt nodig voor het aankopen van uitbreidingstegels en karren.
Orléans is en blijft een van mijn favorieten. Altiplano heeft al het goede van Orléans in zich en zorgt ook nog voor een aantal strategische toevoegingen. Met andere woorden I love it.