Essen impressie
Gisteren voor de eerste keer naar Essen afgereisd. Ik moest nu toch ook eens met eigen ogen zien waarom mensen hier al weken op voorhand van beginnen dromen.

Ik moet zeggen dat het een hele beleving was. Op weg naar ginder al wat in de file gestaan waardoor we pas om 10u in Essen arriveerden. Net voor onze ogen werd P9 als volzet gegeven en moesten we terug de A52 op naar P10. Daar aangekomen nog eens 20min aanschuiven voor de pendelbus. Ik had toen al het idee dat ik naar Rock Werchter ging ipv naar een spellenbeurs. Enfin, rond 11u waren we dan eindelijk toch binnen. Maar jongens wat een drukte. Niet normaal.

Ik was vooral voor Teotihuacan gekomen, dus rushen naar NSKN… om daar het bordje Sold Out te zien staan. Op enkele andere plaatsen was die wel in het Duits en Frans te verkrijgen, maar ik had me voorgenomen dat ik dan evengoed kan wachten op de Nederlandstalige versie van Jumping Turtle Games begin 2019. Overigens heb ik wel even op de demo zitten kijken, maar ik kende het spel al qua gameplay, dus daar ben ik niet te lang blijven hangen.

TheoTihuacan

Het plan was één heavy game, één mid en één light game. De heavy (Teo) was dus al uitverkocht, dan maar op zoek naar de light game om met de familie vlot op tafel te krijgen. Ik heb er enkele kunnen testen. Als eerste Micropolis van Matagot. Spel werd helaas vrij matig en vooral ongeïnteresseerd uitgelegd, maar om eerlijk te zijn had ik van het spel zelf ook meer verwacht. Vervolgens getracht Western Legends en Treasure Island te spelen (niet gelukt).
Eén stand verder stond dan Days of Wonder groots uitgepakt met The River.


The River
Hier wel zeer enthousiaste uitleggers. Spel speelde ook heerlijk vlot weg vond ik. Ik weet dat deze nogal vrij veel kritiek kreeg op de verschillende fora, maar ik vond het een leuk spel. Ik ben er dan ook naar op zoek gegaan in hun shop, maar helaas was ook hier de Engelstalige versie uitverkocht. Nu dit spel is wel héél taalonafhankelijk, dus uiteindelijk ben ik overstag gegaan en ben ik met de Franse versie vertrokken. Nederlandstalige regels had ik thuis al afgeprint liggen.
Vervolgens de nieuwe Azul gespeeld, nog wel met de designer himself, maar deze viel bij mij tegen (het spel, niet de designer). Ik had het idee dat hij het spel nodeloos ingewikkelder probeerde te maken om een nieuw segment aan te boren, maar dat hielp het spel niet verder mijnsinziens. Geen blijvertje…


Azul: stained glass of sintra


Daarna op zoek naar Architects of the West Kingdom. Eén ronde (rijtje vol te bouwen) gespeeld met een tafel leuke Nederlanders. Het spel stond al hoog op men lijst en deze heeft mijn verwachtingen ingevuld, dus ja die is ook mee naar huis vertrokken (de KS-edition met de muntjes, kon het weer niet laten…)


Architects of the West Kingdom

Nog een zeer interessant spel vond ik Alone (Horrible games), een reversed dungeon crawler. Een geweldig concept, maar het leek me toch wat onhandig met momenten, met z’n drieën achter een schermpje en dan frequent tegels opruimen, omdraaien etc. Die ga ik nooit voldoende op tafel krijgen dus maar laten liggen. Ondertussen was één van men carpoolers terug aangesloten en zaten we al tegen het einde van de dag. We hebben dan nog samen Lindisfarne gespeeld bij een Belgische distributeur uit Bergen waar me de naam even van ontsnapt. Het spel werd een beetje teveel in gebrekkig Engels uitgelegd, maar wel met enthousiasme. Daardoor wisten we de eerste ronden niet goed wat te doen en leek het een complex spel, maar uiteindelijk viel dat best wel mee. Mooie art, mooie componenten, redelijke gameplay in een kleine box voor amper 15 euro. Dus die heeft men carpooler meegenomen. Mooi, dan kan ik die nog eens spelen met een meer heldere uitleg.


Lindisfarne

Besluit:
Het was een leuke, lange, vermoeiende dag. Eén ding staat vast; ik ga niet meer voor 1 dag. Ofwel meerdere dagen, ofwel niet. Ik heb veel leuke medespelers ontmoet, maar persoonlijk denk ik niet dat ik nog ga gaan ondanks dat ik me geamuseerd heb. Het is gewoon te druk, je krijgt amper de gelegenheid om te spelen, Engelstalige titels zijn snel uitverkocht, de lucht in dergelijke beurshallen droogt zowel men keel als men neus uit, iets eten/drinken is duur voor de rommel die je krijgt, 360km op één dag in de auto, m.a.w. net iets teveel negatieve punten om de positieve te overtreffen. Maar tegen augustus 2019 denk ik daar misschien weer anders over…

_________________

Leuk verslag Gert en volgend jaar gewoon twee dagen gaan.

Leuk verslag en herkenbaar, daarom ga ik sinds een paar jaar ook twee dagen

_________________

Of join één (of meerdere) spelhamels daar voor een aantal dagen. Ik heb dit jaar zéér veel kunnen spelen en testen in Essen. Het is namelijk iets gemakkelijker om aan te schuiven als je met meer bent !

_________________
Elke 1ste zaterdag en 3de vrijdag van de maand: spelavond in Woonzorgcentrum Heiberg in Beerse! Gratis toegang voor iedereen!

Mijn ervaring is precies het tegenovergestelde. Zodra je in je eentje rondloopt, of desnoods met z'n tweeën, is het veel makkelijker aanschuiven dan met een groep van drie of vier. In je eentje kun je, als een tafel vrijkomt, aansluiten bij andere wachtenden. Zodra je met meer bent is die kans een stuk kleiner.

Dat is ook precies de reden dat we als groep ons opsplitsen. En ook omdat niet altijd iedereen hetzelfde spel wil spelen.

In één dag op en neer naar Essen is behoorlijk slopend. Dat heb ik in het verleden ook wel gedaan, maar dan haal je niet het beste uit een dag. Al was het maar omdat je zo aan het haasten bent om je beurstijd effectief te gebruiken.

Als je iets dat zo gehyped is als Teotihuacan wilt spelen moet je echt om minstens 9:00 voor de deuren klaarstaan om een sprintje te trekken. Zelfs dan zijn tafels vaak al vergeven aan mensen die eerder naar binnen mochten, zeker als er, zoals bij een kleine uitgever als NSKN, maar twee tafels beschikbaar zijn. Gezien de lange rij en de kleine stand van NSKN was Teotihuacan volgens mij in het eerste uur al uitverkocht. Ik heb bijvoorbeeld één dag geprobeerd een run op Blackout te maken, maar zelfs toen ik vlakbij de deuren stond bij het opengaan van de beurs was ik te laat.

Spiel is het leukst als je juist de wat minder grote titels probeert te ontdekken. Met meer dan 1200 nieuwe spellen is het wel zaak een béétje een voorkeurslijst op te maken, want anders is de kans ergens aan te schuiven dat niet in je straatje past erg groot, en da's weer zonde van de tijd. Van de spellen waar ik onvoorbereid ben aangeschoven zat dit jaar eigenlijk geen enkele positieve verrassing. Ik vond ze op Cat Lady na (een zesje) allemaal ondermaats. Dan nog kun je lol hebben hoor, daar niet van. Maar toch.

Hotels zijn snel volzet als je meer dagen gaat.

_________________
Hou eigenlijk helemaal niet van bordspellen, maar wel van kaartspellen.

Ik moet zeggen dat dat bij ons best meevalt, soms wachten we wel eens vijf minuten ergens maar ik heb deze Essen meer gespeeld dan ooit tevoren. Nu moet ik er ook wel bij vermelden dat wij niet aanschuiven bij Teotihuacan, Coimbra, of andere gehypete spellen op Essen, eerder bij de minder bekende om daar de pareltjes uit te halen.
Teotihuacan, Coimbra, ... kan je achteraf ook nog altijd ergens spelen en worden, na een grondige check vooraf, toch altijd wel gekocht door iemand uit onze club.

_________________
Elke 1ste zaterdag en 3de vrijdag van de maand: spelavond in Woonzorgcentrum Heiberg in Beerse! Gratis toegang voor iedereen!