Ja ik heb ook het idee dat de spellen van tegenwoordig veel beter zijn dan die van vroeger! Met name de opkomst van social deduction games heeft de spellenscene veel goed gedaan, omdat die toch echt anders werken dan 'traditionele' bordspellen.

Nou moet ik ook zeggen dat ik van vroeger alleen de echte klassiekers ken: diplomacy, catan, risk, monopoly. Deze spellen hebben allemaal veel spelers nodig, duren heel lang, en zijn eigenlijk niet leuk als je (hard) aan het verliezen bent. Dat doen de nieuwerwetse spellen voor mijn gevoel echt beter.

_________________
Schrijver voor http://www.bordspeltheorie.nl: Strategieën voor je favoriete bordspellen

Niet alleen de echte klassiekers.

Ticket to Ridw was destijds zeer vernieuwend en een heel goed spel.

Mocht hij anno 2018 uitkomen dat weet ik niet of het succes ook zo groot had geweest om een voorbeeld te noemen.

Erg herkenbaar de punten die aansneden worden,

Ik zou ik graag nog een paar uur per dag extra hebben om aan spellen te kunnen besteden, maar helaas...

Het stukje over duurzaamheid vind ik persoonlijk overtrokken , maar ieder zijn mening en tegen diegene die dat wel vinden zeg ik: " Een schoner milieu begint bij jezelf, dus koop om te beginnen dan ook vooral zelf maar minder spellen of betrek ze 2e hands"

Ben het er mee eens dat het ook wel lijkt of met het toenemen van de kwantiteit ook wel de kwaliteit lijkt mee te stijgen. Al verschilt dat ook per jaar, neem afgelopen Essen editie. De teneur was toch wel dat er maar weinig topspellen zijn uitgekomen dit jaar...

Maar inderdaad, het aanbod is tegenwoordig immens en het aantal keren dat een spel nog gespeeld word neemt af. Cult of the New..
Bij ons in de groep is dit een wederkerend probleem. De ene helft speelt graag weer een 'oud' en/of bekend spel, terwijl de andere helft gaat voor de nieuweling.
Enerzijds vermoed ik omdat het doornemen van weer een nieuw spelregelboek een drempel is, anderzijds de verdieping in strategie door het vaker spelen van een spel kan ook leuk zijn.
Zelf ben ik altijd wel voorstander van het uitproberen van de jongste aanwinsten.
Ik denk vooral uit nieuwsgierigheid en het verbreden van spellen horizon. Hierbij valt mij op dat het bij ons vaak de verzamelaars zijn, met de uitgebreidere collectie, die gaan voor het uitproberen van het nieuwe spel.

_________________

Hoewel ikzelf ook vaak voor nieuwe spellen ga uit nieuwsgierigheid baal ik dat het daarom des te lastiger is één van je favorieten met uitbreiding te spelen.

Ja, enerzijds mee eens en heel herkenbaar.
Anderzijds moet een spel eigenlijk zonder uitbreidingen al goed genoeg zijn

_________________

Ik merk zelf dat de interesse in nieuwe spellen enorm minder is geworden. Dat komt deels door de enorme hoeveelheid nieuwe spellen die jaarlijks uitkomen, deels door tijdgebrek. Ik heb een kast vol spellen die te weinig of niet worden gespeeld - die mogen van mij eerst op tafel. En als iemand dan graag een nieuw spel op tafel brengt, speel ik graag mee. Ik ben echter zelf niet meer de persoon die op zoek gaat naar al te veel nieuwigheden. Of het beter wordt? Ik heb geen idee. Maakt me ook niet veel uit - ik word blij van een potje Goa of YINSH of Powergrid of Florence of ... dan is dat voldoende.

_________________

Hoewel begrijpelijk, vind ik het toch jammer als bordspelliefhebbers de hunkering naar nieuwe thema’s, nieuwe mechanismen en nieuwe trends verliezen. Hoe dan ook lukt het niet meer om álles wat uit komt te spelen dus je word meer dan ooit gedwongen vooraf te filteren, of rustig af te wachten tot de hype rond bepaalde spellen over is (pak ‘m beet twee weken na release ) en de eerste eerlijke recensies verschijnen.
Maar tussen het vele kaf glimmen nog steeds een paar mooie koren. Gouden tijden voor de bordspelliefhebber, nog nooit was er zoveel keuze.
De vraag is nu hoe daarmee om te gaan.

De keuze is kwantitatief indrukwekkend, maar de kans op een matige inhoudelijke kwaliteit is naar mijn smaak te groot geworden. Ik zie zeker geen goud blinken.

Hoe hiermee om te gaan? Ik ervaar een groeiende behoefte om af te haken. Dat had ik al een tijdje als fossiel die wat te lang te serieus met zijn hobby bezig is geweest, maar sinds kort ook als enthousiaste en nieuwsgierige besnuffelaar/speler van nieuwe spelletjes.

Uiteindelijk kan ik rustig afwachten wat er interessant genoeg is.

Genoeg spellen blijken na de hype niet goed genoeg. Mooi, ik heb ze niet gekocht. Andere zijn na een jaar nog steeds populair en veel-gespeeld en blijken goed: kan ik alsnog bedenken of ik de portemonnee wil trekken. En ondertussen die volle kast spelen. Alleen maar voordelen.

_________________