Wederom een verhalend “escape” spel!

Intussen weet u dat verhalende escape titels mij weinig tot niks beroeren. Toch blijf ik halsstarrig zoeken naar die ene titel die het tegendeel bewijst.



Foto: 999 games

Een verhaalboek en een aantal kamer- en avonturenkaarten liggen aan de basis van dit avontuur. U komt (eventueel samen met 1 tot 3 vrienden) tot bewustzijn en ontdekt dat u gevangen zit. De reden daarvoor is u totaal ontgaan maar niks doen is geen optie. U moet dringend de ruimte verkennen en op zoek gaan naar uw vriend Berengar.

De locatie waar u zich bevindt, wordt voorgesteld door een kamerkaart waarop getallen staan. Deze getallen verwijzen naar paragrafen in het verhaalboek. U mag tijdens uw beurt uw pion verplaatsen of een actie uitvoeren.

Als u voor een verplaatsing kiest, leest u de bijhorende paragraaf. Op die manier ontdekt u voorwerpen, nieuwe kamers of komt u in contact met andere gevangenen. Eventueel trapt u in een valstrik wat de gezondheid niet ten goede komt.

Als u tot actie overgaat, kunt u voorwerpen met elkaar of voorwerpen met locaties combineren. Het resultaat van uw spitsvondigheden leest u wederom in het verhaalboek.

Adventure Games omvat 3 hoofdstukken. Als u die succesvol doorloopt, wordt u beloond met een eindscore.



Foto: Yakos

De drie hoofdstukken van Adventure Games heb ik doorlopen met mijn zoon (10) en dochter (11). Ikzelf stond nogal sceptisch tegenover het concept maar gaf het omwille van mijn kinderen een kans. Snel werd duidelijk dat de nadruk vooral op het verhaal en veel minder op de puzzels ligt. Die zijn zo eenvoudig dat ik niet begrijp waarom de aanbevolen leeftijd 12+ is.

In principe onderzoekt u in uw beurt een locatie en leest u in het verhaalboek de gevolgen daarvan. Na verloop van tijd schept dit een idee van wat er gaande is en kunt u daarop reageren. Samen met uw lotgenoten probeert u zich een pad naar succes te banen.
Het verhaal dwingt u keuzes te maken waardoor bepaalde verhaallijnen u onthouden worden. Zo kunt u bijvoorbeeld niet alle gevangen bevrijden en niet elke hongerige voeden. Hoewel dit voor variatie zorgt, voel ik absoluut geen noodzaak om dit avontuur opnieuw aan te gaan. Het ligt meer in mijn (onze) aard om direct na te gaan wat de andere keuze opgeleverd zou hebben. Ik blijf kampen met een overvloed aan nieuwsgierigheid waardoor dit soort spellen niet tot zijn recht komt.

Wel leuk is dat de spelers om beurt aan zet zijn. Dat zorgt voor een soort van ‘samen-gevoel’. Toch gebeurt het vaak dat één speler in de rol van verteller geduwd wordt. Naar mijn mening bepaalt deze speler hoe de anderen het spel beleven. Ik deed mijn best om alles zo theatraal mogelijk voor te lezen en om mijn kinderen daadwerkelijk te laten schrikken als het verhaal daar nood aan had. Het leverde hilarische momenten op en net dat moet het streefdoel zijn.

Mijn vrouw en ik zouden Adventure Games nooit samen spelen. Toch beleefden we enorm veel plezier aan de ontdekking van het verhaal samen met onze kinderen. Mijn zoon keek echt uit naar een volgende sessie, mijn dochter was oprecht ontgoocheld dat ze daar niet bij was. Adventure Games is wat dat betreft de meest positieve verhalende escape game uit onze verzameling.

Graag voeg ik hier de opmerking van mijn zoon aan toe.
Papa, het zou nog leuker zijn als dit een computerspelletje was. Ik moet mijn zoon dringend Shadowgate voorstellen. Dezelfde genen, nu ben ik het zeker!

Verhalend escapen – ik blijf in herhaling vallen - is niet de kracht van unplugged spellen. Adventure Games bezorgde ons verrassend genoeg toch een leuke ervaring. 15€ staat garant voor 3 uur spelbeleving. De herspeelbaarheid is klein, maar u kunt er iemand anders een plezier mee doen. U koopt alvast geen kat in een zak.

• 999 games (2019)
• Auteur: Matthew Dunstan, Phil Walker-Harding
• Artwork: Martin Hofmann
• 1-4 spelers vanaf 12 jaar
• 150 minuten
• Adviesprijs: 15€

ik lees alleen wat je niet leuk vindt, wat vind je wel leuk dan? Anders gezegd, welk bordspel weet jou te, eh, beroeren?

_________________
Hou eigenlijk helemaal niet van bordspellen, maar wel van kaartspellen.

Hé Kosterix, u zegt het zelf: ik lees alleen wat je niet leuk vindt. Op die manier maakt u het mij wel lastig hoor.

Grapje, waarschijnlijk heb je mijn reviews over Dobbel zo Clever, Rovers van de Noordzee, Unlock, Escape Room The Game,...gemist.
En op Spellenclub13.be staan ook wel meer dan 200 'goede' reviews van mijn hand hoor. Alleen ben ik geen fan van verhalende gezelschapsspellen. Als ik een verhaal wil, lees ik liever een boek. Als ik een verhaal wil spelen, grijp ik naar de spelcomputer. Ik hou van gezelschapsspellen met een leuk (origineel) spelmechanisme. Als het Thema een perfect fit is, vind ik dat een pluspunt maar dat hoeft niet noodzakelijk.
Lees bijvoorbeeld ook Azul, Big Monster, Wingspan, Rajas of the Ganges, Holmes, Mandala,...

U zult merken dat ik heel wat spellen en spelgenres leuk en/of fantastisch vind. Beweren dat ze mij beroeren, is natuurlijk een andere zaak. Voldoe ik hiermee aan uw vraag?

Is het dan wel een goed idee om dergelijke spellen te reviewen?

Stel dat we het over videogames hebben. Als iemand niet van race spellen houdt en deze altijd negatieve reviews geeft kan hij toch beter een ander genre reviewen?

Dan hoef je ook niet met tegenzin dit genre te spelen voordat de review schrijft

Dat denk ik niet. Ik geef namelijk aan dat dit spel, alhoewel het mijn genre niet is, mij toch een leuke avond heeft bezorgd wat alleen mogelijk is omdat ik het net wel nog een kans gegeven heb. Bovendien zijn dit soort spellen aan een opmars bezig en varieert de insteek enorm. Wie weet bots ik ooit op een verhalend spel waarvan ik ondersteboven ben. Dan weet u direct dat dit de titel is waarnaar u moet uitkijken. Alleen reviews schrijven van spellen waarvan ik weet dat ze goed zullen zijn, lijkt mij net het omgekeerde effect te creëren. Dit soort reviewers zijn er reeds meer dan voldoende vind ik. Ik geef de voorkeur aan authenticiteit en probeer altijd aan te geven waarom ik iets goed of slecht vind. Ik acht de lezer capabel om daaruit de destilleren wat voor hem belangrijk is. Dat lijkt mij ook de bedoeling van dit forum.

Als collega recensent kan ik Fabrice volledig bijtreden. Mochten we enkel recensies schrijven van spellen die we goed vinden dan geven we ook een vertekend beeld. Daarbij worden we regelmatig gevraagd om onze mening te geven over spellen. En dat proberen we zo objectief mogelijk te doen. Maar natuurlijk het blijft altijd onze mening. En die mening kan je delen of niet. Dat is jullie goed recht. En dat kunnen jullie in jullie commentaren laten weten.
Op die manier weet een lezer zich ook een goed beeld van het spel te vormen.

Voel toch de drang ook even te reageren. Uiteraard hoef je als recensent niet alleen recensies te schrijven als je het spel leuk hebt gevonden. Waar de schoen wringt bij mij en sommige anderen in dit draadje, is dat er een spel gerecenseerd wordt uit een genre waarvan de reviewer op voorhand geen liefhebber is. Laat een vegetariër geen hamburgertent recenseren en een man geen maandverband!

_________________

Weet je wat grappig is, de auteur van het spel is blij met mijn review en stoort zich helemaal niet aan het feit dat ik een spel recenseer dat niet mijn genre is.
Onderstaande kon hij echt wel smaken.
Mijn vrouw en ik zouden Adventure Games nooit samen spelen. Toch beleefden we enorm veel plezier aan de ontdekking van het verhaal samen met onze kinderen. Mijn zoon keek echt uit naar een volgende sessie, mijn dochter was oprecht ontgoocheld dat ze daar niet bij was.

Bovendien gaat de vergelijking vegetariër hamburgertent niet op. Om in de vergelijking te blijven. Ik eet vlees maar ben niet gek op paardenbiefstuk. Maar ik proef graag van een nieuwe bereiding met paardenbiefstuk. Wie weet bevalt het met toch.

Ik vond de review anders wel behoorlijk positief voor iemand die niet van verhalende escape titels houdt. Sowieso denk ik dat een reviewer ook mindere reviews mag geven, zelfs van genres waarvan hij geen liefhebber is. Wie weet, kon het spel - zoals in dit geval - toch enigszins bekoren en dan denk ik dat de reviewer het in dit geval toch mooi verwoord heeft.

NB: wij hebben dit spel 2 weken geleden gespeeld en mijn vrouw en ik hebben ons wel geamuseerd hiermee. Mijn 8-jarige zoon luisterde vanachter zijn tablet mee naar ons verhaal en had meteen zin om de ander adventure game 'Monochrome Inc.' met ons te spelen. Wat ook gebeurde. Missie geslaagd voor ons.

_________________

Ben het helemaal met je eens dat het belangrijk is om spellen die je minder leuk vind ook te reviewen. Juist dan krijg je eenn objectieve mening en kan iemand op basis van de review kijken of het spel iets voor hem of haar is.

Als je het genre niet leuk vind is voor mij het probleem dat de mening in de review lastig te peilen is. Vind je het spel niet leuk vanwege minder goede keuzes van de makers, de mechanismes of iets anders? Of is jouw mening minder positief omdat het genre je toch niet kan bekoren.

Je moet vooral doen wat je zelf wilt. Ben hier niet om te zeggen dat je het verkeerd doet of dat ik gelijk heb. Geef alleen mijn mening waarom jouw keuze opmerkelijk vind.