Leuk topic. Ik doe graag mee.

Dominion, en daarmee eigenlijk alle deckbuilders: We hebben dit toen we de hobby instapten veel gespeeld, maar het begon me toch vrij snel te ergeren dat dit spel (en op veel vlakken dit genre) toch voornamelijk multiplayer solitaire is. Iedereen in zijn eigen bubbeltje, weinig tot geen spelersinteractie (ja ik weet het. Je kan één van de ziljachtig uitbreidingen kopen zodat het een beetje interactie geeft, maar meh). Eigenlijk was ik na dominion gewoon klaar met deckbuilders. Kleine uitzondering voor Clank! omdat het iets interessanter is, maar toch, nee.

Ticket to ride (wel specifiek met 2 spelers): Juist om eerder genoemde redenen werd het met twee spelers te saai, en als we het dan weer eens met meer speelde kende je alle routes en was het om die reden minder leuk. Het concept van het spel vind ik wel leuk, en recentelijk de app gekregen Misschien ééns kijken of een 2/3 speler map beter is voor ons.

Hive: Het leek leuk, maar na 5 keer was de lol, en de variatie er wel van af.

Schaak: Oh wat heb ik vroeger veel geschaakt. Nu ben ik er zo klaar mee. Een spel waarbij elke mogelijk openingszet een eigen naam heeft. En elke reactie daarop ook. Nee dank u.

Zal eens nadenken of ik er meer kan bedenken

_________________

Speel eens Star Realms (of Hero Realms).... deckbuilder met alleen maar interactie!
(gratis als app uit te proberen... maar let op: raak niet verslaafd anders kan je decks bij blijven kopen.... ik ben gestopt met aankopen zo'n 2 jaar terug... basis is meer dan goed al, en paar uitbreidingen prima, op de app zeker.)

_________________

Ha, ook ik ben al jaren klaar met Catan, Carcassone en Ticket to Ride. Uitleg verderop.

Daarnaast koop ik standaard niet snel spellen (meer) kopen van Reiner Knizia, Stefan Feld of Uwe Rosenberg.

Ik heb een vrij grote collectie, en in de loop der jaren vielen me wat dingen negatief op als daar naar mijn smaak niet goed mee omgegaan wordt. Het heeft te maken met abstract versus thematisch, en een overdaad aan regels en frutsels als het eigenlijk een (te) abstract spel is.

Abstractheid: als een spel abstract is, hou ik het ook graag abstract. Niks mis met de Gipf-reeks of bijv. Hive. Speel ik met plezier. Maar dan graag met redelijk eenvoudige regels die snel uit te leggen zijn, en dat de moeilijkheid 'm zit in het goed en doordacht spelen.

Maar als een thema 'erop geschilderd' is: dat wil zeggen dat er allerlei mechaniekjes bedacht zijn om van de ene soort punten andere soort dingen te maken zonder dat dat thematisch verband houdt haak ik tegenwoordig af. Tenzij de regels eenvoudig genoeg zijn en het spel lekker snel wegspeelt.

Thematisch: Als een spel me echt 'grijpt' en ik enigszins het gevoel krijg dat we ongeveer doen wat binnen het thema valt, maakt het me niet uit hoe complex het is en hoelang het duurt. Gisteren toevallig mijn eerste pot Uboot gespeeld. Duurde uren en eigenlijk veel te lang, maar omdat we echt het idee hadden met een crew bezig te zijn op een duikboot vloog de tijd voorbij.

Wat ik bijv. niet ok vind: in Agricola een boertje bent waarbij elke speler voor zichzelf probeert een boerderij uit te bouwen, maar ondertussen kun je blijkbaar alleen kinderen krijgen als je BUITEN je huis in de wei copuleert, en blijkbaar kun je dat ook alleen als je buren dat NIET doen, (WTF?) dan vind ik het wel erg 'gamey' worden. En als het gamey' is met heel veel grondstoffen, kaartjes en complexe regels en het niet meer 'intuitief' voelt haak ik af. Hoezo mag ik bij Scythe wel naar de overkant zwemmen als ik dat kan, maar daarna niet meer terugzwemmen naar het gebied waar ik vandaan kom als dat niet de juiste kleur heeft?

Dus tegenwoordig weiger ik bijv. om Stefan Feld spellen te spelen (nooit leuk gevonden, thema's slaan nergens op), wil ik alleen een Knizia spelen als de regels eenvoudig genoeg zijn (Genius, Ra) en het spel niet probeert iets te zijn wat het niet is (wat probeer ik ook alweer in Eufraat en Tigris en waarom werkt het zo?). En een nieuwe Uwe Rosenberg boeit me echt niet meer sinds ik bij Glasstraat echt dacht 'wat zijn we hier ook alweer aan het doen want het thema slaat nergens op, en er zitten veel te veel mechanieken in'.

Ik speel veel liever een Splotter spel dan een Uwe Rosenberg als ik iets met veel spullen en regels wil doen: geef mij maar Antiquity ipv Odin.

Carcassone heb ik eerlijk gezegd nooit leuk gevonden, ondanks dat ik meestal won. Nadat ik jaren geleden gelukkig al van de Jagers & Verzamelaars versie af was heb ik nu eindelijk iemand anders blij kunnen maken met mijn vanilla Carc. Good Riddance, nooit plezier aan beleefd.

Ticket to Ride heb ik ooit 4x gekocht, vooral om kado te doen aan anderen om ze te bekeren tot het 'ouderwetsche maar moderne bordspel'. Ik weet niet wat me bezielde dat ik 'kaartje trekken, kaartje trekken, route leggen, repeat' ooit wel euk genoeg vond daarvoor.

Catan is de enige van de 3 die ik nog in huis heb (incl zeevaarders en steden & ridders + alles met 5-6 spelers uitbreiding omdat ik dat ooit met 5 spelers regelmatig deed). De enige reden is overigens sentiment: door Catan kreeg ik in '98 weer zin om bordspellen te doen. Ik speel 'm liever niet meer, spel staat in een uithoek van een van mijn spellenkasten waar ik slecht bij kan, dus het neemt niet echt kastruimte in.

Leuk om dit draadje door te lezen.
Ik zie toch vaak Catan voorbij komen en daar sluit ik mij ook bij aan.
Wij hebben dit 10 jaar terug voor het laatst gespeeld en het heeft ons nooit kunnen boeien. Gelukkig stond dit bij een ander in de kast en heb ik het zelf nooit aangeschaft.

Als eerst even vermelden dat wij pas een jaar echt actief zijn op het gebied van (bord)spellen.
Inmiddels hebben we zo'n 40 titels aangeschaft en zijn sommige hiervan vaak gespeeld en sommige weinig gespeeld of direct weer de deur uit gebonjourd.

Spellen die ons niet konden bekoren zijn:

Azul.
Wat een vreselijk spel. We konden ons totaal niet vinden in het tegeltjes pakken en op een bordje plaatsen.
Dit was wel één van onze eerste spellen en dachten dat we het misschien verkeerd speelden.
Maar we deden het toch echt goed.
Dit spel stond binnen 2 dagen alweer op Marktplaats.

Professor Evil en de Toren van tijd.
Op zich een mooi spel en best grappig in elkaar gezet, maar wij vinden het erg makkelijk en hebben nog geen spel verloren. Komt het door ons goed overleg? Hebben we mazzel gehad?
Wij weten het niet, maar na 6x spelen waren we hier wel op uitgekeken. Op Marktplaats, BGG en elders te koop gezet, maar aan de straatstenen niet kwijt te raken. Uiteindelijk op het spellenspektakel kunnen verkopen.

Castello
Nooit op tafel gekomen en na een paar maanden belande het onder de bank om plaats te maken in de kast. Van onder de bank is het uiteindelijk het huis uit gegaan.

Agricola
Staat nu ook al even te verstoffen en kan mij niet echt bekoren. Mijn vrouw vind het nog wel aardig, maar ik denk dat het uiteindelijk helemaal niet meer op tafel gaat komen.

Nu een paar potjes gespeeld in de app, en toegegeven het is competitief, maar het blijft niks voor mij ":D

_________________

Vind niet alle titels die je noemt passen bij de omschrijving van de topic starter.

Er zitten spellen bijndie gewoon tegenvielen.

Denk dat de bedoeling van dit topic meer is spellen te noemen die je toen je ze kocht heel tof vond en veel hebt gespeeld maar jenoverheen bent gegroeid of te vaak al jeb gespeeld.

Eens. Alleen Agricola hoort tot die categorie als ik t zo lees. Rest viel gewoon tegen. Staat meer off topic trouwens hier. De afkeer van roll and write, hoe fijn het ook is om dat van je af te schrijven, hoort ook ergens anders. Off topic: qwixx. Eigenlijk nix. On topic: yahtzee. Klaar mee.

Bedankt voor de lach van vandaag. Het oude gezegde blijkt wederom:

_________________

Ok, puur on topic dan. Klaar mee (vaker gedaan dan me lief is) heb ik met
Kolonisten van Catan (te vaak gedaan sinds '98. Ingehaald door leukere dingen)
Carcassone (deed ik ooit altijd wel mee. Inmiddels niet meer)
Ticket to Ride (was toen het uitkwam wel aardig om newbies mee te verleiden, maar is te weinig spel)
Agricola (was ooit razend enthousiast, maar te vaak gedaan, en dan gaan de 'gamy' dingen geveel opvallen)
Puerto Rico (Ja echt. Verder nog steeds prima spel, daar niet van, gewoon veel te vaak gedaan)
Martian Dice (leuk gokkerig nabrandertje voor de pret, maar niet als het elke keer gedaan moet worden)
Zombie Dice (idem)

Catan: speel ik niet meer te veel vroeger gespeeld en genoeg games die leuker en beter zijn. De laatste keer was in 2016 in Essen en dat was een perfecte afsluiting. Tijd om de op marktplaats te zetten we gaan het toch nooit meer spelen.

Machiavelli: er zijn betere opties nog niet weg gedaan omdat het een super compact is.

Set: helemaal klaar mee saai.

Spookslot: roll and move je heb geen keuzes (ja 1 of je de iets langere / kortere route neemt)

De meeste andere games speel ik nog graag alleen komen ze niet meer langs.