Romeinen, Barbaren, Egyptenaren, Japannezen? Nee hoor, nu komen de Settlers uit het noorden.Het gebeurt dat een bordspeltitel het zo goed doet dat er als het ware een eigen merk ontstaat. Denk maar aan De Kolonisten, Ticket to Ride, Memoir 44, Carcassonne, Unlock,…
Of er veel meerwaarde zit in het blijven variëren op hetzelfde concept, doet er weinig toe. Commercieel blijkt het vaak een schot in de roos. Enige voorwaarde is natuurlijk dat de basis voldoende populair is. Imperial Settlers heeft 19.000 beoordelingen op BGG, dat is voldoende populair om er een merk van te maken.Foto: W. Eric Martin
Vooreerst krijgt elke speler één van de 6 volkeren, een deck, toegewezen. Elk deck bevat 3 startkaarten, leg deze open op tafel. De rest van de kaarten wordt geschud en vormt een trekstapel. 3 kaarten, gekozen uit de eerste 5 kaarten van de trekstapel vormen de starthand.
Elke ronde trekken de spelers 4 kaarten. Voor elke kaart die op handen gehouden wordt, moet een werker ingezet worden. Doet u dat niet, leg dan de kaart af.
Vervolgens voeren de spelers om de beurt een actie uit. Er zijn globaal gezien 3 zinvolle mogelijkheden: ofwel legt u een kaart uit de hand in het rijk ofwel gebruikt u een actieschijf ofwel wordt een kaart uit het rijk geactiveerd.
De eerste optie wordt bouwen genoemd en spreekt voor zich.
Mogelijkheid twee zit iets complexer in elkaar. Elke speler bezit twee actieschijven. Centraal liggen 5 mogelijke acties in een cirkel bij elkaar. U kunt een schijf uit uw voorraad bij één van de acties plaatsen of een actieschijf één veld in wijzer- of tegenwijzerzin verplaatsen. Elke actieschijf laat twee acties toe. De mogelijkheden zijn: gratis bouwen, oogsten, varen, een kaart trekken, een arbeider uit de voorraad pakken.
Kaarten activeren komt er meestal op neer dat u goederen/arbeider afgeeft en voordelen/punten ontvangt.
Tijdens de actiefase kunnen spelers bootje varen. Plunderen (grondstoffen/punten ontvangen) of veroveren (aan uw rijk toevoegen) zijn dan de keuzes. De speler die het eerst ter plaatse is, mag – hoffelijk als de Noormannen zijn - als eerste een eilandje kiezen en naar de knoppen helpen.
Het spel eindigt na de ronde waarin één van de spelers 25 punten bijeen sprokkelt. Elke kaart in het rijk, elk goudstuk en elke twee grondstoffen leveren nog een stap op het scorespoor op. Wie daarop het verst staat, wint.
Foto: Marek Spychalski
Empires of the North biedt kwaliteit en degelijkheid in de sectie spelmateriaal en artwork. De spelregels missen naar mijn mening wat structuur en duidelijkheid. WWW dan maar.
In Empires of the North gebruik je goederen om te bouwen. Deze gebouwen leveren dan weer extra goederen of acties op waardoor je weer extra kunt bouwen. De volgorde waarin de kaarten komen, is daarbij van groot belang. Eenzelfde kaart kan bij de start van het spel geen punten opleveren terwijl die op het eind 6 punten (dat is veel) kan opleveren bijvoorbeeld.
Na 4 ronden ligt een speler makkelijk met 15 à 20 kaarten voor zijn neus. Door het bos de bomen zien is dan niet meer vanzelfsprekend. Laat staan dat u kunt volgen waar de andere spelers mee bezig zijn. U kunt kaarten van de andere spelers aanvallen, maar dat blijkt al snel een slag in het water. Op tafel ligt een overvloed aan informatie waarvan de helft ondersteboven. Wie zich dan nog bezighoudt met wat de andere spelers uitvreten, verdient een pluim.
De zes decks zijn elk rond hun eigen mechanisme gebouwd. Daardoor is er weinig creativiteit van de speler nodig en zijn er weinig opties.
GLENN CLAN kan kaarten kopiëren wat vaak regelvragen oproept. Verder vind ik deze clan gewoon vervelend.
ULAF CLAN moet het hebben van varen en veroveren. Zij produceren zelf geen steen. Voorkennis is heel belangrijk in Empires of the North.
PANUK CLAN blinkt uit in het ruilen van grondstoffen. 30 keer een vis ruilen voor een punt, niet mijn ding.
HEIDEL CLAN produceert als enige zelf schapen en moet stenen op een andere manier zien te verkrijgen. In dit deck wordt het toewijzen van arbeiders geïntroduceerd.
NANURJUK CLAN geraakt moeilijk aan wapens maar in het deck schuilen veel actiekaarten die punten opleveren.
MAKINNON CLAN produceert als enige Clan goud en is de enige clan waarbij goederen aan kaarten worden toegewezen.
Als u zelf PANUK controleert, bestaat uw ervaring hoogst waarschijnlijk uit het anderhalf uur aan een stuk tappen van kaarten en goederen ruilen voor punten. U ziet NANURJUK en MAKINNON zaken doen waarvan u zelfs het bestaan niet afweet. Ik vond dat geen leuke ervaring.
Interactie heb ik niet ervaren. Elke speler focust op het eigen deck, aanvallen doen wij zo goed als nooit. Het varen en vechten voor eilanden voegt eveneens weinig interactie toe.
De solitaire variant heb ik 6 keer gespeeld. Eén scénario met elke clan. In een scenario speel je 4 ronden en probeert u het overwinningspuntendoel te behalen. Elke ronde start met een gebeurtenis die zowel negatief als positief kan zijn. Dat geeft een invloed op de eindscore. Mijn scores (32-41-51-55-60-60) lagen nogal uiteen wat mij doet vermoeden dat niet alle clans competitief zijn.
Empires of the North vind ik geen goed spel. Hoewel ik positief ben over het mechanisme met de actieschijven en actieronde, voel ik snel desinteresse. De decks zijn te zelfsturend en de geluksfactor is vrij hoog. Bovendien ervaar ik een gebrek aan opbouw (dat doet Wingspan bijvoorbeeld een stuk beter) en interactie.
Het moet gezegd, ook basisspel Imperial Settlers boeit me niet en dat is maar 1 mening. Er zijn voldoende spelers die wel de loftrompet blazen. Een variant scoort meestal beter dan het origineel. Logisch, wie het origineel niet apprecieert, zal de variant links laten liggen.
De conclusie is eenvoudig.
Houdt u van Imperial Settlers? Empires of the North zal u behagen.
Houdt u niet van Imperial Settlers, Empires of the North zal u niet overtuigen.
Als u geen ervaring hebt met Imperial Settlers raad ik aan om het toch eerst eens te spelen.
Of doe lekker uw zin als u lak hebt aan wat ik hier te vertellen heb. - White Goblin Games (2020)
- Auteur: Joanna Kijanka, Ignacy Trzewiczek
- Artwork: Roman Kucharski
- 1 -4 spelers vanaf 10 jaar
- 60 minuten
- Adviesprijs: 50€