Voor de duidelijkheid kom ik nog even kort en bondig terug op de recensie

Wat vind ik goed:
Dat je spelenderwijs wat geschiedenis kunt ontdekken.
Het verkennen van de speelstijlen van de twee partijen.
Het zoeken naar een strategie voor beide spelers.
Het kiezen van de functie van een kaart: getal of actie.
Thematisch klopt het wel

Vergelijking computerspel hangt natuurlijk ook af welk type computerspel iemand in gedachten heeft. Wat ik wil zeggen is:
De ontdekkingstocht is boeiend, strategieën verkennen ook. Eens je die hebt, vind ik, eens de ontdekkingstocht voorbij is, eens je alles hebt gezien en geprobeerd, verdwijnt de magie. Maar dat wil niet zeggen dat je niet genoten hebt van de zoektocht.
Ik had ook kunnen schrijven: ik heb twijfels in verband met de herspeelbaarheid. Misschien bieden de 20 kaarten per deck niet voldoende variatie.

Soit, score op BGG 8.1/10

Dank het is me nu duidelijk!

_________________

Bedankt voor de aanvulling Fabrice!

Ik heb gisteren ook voor het eerst Watergate gespeeld mijn vrouw. Ik speelde Nixon, dat had ik beter niet kunnen doen; mijn vrouw reageert slecht op direct conflict en de kaarten van Nixon zijn een stuk gemener dan die van de hoofdredacteur. Ik had gedurende het spel het initiatief (figuurlijk, niet letterlijk zoals het spelelement in Watergate). Zoals Fabrice al aangaf; het is makkelijker paden te blokkeren dan te creëren. Met 4 termijn fiches op zak was ik mij verzekerd van de winst. Maar wat gebeurd er: mijn vrouw weet in een beurt 2 bewijzen naar zich toe te trekken welke ik niet meer kon saboteren. Met de 2 bewijzen weet ze vervolgens toch een link tussen Nixon en 2 getuigen te maken. Winst voor de hoofdredacteur!

De eerste impressie was goed; het is een constant getouwtrek tussen beide spelers. De acties van Nixon zijn redelijk nasty dus daar moet de tegenspeler tegen kunnen. Mijn vrouw reageerde er in elk geval slecht op. Gelukkig komt Watergate na haar winst toch vaker op tafel; dan mag zij Nixon spelen.

_________________

Bedankt voor de tip, ik heb ook zo’n vrouw

_________________

Fascinerend dat er weer belang wordt gehecht aan de score op BGG. Dat vind ik dus nutteloos. Mensen denken dat vaak, maar dat is geen keurmerk en zegt tegenwoordig steeds minder over de kwaliteit van het spel.
Over al de jaren dat ik in de hobby zit, wijkt mijn voorkeur steeds meer af. Ik raad vrienden altijd ten stelligste af een spel te kopen, afgaand op de BGG score. Al merk ik in de club wel een self-fulfilling prophecy-effect: dan spelen ze een spelletje en hoor je bijna "dit moet goed zijn, want het scoort 8.1 op BGG."
Zonde.

Het is voor mij wel een goede graadmeter de andere kant op.

Een spel met een magere 6 of lager of BGG vind ik zelf na spelen ook vaak niet goed genoeg om aan te schaffen.

Dat was net mijn punt.
Soit, score op BGG 8,1 was wat ironisch bedoeld hoor.

Score op BGG wordt steeds meer beïnvloed door Kickstarter, marketing en spelers die bepaalde uitgeverijen (los van enig spelinzicht) systematisch positieve of negatieve kritieken geven. Bovendien verkiezen Amerikaanse vrienden heel vaak thema boven mechanisme.
Ik hecht met andere woorden helemaal geen belang aan de score op BGG.

Grappig, bij dit uitstekende spel (dat wat mij betreft meer duurzaam speelplezier in zich heeft dan jij erin ziet - ik vind de constante dreiging van een kanteling erg leuk en spannend, iets wat ik graag zie in een 2p-spel) zie ik de invloed van Kickstarter en marketing niet.

Je ziet dat te strikt, Erwin. Ik lees het als "tegenwoordig wordt de BGG score vaak beïnvloed door KS en marketing." Het was vast niet op dit spel bedoeld.
Het kan wel dat Amerikanen dit subjectief hoger noteren omdat het over de USA gaat, maar daar durf ik me niet over uitspreken.
Ik ben wel heel blij met Fabrices toelichting. De ironie was me ontgaan. Niet dat ik maal om scores van reviewers. Na jaren Spielbox wist ik wel wiens smaak aansloot bij de mijne, maar ook daar is het me niet meer duidelijk. Gezien mijn eigen voorkeur is veranderd, is het ook niet belangrijk meer. Ik oordeel wel op spelregels, mechanismen en mijn eigen ervaring.

klopt!
Soms krijgen spellen tientallen reviews vooraleer het spel daadwerkelijk een fysieke identiteit krijgt. Was niet op Watergate bedoeld. Ik maak er een punt van om eerst een review te schrijven en dan pas met BGG te vergelijken.
En natuurlijk, een recensie is maar een mening en blijft persoonlijk en kan zelfs veranderen. Ik weet dat ik in het verleden De Weerwolven van Wakkerdam een 10 heb gegeven. Dat zou intussen maximaal nog een 7 zijn (nadat ik net iets te veel van bij de start naar het hiernamaals gestuurd werd).
2 spelers speel ik altijd met mijn vrouw. Azul (110 keer), Clever (87 keer) Splendor (72 keer) en alles van Kris Burm spelen wij het vaakst. Watergate (10 keer) zit in onze 'dichtbijkast' maar het komt er niet meer uit. Toen ik mijn vrouw vroeg hoe dat kwam, we vonden het beiden leuk, antwoordde ze: "ik weet het niet, ik heb het gevoel dat we dit uitgespeeld hebben."
Ik vond dit mooi verwoord.
Misschien moet ik de volgende keer mijn eigen woorden gebruiken

Ik vind het alleszins een pluspunt dat je zo open bent over het aantal keer spelen en ook dat je deze review pas schreef na 10 keer en dat je op dat moment het gevoel dat er klaar mee te zijn.
Ik waardeer het als iemand een review begint met "ik heb dit 20 keer gespeeld", "ik heb een spelletje solo geprobeerd" of zelfs "ik heb enkel de regels gelezen".
Ja, ook ik heb al eens een review of mening geschreven na een enkel spelletje, maar dat was dan voor een uitbreiding op een spel dat ik al meer dan 300 keer gespeeld had en keek naar verschillen en toegevoegde waarde.
Het stoort me dus niet als je het spel "weinig" gespeeld hebt, ik vind het wel belangrijk om weten. Veel spellen zijn de eerste keer geweldig, maar vervelen al na 2 of 3 keer. Andere blijven na meer dan honderd spelletjes vernieuwend. Het is interessant om meningen te hebben over "nieuwe" spellen en "gekende" spellen.
Watergate is intrigerend. Ik wil het zeker eens proberen. Maar ik vrees ook dat hij de collectie niet gaat halen.

Bij mij zou hij in theorie wél de collectie moeten halen ware het niet dat hij al sinds 1 mei vastzit in het DPD filiaal hier niet zo gek ver vandaan. Grr!

_________________

Ik begrijp niet wat ik hier te strikt zie. Ik kan me namelijk goed vinden in zijn opmerkingen over de BGG score, herken ze ook als opmerkingen in algemene zin, maar vind het daarnaast grappig dat ik juist bij Watergate de gebruikelijke aanjagers van een opgeklopte score mis.

Thematisch sterk en de spanning was bij ons sterk en goed voelbaar in dit politieke thema voor twee spelers. Vooral de climax naar de laatste speelrondes. Als je de film The Post op @netflix hebt gezien, duik je echt in het thema uit begin zeventiger jaren. Thematisch artwork en spelmeganisme hebben en mooie samenhang. Mattias Cramer, de ontwerper van het spel heeft knap werk geleverd. Tijdens de wedstrijd voelde ik de politieke druk van het team van Nixon op mijn schouders als journalist. Als Nixon ben je flink op je hoede voor de journalisten. De directe conflict situatie voelt niet iedereen zich prettig bij, maar dat geeft hier juist de prettige spanning en dynamiek.
In mijn optiek een sterk twee persoons spel en de 8 op BGG is realistisch.

_________________


http://boardgamegeek.com/blog/1161