Verveel je je? Versier eens een masker met veren!Het is weer zover. Zitten we alweder op een eiland. Een coronavrij eiland weliswaar, want het is feest. En wat doen we dan? Neen, niet dansen, zingen en drinken. Verdorven geesten! We versieren maskers met veren. Hoe kleurrijker, hoe beter. Want zwarte veren vermijden we. Die brengen ongeluk. Och ja, opletten ook dat de wind onze veren niet wegblaast of dat ze per ongeluk in brand vliegen door een van de nabije kampvuren. Maar het allerbelangrijkste, zorg dat niemand ziet welke jouw lievelingsmasker is.
Samoa is qua spelregels een kinderlijk eenvoudig kaartspelletje en bestaat uit 50 verenkaarten, 12 speciale kaarten en 10 maskerkaarten (vijf verschillende maskers, die elk tweemaal voorkomen). Vijf verschillende maskerskaarten worden op een rij in het midden van de tafel gelegd. De andere vijf maskerkaarten worden gedekt verdeeld, één per speler. Niet gebruikte maskerkaarten worden ongezien in het doosje teruggelegd.
Iedere speler kent dus meteen zijn lievelingsmasker. Dit is het masker waarmee hij punten zal scoren en meteen ook het masker dat hij voor zijn medespelers verborgen houdt.
De verenkaarten en de speciale kaarten worden samen geschud en vormen de trekstapel. De speler die aan de beurt is, neemt de bovenste kaart van de trekstapel. Hij beslist nu bij welk masker hij deze kaart legt en beslist ook of hij dit boven of onder het masker legt. Dan is de volgende speler aan de beurt. Die neemt op zijn beurt de bovenste kaart van de trekstapel en legt die bij een masker.
De gekleurde verenkaarten bevatten positieve getallen (waarde 1 t/m 5), de zwarte verenkaarten negatieve getallen (waarde 1 t/m 5). Van zodra er vijf kaarten bij een masker liggen (boven en onder samen) worden er punten gescoord. Eerst wordt er gekeken aan welke kant (boven of onder) bij het masker er de meeste kaarten liggen. De kaarten van die kant worden onder het masker geschoven en zijn punten op het einde van het spel (dit kunnen zowel positieve als negatieve punten zijn). Daarna worden alle kaarten die zich aan dezelfde zijde (boven of onder) van de rij maskers bevinden onder de maskers geschoven waar ze bij aanliggen. De kaarten aan de andere zijde (boven of onder) verdwijnen uit het spel.
Een voorbeeld verduidelijkt deze warrige uitleg. Bij het groene masker liggen er vijf kaarten. Drie boven het masker en twee onder. De drie kaarten die boven het masker liggen worden onder het groene masker geschoven en leveren punten op aan het einde van het spel. Nu worden alle andere kaarten die boven de andere maskers liggen ook onder die maskers geschoven. Alle kaarten die onder de maskers liggen, inclusief de twee kaarten bij het groene masker verdwijnen uit het spel.
Er zitten ook drie soorten speciale kaarten in het spel. De speciale kaarten bevatten de symbolen water, vuur of lucht. Met de brandingkaart (water) spoelen er nieuwe veren op het eiland aan en krijg je meteen een tweede beurt. Je krijgt dus een extra beurt en mag dus twee kaarten van de trekstapel nemen. Het kampvuur vernietigt een reeds aangelegde kaart. Je verwijdert de kampvuurkaart samen met een andere al aangelegde kaart uit het spel. Als je dit niet wil doen, kan je de kaart ook gewoon als zwarte verenkaart gebruiken (kampvuurkaarten hebben een negatieve waarde van 2 tot en met 5). Tot slot heb je de windkaart. Deze kaart zorgt ervoor dat je één gespeelde kaart van kant kan wisselen bij een masker. Wil je dit niet doen, dan speel je de kaart als gekleurde verenkaart (windkaarten hebben een positieve waarde van 2 tot en met 5).
Een spelronde eindigt als de laatste kaart van de trekstapel is aangelegd. Nu duiden alle spelers op hun scoreblok aan welk gekleurde masker bij welke speler hoort. Wie heeft zich met andere woorden verraden door de beste kaarten altijd bij hetzelfde masker te leggen? Als iedereen hiermee klaar is, draaien de spelers hun maskerkaarten om. Voor iedere speler die je ontmaskerd hebt, krijg je vijf punten. Je vult deze punten in bij het vinkje op jouw scoreblok.
Hebben alle spelers de identiteit van een andere speler geraden, dan krijgt die speler in die ronde geen punten. Hij mag voor die ronde een dikke nul invullen. De andere spelers tellen daarna de waarden op van de kaarten die onder hun masker liggen en vullen die punten in bij het veertje op hun scoreblok. De punten van het veertje en vinkje worden samengeteld en bij het rondetotaal ingevuld.
Een volgende ronde wordt gestart door iedere speler weer gedekt een maskerkaart te bezorgen. Het spel stopt na drie ronden. Wie dan de meeste punten heeft, wint Samoa.
Samoa is een eenvoudig, snel spelend kaartspelletje. Iedereen kan de was doen, maw iedereen kan Samoa spelen. Maar kan iedereen Samoa winnen?
Het enige wat een speler moet doen, is de bovenste kaart van de trekstapel nemen en die bij een masker aanleggen. Moeilijk is dit niet. Maar bij welk masker zal je die kaart aanleggen en aan welke zijde? Boven of onder het masker? Je wilt natuurlijk dat jouw eigen masker zoveel mogelijk positieve punten krijgt en zo weinig mogelijk negatieve. Maar je wilt dit niet te duidelijk tonen aan jouw medespelers, zodat ze niet doorhebben welke jouw masker is.
Keuze te over en soms weet je niet altijd hoe je dit spel de goede kant kan opsturen. In mijn spelersgroep bestond de gewoonte om negatieve kaarten altijd bij hetzelfde masker te leggen. Je wist dan wel dat dat hun masker niet was. Maar als het per toeval jouw masker was, was je serieus de pineut. Frustrerend en weinig tegen te beginnen.
De leuke twist in het spel is dat je dus ook punten kan verdienen door te raden welk masker het lievelingsmasker van de andere spelers is. Maar dat proberen die spelers zoveel mogelijk te vermijden. In heel veel potjes konden we dit niet raden omdat quasi geen enkele speler kaarten bij zijn eigen masker legde. De winnaar was dus puur toevallig.
Het is zoeken naar een goeie mix tussen de andere spelers op een dwaalspoor te brengen en toch voldoende punten te scoren bij jouw masker.
En dat is meteen mijn grootste kritiek op Samoa. Geluk speelt een grote rol. Daarom mag je Samoa niet te serieus nemen. Speel het als ontspanning en je zult je ongetwijfeld amuseren bij Samoa. Lekker kaarten leggen om anderen te pesten, tussendoor proberen punten te scoren en goed kijken wat de anderen doen. En lachen als al die negatieve kaarten hun doel gemist hebben omdat niemand die maskerkaart in zijn bezit had. Leukst met vier spelers, vind ik.
