(Speciaal voor Viva, zie mijn commentaar in de Spellendatabase.)

De variant is bedoeld voor degenen die vinden dat bepaalde openliggende politieke kaarten de neiging hebben om niet te worden gebruikt en maar blijven liggen en liggen en liggen tot de hele uitstalling is geblokkeerd. Sommige kaarten zijn immers gewilder dan andere, waardoor het vaak voorkomt dat je met lange tanden een kaart uitkiest die eigenlijk helemaal niets oplevert. Tel daar nog eens bij dat je op die manier eigenlijk alleen maar de persoon ná jou een plezier doet en je zit met een probleem in je maag. (Ik spreek uit ervaring.)

Speel de eerste politieke aktiefase van de eerste speelronde zoals gebruikelijk, en schakel dan over op het volgende schema:

• Indien iemand een eigen aktiekaart speelt, verwijder dan de rechterkaart van de openliggende rij politieke kaarten, schuif de resterende één veld naar rechts, en vul de opengevallen linkerplek met een nieuwe politieke kaart op.
• Indien een speler een politieke kaart uitkiest, schuif dan alleen alle kaarten links van de bewuste plek één veld naar rechts, en vul de open linkerplek weer op met een nieuwe kaart.

Ik heb nog maar weinig ervaring met deze variant, maar het effect is zonneklaar: de politieke kaarten rouleren véél vlugger waardoor de kans stukken groter is geworden dat er wat bruikbaars tussenligt. Dat maakt iedereen veel gewaagder aan elkaar. Het nadeel is alleen het onophoudelijke geschuif dat na het spelen van vrijwel elke kaart optreedt.

Deze regelwijziging is bedacht door Joe Casadonte; het origineel vind je hier.

(Wellicht dat zelfs Peter Hein zich nog wel eens laat strikken voor een spelletje La Città met deze regelwijziging...)

Dank Cymric. Eindelijk deze variant eens toegepast en we moeten zeggen dat het wel meevalt met dat geschuif (we doen dan ook regelmatig een potje St. Petersburg...). Het is zeker een goede variant op het voorkomen van steeds genegeerde kaarten. En het houdt de spanning en variatie er beter in. Een aanrader voor La Città met z'n tweetjes.

_________________
Live Long and Prosper

Dit heeft niets te maken met 'moeilijke' keuzes. 'Moeilijk' zijn ze als er verschillende paden te bewandelen zijn, zonder dat je met zekerheid kunt voorspellen welke de beste is. In La Città heb je die ook, maar niet in de situatie waar deze variant voor is bedoeld.

Als jouw eigen aktiekaarten op zijn, heb je geen keus en moet je een politieke kaart trekken. Als daar niets bruikbaars tussen zit, geef je alleen de persoon ná jou een kans om de betere die jij net omdraait te gebruiken. (Overigens is laat in het spel de eigen aktiekaart ook niet zo heel interessant meer behalve voor het geld. Maar om dat geld te gebruiken heb je weer een politieke kaart nodig, enzovoort.) Aangezien een paar 'gelukkige' architecten of gebouwen je op een achterstand kunnen plaatsen die niet meer is in te halen, is dat dus een mechanisme dat helemaal geen sjeu aan het spelletje geeft, maar juist irritaties opwekt.

Het maken van geforceerde keuzes mag van mij best, maar dan moet het spel ook navenant kort zijn. La Città is daar met ruim 2 uur toch echt te lang voor.

_________________
Live Long and Prosper