Op vrijdagavond naar een verlaten industrieterrein rijden om een nieuw zombie-spel te testen. Het klinkt als de start van een slechte horrorfilm, maar toch hield het mij niet tegen. De nieuwe, bijgewerkte versie van Mall of Horror maakte me veel te nieuwsgierig.
Omdat het verkeer voor een keertje wel goed meewerkte, kwamen we een half uurtje te vroeg aan. Dit gaf ons echter al de kans om de uitgestrekte show- en demoroom te bewonderen. Aan de muren hingen er meer dan genoeg spellen om eens eventjes zoet te houden.
Om acht uur kon de pret beginnen. In de kamer waren er een tiental tafels met het spel klaar gezet. Al snel waren er nog vier andere spelers gevonden en konden we het spel starten.
De onderstaande beschrijving gaat uit van een spel met 6 spelers, met minder spelers varieert onder andere het aantal personages dat je bestuurt en het aantal handkaarten dat je ontvangt.
City of Horror speelt zich af in een verlaten stadscentrum dat door zombies werd overrompeld. Elke speler controleert 3 karakters en het doel van het spel is om zoveel mogelijk van je personages 4 rondes (uren) te laten overleven zodat ze gered kunnen worden. Op het einde van het spel scoor je punten voor elk personage dat nog in leven is. Addertje onder het gras is wel dat je voor elke overlever ook een injectie met antigif verzameld moet hebben.
Elke speler krijgt bij de start van het spel 4 handkaarten waar je best spaarzaam mee omspringt, je krijgt er namelijk niet veel meer bij gedurende het spel. Deze kaarten geven je bepaalde voordelen. Zo kan je zombies vernietigen, verplaats je zombies naar een andere locatie, mag je personages zich laten verstoppen, ….
Ook je karakter heeft één bepaalde eigenschap die je een - meestal éénmalig - voordeel geeft. Zo kan het kleine meisje bijvoorbeeld zich één keer verstoppen zodat ze niet gedood kan worden. Gebruik je de speciale eigenschap van een karakter, is deze wel minder punten waard op het einde van het spel. Bepaalde locaties in het spel geven je wel de mogelijkheid om je personage te laten rusten zodat je de eigenschap nog eens kan inzetten.
Op het bord vind je 6 verschillende locaties, waar je je karakters over verdeelt. Elk van deze locaties heeft een bepaalde actie die je kan uitvoeren met het personage waarmee je aanwezig bent. Zo kan je in het ziekenhuis bijvoorbeeld een injectie met antigif uit de voorraad nemen. Andere locaties laten je personages aansterken of laten je zombies verplaatsen. In elke locatie is er slechts plaats voor een bepaald aantal personages. Als je pech hebt, zijn alle plaatsen in de locatie bezet en verhuist je karakter naar het kruispunt.
In elke ronde worden er zombies bij geplaatst. Wanneer het aantal zombies op een locatie de grens overschrijdt, moet er één van de aanwezigen het loodje leggen. En dan begint de onderhandel-pret natuurlijk. Alles is toegestaan tijdens het onderhandelen, zolang je karakter maar in leven blijft.
Er worden tijdens een nieuwe ronde ook af en toe voorwerpen op locaties gedropt. Ook hier moet je over onderhandelen zodat de goederen verdeeld kunnen worden. Dit alles zorgt op bepaalde momenten voor hevige discussies.
Er zijn twee locaties in het spel die vernietigd kunnen worden: de wapenwinkel en de watertoren. Als je bepaalde actiekaarten uitspeelt, moet je een vuurmarker in deze locatie plaatsen. Na drie vuurmarkers ontploft de boel en is de locatie niet meer bruikbaar.
Ik heb nooit het originele spel gespeeld, dus ik kan geen vergelijking maken met Mall of Horror. Ik kan alleen zeggen dat ik zeer te spreken ben over het spel. Na een tijdje in het spel durven er al eens pittige discussies ontstaan en het gebrek aan actiekaarten in je hand jaagt je voortdurend op. Het spel zelf is mooi uitgewerkt, het uitstekende artwork geeft de sfeer mooi weer.
Voortdurend ben je aan het wikken en te wegen of het op dat moment al waard is om een bepaalde kaart uit te spelen of dat je een bepaalde eigenschap van je karakter gebruikt. En net als je naar een bepaalde locatie wilt verhuizen, neemt de speler voor je die laatste plaats op die locatie in.
De startspeler wordt degene die in de vorige ronde als laatste een karakter verloor. Op zich vond ik niet dat altijd een voordeel omdat je dan als eerste in de nieuwe ronde moet kiezen waar je je karakter naartoe verplaatst. Meestal is er dan nog niet veel keuze. De startspeler beslist wel wanneer er een gelijke stand is bij een discussie over wie er ten prooi valt aan de zombies.
De spelduur is correct ingeschat, op een 90-tal minuten heb je het spel afgerond. Op vrijdagavond hebben op ongeveer drie en een half uur twee spellen gespeeld, één met beginnerskant van de borden en één met de versie voor de gevorderden.
Twee kleine puntjes van kritiek. Ten eerste had het demo-exemplaar last van warping. De borden sloten niet mooi bij elkaar aan. Het spel dat ik mee kreeg, heeft hier echter geen last van. Op BGG is er een topic op het forum dat enkel de eerste exemplaren hier last van hadden - dit lijkt gelukkig dus al opgelost.
Verder stond er ook nog een foutje op één van de tijdkaarten (waar je een ronde mee start en die zorgt voor een nieuwe verdeling van zombies) en een foutje in de handleiding over de eigenschap van een locatie. Kleine schoonheidsfoutjes die echter niets aan het spelplezier veranderen. Als je van onderhandelen houdt en je je spellen niet te serieus neemt, kan ik dit spel alleen maar aanraden.
Bedankt aan Bordspelmania en Asmodee voor deze leuke avond
