Onderdanig maar gemeenPixies zijn mythologische wezens. Het zijn een soort elfjes of kabouters. Ze schijnen niet zo betrouwbaar te zijn? Je kunt ze belonen met vers gebakken brood, vers fruit of zoetigheid. Net dat is wat de ‘Queen’ van haar onderdanen verlangt.
Foto: Kevin Govaerts
Het spel bevat heel wat onderdelen van een degelijke kwaliteit. Het spelbord is wat donker en dat helpt de juiste sfeer creëren. In Pixie Queen probeer je namelijk zo veel mogelijk zweepslagen te ontlopen door naar de pijpen van de koningin te dansen. Straf ontwijken doe je door net dat voedsel aan te bieden waar zijne majesteit zijn in heeft. Zoals het een koningin past, beslist zij dat natuurlijk maar op het laatste moment. Je hebt dus best wat van soorten op voorraad. Goud en zilver zijn niet eetbaar, maar de koningin wordt er wel gelukkig van.
In een eerste fase stelen de Pixies voedsel uit het mensendorp Truro. Het komt erop neer dat elke speler voedsel ontvangt zoals aangeduid bij de posities van zijn Pixies op het spelbord. Vervolgens voeren de spelers acties uit. Daarvoor plaatsen ze actieschijven op het spelbord. Heel wat acties vereisen 2 actieschijven. Als alle spelers hun actiestenen hebben ingezet, start de offerfase. Eerst wordt bekend gemaakt waar de koningin zin in heeft, daarna mag elke speler ofwel één soort voedsel ofwel zilver ofwel goud offeren. De offers worden gelijktijdig bekend gemaakt. Als niemand het juiste soort voedsel offert, volgt direct de straffase. Wordt het juiste voedsel wel geofferd, dan volgt een beloningsfase. Goud en zilver leveren vooruitgang op het goud – of zilverspoor op. Hoe verder je daar staat, hoe minder zweepslagen je ontvangt. Als je de koningin te eten geeft, mag je Pixies promoveren. Per voedselblokje mag je één Pixie een rij hoger zetten op het spelbord. Dit levert meer voedsel op in de volgende ronde. Bovendien nemen Pixies de plaats in van een actiesteen waardoor de bijhorende actie goedkoper wordt. Een Pixie die helemaal tot bij de koningin klimt, mag werken in het kasteel. Dat levert heel wat positieve punten op, maar je ben je Pixie wel kwijt. Een ronde eindigt met een straffase waarin je zweepslagen ontvangt afhankelijk van het aantal Pixies in de mijn (startplaats) en de posities van de Pixies op het goud – en zilverspoor.
Het spel stopt na de 7de ronde of na de ronde waarin een bepaald aantal beloningsfiches op is. De spelers die het meeste voedsel, zilver of goud achterhouden, worden met 3 zweepslagjes tot de orde geroepen. Verdiende positieve punten worden bij je score opgeteld. De speler met de hoogste score valt in eeuwige gratie van de koningin.
Foto: Rudy Seuntjens
Pixie Queen is een workerplacement met een leuk thema. Er zit ook een leuke opbouw in vind ik. Bij de start van het spel bevinden jouw Pixies zich in de mijn waar weinig te stelen valt. Je gebruikt dan acties om goederen te bekomen, om goederen te ruilen of om promotie te maken. Je Pixies laten werken in de mijn is bij de start heel lucratief. (Elke Pixie levert 1 zilver/goud of steen op.) Nadat je enkele Pixies gepromoveerd hebt, verlegt de focus zich op het verdienen van positieve punten en het verminderen van zweepslagen. Naar het einde toe, probeer je zelfs (overtollige) goederen kwijt te raken. Streven naar het trouwe dienaar-schap is op elk moment een goede zet. De speelvolgorde is daarbij heel belangrijk en is naar het eind van het spel toe vaak doorslaggevend.
Het spelbord bevat ook een aantal actievelden waarmee je andere spelers kan bestelen of waarmee je zelf wat zweepslagen kunt uitdelen. Dat verhoogt de interactie en het ‘take that’ gehalte. (Hoe zeg je dat eigenlijk in het Nederlands?) Niet elke speler is daar enthousiast over.
Bij de start van het spel kiezen de spelers een permanent voordeelfiche. Het ene voordeel vind ik nogal 'voordeliger' dan het andere. Soms is zo’n voordeel maar enkele rondes interessant. Het actieveld waardoor je voordeelfiches kunt ruilen met de voorraad of met elkaar speelt daar handig op in.
Pixie Queen is een degelijke bordspel. Er zijn wel wat keuzemogelijkheden maar toch speelt het vlot. De logische symboliek en de implementatie van het thema verdienen een pluim. Het speleinde vind ik iets minder geslaagd. In de laatste ronde mis ik zinvolle mogelijkheden. (Ook in Pixie Queen wordt eerst gezalfd (beloningsfase) en dan geslagen (straffase) 
. Het slagje moet je hier wel eerder als randopmerking opvatten, ik heb mij met Pixie Queen goed geamuseerd.
