Gebeten door lelijke monsters?

Onze laatste dag op Spiel vullen wij traditioneel met kleine, vlotte spelletjes spelen. Niet te veel denkwerk, weinig spelregels, vlot gespeeld. Al even traditioneel: op de stand van Schmidt vinden we nooit een tafel, dus spelen we op de grond. Er is tapijt voorzien, dus dat lukt wel.
Op Spiel 2017 gingen we vlot door alle kleine spelletjes van Schmidt, waaronder Raffzahn. Lelijke monsters tonen hun tanden. Die bepalen wie het spel wint.



Voor het spel begint, worden alle monsterplaatjes in volgorde open gelegd (van 1 tot 40). In het doosje vinden we ook nog 2 blauwe dobbelstenen (waardes 1, 2, 3, 4, 5 en ster) en 1 gele (waardes 10, 20, 30, 2 sterren en een valse tand).

De speler aan de beurt dobbelt met de drie dobbelstenen. Als de speler niet tevreden is met de worp, kan die een tweede en een derde keer dobbelen. Dat mag met 1, 2 of 3 dobbelstenen. Daarna wordt er afgerekend. De getallen worden opgeteld. Eén ster is 0. Met twee sterren neem je het laagste plaatje uit het midden. Met drie sterren neem je het hoogste plaatje. Zit de valse tand in de worp, dan is de speelbeurt meteen voorbij.
De spelers leggen de plaatjes die ze verzameld hebben op een rij in stijgende volgorde voor zich. De eerste drie plaatjes worden open gelegd. Die kunnen gestolen worden door andere spelers. Vanaf het vierde plaatje wordt er gedekt gelegd.

Er zijn drie mogelijke treffers. Met een buittreffer neem je het monster met de waarde van jouw worp. Dit kan een plaatje zijn van in het midden van de tafel, maar ook een open plaatje bij een andere speler.
Met een eigentreffer heb je een worp die het getal van één van jouw eigen plaatjes toont. Je mag niet meer dobbelen. Ligt het plaatje met de waarde die je dobbelde gedekt, dan moet je het open draaien. Ligt het plaatje open, dan gaat het direct uit het spel.
De derde mogelijkheid is een foute worp. Als je na jouw derde dobbelworp een getal telt dat niet meer in het spel is of gedekt bij een andere speler ligt, dan moet je plaatjes afgeven met in totaal 3 tanden.

Zodra het laatste plaatje van het midden van de tafel is genomen, eindigt het spel. De spelers tellen alle tanden van hun monsters. Wie het meeste tanden heeft, wint het spel.



We hebben Raffzahn vol enthousiasme geprobeerd op Spiel 2017. Daarna hebben we telkens weer geprobeerd of het aan ons lag, maar neen: Raffzahn zit niet goed. Hoe leuk het spel ook begint, tegen de helft van het spel zakt het spel als een pudding in elkaar. De beurten volgen elkaar op met het afgooien van eigen winst of stelen bij een ander, zonder dat je de kans hebt om het speleinde te laten naderen als je bijvoorbeeld aan de leiding staat.
Jammer, heel jammer, maar geen enkel partijtje werd afgesloten met een brede lach op het gezicht. Dat zegt genoeg.

Raffzahn (Schmidt, 2017)
[*] Rüdiger Koltze
[*] 3 – 6 spelers vanaf 8 jaar
[*] 20 minuten
[*] https://www.schmidtspiele.de/de/produkt ... 49334.html
[*] Adviesprijs: €11,79

_________________