Kallegaaien met een teddyboy over een tettemie met een goudelingspippeling in de mondIs een Goudelingspippeling nu een zangvogeltje? Goudkleurige urine? De dag dat de gouden plak wordt uitgedeeld? Of toch maar een appel?
In Balderdash leer je het allemaal.
Balderdash is een partyspel dat speelt met moeilijk of nauwelijks gekende woorden. De doos bevat een pak van 200 kaarten met telkens 5 vreemde woorden. Op de ommezijde staat de betekenis van de woorden. Verder is er een scorebord met pionnen, een spinner en briefjes waarop de spelers hun verklaringen kunnen schrijven.
Een spelleider start de ronde. Hij neemt de bovenste kaart van het pak, draait de spinner en leest het woord voor dat aangewezen wordt door de pijl van de spinner. In de meeste gevallen zullen de medespelers het woord niet kennen.
Nu bedenken alle spelers een mogelijke verklaring voor het woord. Die wordt op een briefje genoteerd. De spelleider schrijft intussen het juiste antwoord op, maar in eigen woorden.
Alle briefjes worden verzameld door de spelleider. Er wordt gecontroleerd wat iedereen schreef. Als een speler het juist antwoord opschreef, verdwijnt dat briefje uit de stapel en deze speler scoort punten.
Wanneer twee spelers hetzelfde antwoord opschreven, wordt de ronde geannuleerd.
Nu leest de spelleider alle briefjes voor. De spelers gaan één voor één een gokje wagen: welk antwoord is het goede?
Alle spelers die het goede antwoord aanwijzen, krijgen punten. De spelers die anderen hebben kunnen misleiden met hun verzonnen antwoord, krijgen daarvoor ook punten.
De kaarten worden doorgegeven en de volgende speler is in deze ronde spelleider.
Zo wordt er verder gespeeld tot een speler de eindstreep op het scorebord haalt.
Het is vreemd dat een partyspel zoals Balderdash voor het eerst verscheen in 1984 en pas 35 jaar later een Nederlandse vertaling kent. Mijn eerste idee was dat het wel niet zo geweldig zou zijn. Maar enkele speelbeurten later, wil ik niets aan de duidelijkheid overlaten: ik ben fan.
In Balderdash moet je spelen met taal. Niet complex, niet moeilijk. Gewoon een aanvaardbare verklaring verzinnen voor woorden die je (waarschijnlijk)nog nooit hoorde. Dat levert geweldige hilarische momenten op.
Maar het blufelement is zeker ook heel mooi: onverstoord de indruk geven dat je plotseling een woord begrijpt terwijl jouw verzonnen antwoord net gelezen werd. Heerlijk is dat.
Als je dan nog eens met mensen aan tafel zit die vlot de slappe lach krijgen, terwijl anderen alleen maar ernst uitstralen, dan geniet je met elke vezel van jouw lijf.
Er zijn echter ook wel wat minpuntjes. Zo is het scoresysteem gewoon toegevoegd omdat je in een gezelschapsspel nu eenmaal moet scoren. Net zoals ik dat vind bij Dixit (het scoresysteem is nagenoeg hetzelfde). Je kan Balderdash evengoed spelen zonder punten toe te kennen.
Je mag dit spel ook niet spelen met te kleine groepen. Vier is op het randje van te weinig. Vanaf vijf is het echt goed. Bovendien moet iedereen zin hebben om dit te spelen.
Ik kan mij ook voorstellen dat Balderdash niet meer leuk is wanneer je met de bolleboos van de klas speelt. Als er te veel woorden gekend zijn, moet de lol er wel van af zijn. (Troost je, wij maakten het nauwelijks mee dat iemand een woord kende.)
Ik kwam ook een spelfoutje tegen in de spelregels. Dat vind ik altijd storend, maar het zegt niets over het spel, natuurlijk.
Mijn conclusie: Balderdash verdient een plaats op tafel wanneer je oudjaar viert met vrienden, wanneer je met familie op weekend naar een vakantiehuisje trekt of wanneer je een lange spelavond wil eindigen met een goed half uur lachen. Neem dat maar van mij aan.En mocht je het niet weten: de titel betekent ‘Druk praten met een nozem over een vrouw met dikke borsten met een appel in de mond.’
- Balderdash (Tactic, 2019)
- Laura Robinson, Paul Toyne
- 3 – 8 spelers vanaf 12 jaar
- 45 minuten
- Tactic
- Adviesprijs: €25
