Groenten verzamelen of punten pakken, eenvoudig vermakelijk!Point Salad is zonder twijfel één van de meest eenvoudige spellen van dit moment. Eenvoud siert de mens, of dat ook opgaat voor unplugged spellen, kan in twijfel getrokken worden. Al moet gezegd dat niet elke speler op zoek is naar toeters en bellen.Foto: Jonny de Vries
Point Salad wordt gespeeld met dubbelzijdige kaarten. Een zijde toont één van de 6 mogelijke groenten, de andere zijde een scoremogelijkheid. Bij de start van het spel worden 3 stapels met de scorezijde zichtbaar in het midden van de tafel gelegd. Onder elke stapel worden 2 kaarten met de groentenzijde zichtbaar gelegd. Op die manier ontstaat een rij van 3 trekstapels met de puntenzijde zichtbaar en 2 rijen van telkens 3 kaarten met de groenten zichtbaar, de groentenmarkt zeg maar.
Tijdens een beurt trekt u ofwel de bovenste kaart van één van de trekstapels ofwel twee kaarten uit de groentenmarkt. Kiest u de tweede optie, dan wordt de groentenmarkt terug aangevuld met kaarten van de bijhorende trekstapel(s).
De kaarten worden open voor de spelers neergelegd. Op die manier vormen de spelers een eigen voorraad groenten en puntenkaarten.
Het spel eindigt als alle kaarten op zijn. U berekent de waarde van uw salade door de sores van de verschillende puntenkaarten op te tellen.
Foto: Eric
Weinig opmerkingen over de kwaliteit van de onderdelen. Stevig doosje, prima glijdende kaarten, duidelijke spelregels en symbolen. Point salad speelt ook ontzettend vlot en hoeft eigenlijk vooraf zo goed als geen uitleg. Spel klaarleggen, de twee opties overlopen en starten maar.
Reeds tijdens het lezen van de spelregels betrapte ik me op enig optimisme. Zo eenvoudig, maar hier zit iets in, dacht ik. Speelervaring bevestigt intussen mijn vermoeden. Point Salad is dan wel kinderlijk eenvoudig, het is voor volwassenen ontzettend leuk.
Wat er zo leuk aan is, krijg ik moeilijk uitgelegd. Ik denk dat mijn speelvreugde te danken is aan de combinatie van het tempo waarin dit spelletje gespeeld wordt en de keuzestress.
Probeer ik eerst wat groenten te verzamelen en hoop ik daarna op een passende puntenkaart of werk ik andersom? Ga ik voor eigen succes of probeer ik de andere spelers wat tegen te werken? Optie twee is natuurlijk het leukst, zeker omdat heel wat kaarten (informatie) open liggen. Alhoewel, misschien denk ik best eerst aan mezelf en hoop ik dat de andere spelers elkaar wat dwarszitten, het verhaal van de hondjes en het been.
Het moment waarop een puntenkaart beschikbaar is, is vluchtig. Pluk de dag, maar wat als net dan die ene groente waarmee ik goed kan scoren in de groentenmarkt ligt te blinken? En wat gezegd over de puntenkaarten? Daar zit ook wel wat variatie in. Weinig punten voor een aantal groenten, veel punten voor 1 groente maar dan negatieve punten voor een andere, veel punten als je er in slaagt series op te bouwen…kiezen tussen een direct succesje of kans op uitgesteld succes.
Point Salad is ontzettend dynamisch en dat maakt het leuk. Dynamiek die wel wat overgaat in chaos bij 5 of 6 spelers. Het liefst speel ik dit met twee. Toch schuif ik met plezier bij alle spelersaantallen mee aan tafel. 11€ goed besteed!
Noot: de leeftijdsgrens van 12 jaar vind ik wat hoog. - White Goblin Games (2020)
- Auteur: Shawn Stankewich, Molly Johnson, Robert Melvin
- Artwork: Dylan Mangini, Flatout Games, Chris Conrad
- 2 -6 spelers vanaf 12 jaar
- 15 minuten
- Adviesprijs: 11€