Sommige coop spellen kun je niet solo spelen, bijvoorbeeld quirky circuits, of the mind, of andere spellen met speler-eigen onvolledige informatie.
Warhammer quest, diceborn heroes en the veil spelen prima solo (two handed heet dat toch?)

_________________
Hou eigenlijk helemaal niet van bordspellen, maar wel van kaartspellen.

Ik speel het liefst met meerdere karakters, dan kunnen ze interactie met elkaar hebben. Vanwege ruimte op de tafel is het meestal twee of drie karakters.
Scenarios ben ik geen fan van. Als ik een scenario een keer uitgespeeld heb voelt het af en heb ik er weinig behoefte aan het nog een keer te spelen. Zowel bij de Legenden van Andor als Gloomhaven had ik dat.

Met hoeveel 'handen' ik speel hangt ook wel af van table- & brain space. Wanneer een van die twee een probleem is, dan wordt het gewoon true solo - of niets. Dat check ik vaak voordat ik een spel koop.

Wat betreft scenario's, ik vind die juist leuker dan campaigns. Je hoeft niets mee te nemen van spel na spel en je hebt toch een leuke afgebakende ervaring. Let wel dat ik het leuk vind als er wel een factor van geluk of willekeur meespeelt. Neem Robinson; de scenario's zijn iedere keer hetzelfde, maar het is juist jouw vermogen hoe je met de event kaarten omgaat dat het spel maakt tot wat het is.

_________________
Recent speelde ik...