Ik ben mijn ( beperkte) verzameling aan het opschonen en koop alleen nog maar spellen waar ook een solo bijzit zodat ik zeker weet dat het spel gespeeld gaat worden.

Naarmate ik hier meer op let verwacht ik ook het één en ander van een solo variant. Terraforming mars is een voorbeeld van een solo variant die ik niet zo leuk vind omdat:
1: Het heeft een beat your own score mechanisme (al is er wel de voorwaarde dat de terraform condities bereikt zijn). Na 20 keer was ik dit wel beu omdat je ook bij dit spel afhankelijk bent van kaarten die je trekt en de rek er op een gegeven moment uit is.
2: De solo variant speelt aanzienlijk anders dan de meer speler variant. Dat wil zeggen: omdat je geen tegenstander hebt die ook tegels legt of kaarten speelt ontwikkel je al snel een "solo strategie" die niet werkt bij meerdere spelers.

Scythe is voor mij een voorbeeld van hoe het wel moet. Met de automa kaarten heb je een (versimpelde) versie van een tegenstander. En hoewel de automa andere regels gebruikt, gebruikt ik wel de gewone regels en kan ik strategieën proberen die ook kunnen werken bij meerdere spelers.

_________________
organisator van Memoir'44 speldagen bij M44Brigade

Solo is denk ik wel een belangrijke stap in de bordspellenscene. Veel mensen die plezier beleven aan bordspellen kunnen zich nu ook verheugen op een spel ondanks ze niet zeker weten of hun spellengroep het zou gaan spelen.

Solo is heel fijn om het spel te leren kennen. Zelf beleef ik veel plezier aan de solo versie van Odin. Beat your own score, er zijn zoveel opties dan het juist uitdagend is om dit met verschillende tactieken voor elkaar kunt krijgen.

Daarnaast is too many bones een geweldig solo spel. Wel flink in de buidel tasten maar heel leuk en super gave componenten om mee te spelen.

Solo wordt steeds beter en ik verwacht in de toekomst ook meer apps die de tegenstander of AI simuleren zoals bijvoorbeeld bij Clank.

ik vind het solo overbodig, ik doe er niks mee. een bordspel is voor mij echt de combi spel en gezelschap.

Vind het fijn voor de mensen die er wel iets aan hebben, maar voor mij is het alleen maar iets wat de prijs van het spel opdrijft als ze daar ook tijd aan besteden om het te maken en dus geld.

_________________
~ Always look on the bright side of life ~

Ik koop alleen nog spellen die ik solo kan spelen, want dan ben ik niet afhankelijk van anderen om ze te spelen, oftewel dan kan ik ze spelen ipv dat ze alleen maar plek innemen en stof vergaren.
Ik ben geen fan van beat your own score. Terraforming Mars vind ik dan wel weer leuk, doordat er een verliesconditie is. Ik zou dat niet meer multiplayer kunnen spelen, omdat ik te gewend ben acties door te spelen en niet meer op andermans beurt zou kunnen wachten.
Enige spel met automa dat ik heb is Race for the Galaxy. Als andere automas ook zo zijn hou ik ook niet van automas. Die dingen spelen vals.
Tegen het spel zelf spelen vind ik het leukst. Meestal speel ik coops solo.

Voorheen vond ik solo niet zo belangrijk, maar nu in coronatijd was ik maar wat blij dat ik een aantal spellen thuis heb liggen die ook solo te doen zijn en heb ik eigenlijk het solo spelen meer ontdekt. Ik miste namelijk het bordspellen spelen wel enorm. Al is het nog steeds het leukste om met andere bordspellen te spelen.

Met name ook door de print and play van bijv. 7 Wonders Duel Solo welke ik geregeld heb gespeeld.
Daarvoor speelde ik al best vaak Wingspan solo, want die automa is goed vind ik.
Een enkele keer heb ik Keer en keer solo gespeeld, maar dat vind ik toch minder.

_________________

Tijd voor ieders lijstje met favoriete sologames dan maar?

_________________
"Rock over London. Rock on Chicago."

Ik vind solo alleen interessant als hulpmiddel bij de voorbereiding van de uitleg van een complex nieuw spel. Een solitaire oefenpot geeft me net wat meer gevoel bij de spelprocessen, wat een bijdrage levert aan een heldere uitleg.

Aan de speeltafel draait het voor mij om sociale interactie. Dan heb ik tien keer niets aan solo.

Goed idee. Start een draadje en ik denk dat je veel reacties krijgt!


Het is wat stevig geformuleerd, maar de strekking deel ik wel. Spellen spelen is een sociaal gebeuren voor mij. Ik gebruik automa om een spel te kunnen leren en uit te kunnen leggen aan huisgenoten. En soms als anderen in huis geen zin hebben. Maar liever niet teveel, want automa spelen = oefenen en dus anderen wegblazen als ze (weer) meedoen. Dat gezegd hebbende, vind ik het supergoed dat er steeds meer spellen zijn uitgevoerd met een automa- of solovariant. Niet iedereen heeft de luxe van (of behoefte aan) het spelen in gezins- of groepsverband.

_________________

Met dat eerste punt stip je het meest relevante aan denk ik. Ik denk dat de meesten het er wel over eens zijn dat spellen spelen een sociaal gebeuren is. Vraag is in hoeverre je nog steeds plezier haalt uit het spelen van de spellen als je het sociale gebeuren wegneemt.

Solo spelen om het spel te leren of tactieken/strategieën uit te proberen voor multiplayer doe ik niet.

Als ik af en toe behoefte heb aan wat leuke (en niet al te actieve) ontspanning in mijn eentje dan zijn er voor mij meerdere opties. De ene keer zet ik een film/serie aan op Netflix/Amazon Prime o.i.d., dan pak ik weer eens een boek, heel af en toe wordt de Playstation aangezet en met enige regelmaat wordt er gekozen voor een solo spel. Ik zie het op dat moment dan ook niet als alternatief voor het spelen met anderen, maar meer als variatie in de vrijetijdsbesteding.



Ik heb eigenlijk geen idee in hoeverre een solovariant ervoor zorgt dat de prijs wordt opgedreven. Wellicht als een spel voor meerdere spelers wordt bedacht en vanuit de uitgever het verzoek komt om er een solovariant bij te verzinnen (of als er voor de solovariant veel extra materiaal nodig is) dat het dan het geval is.

Ik denk dat uitgevers het publiek dat ze met een titel aan willen spreken zo breed mogelijk wil houden en vanuit die gedachte zie je ook dat er steeds meer aandacht uitgaat naar de groep die een spel ook solo speelt.

Solo is voor mij de way to go. Ruim 90% van mijn plays is solo. Ik koop alleen spellen zonder expliciete solo modus als mijn wederhelft er interesse in heeft. Ik heb de voorkeur voor een AI of automa, maar schroom leuke beat-your-own-scores ook niet. Ik haak af bij optimalisatie-oefeningen zonder, of met weinig, variantie. Ik wil uitgedaagd worden en ook bij een zege reden hebben om terug te komen.

Voor mij hoeven bordspellen zeker geen sociale aangelegenheid te zijn. Het is ontspanning zonder scherm, en zeker met de zwaardere spellen is het bevrijdend om geen tijdsdruk te voelen, om weg te kunnen lopen wanneer je wilt, en om het spel over meerdere avonden te spelen. Ik vind de term 'gezelschapsspel' dus ook misleidend. Het dekt de lading gewoonweg niet. Zelf gebruik ik gewoon 'bordspel'; toegegeven, ook die dekt de lading niet, maar het is een sociaal geaccepteerde term geworden.

_________________
Recent speelde ik...

Met verscheidene spellen heb ik het geprobeerd, maar solo-mode is voor fysieke spellen niet iets waar ik lol uit haal. Bordspellen moeten een bepaalde vorm van sociale interactie hebben. De twee solo-categorieën die er grofweg bestaan, zijn beide compromissen die wat mij betreft de extra moeite niet waard zijn:

1) Het halen van een virtuele high score; dit zijn doorgaans de spellen die sowieso al weinig spelersinteractie hebben. In die categorie zitten desalniettemin een aantal erg leuke bordspellen, maar als je de menselijke tegenstander weghaalt, dan houd je een fysiek heel bewerkelijke puzzel over waarbij de opzettijd me ontzettend tegenstaat.

2) Het spelen tegen een automata; dit is potentieel al een stuk leuker, omdat het een tegenstander simuleert. De 'intelligentere' automata's vond ik echter vaak erg tijdrovend om goed af te handelen. Soms hele beslisbomen met uitzonderingsregels en continu fora moeten raadplegen om onduidelijke situaties uit te vlooien. Menig spel na twee uur gedesillusioneerd maar weer opgeborgen. Het is gewoon de extra tijd niet waard.

De enige vorm waarin ik nog wél eens solo speel, is met een digitale versie. Geen opzettijd, alle regels worden voor je afgehandeld en in een aantal gevallen een automata die een stuk 'echter' is dan de kartonnen versie.

Als tegenwoordig een spel aangeduid wordt als zijnde een goed solo-spel, gaan er bij al wat alarmbellen af; want hoe zit het dan met de spelersinteractie?

+1. Het gaat om gezelschapsspellen en met name om het gezelschap. Het spel vind ik daaraan ondergeschikt. Toegegeven, als er een Monopoly of Catan spellengroep is danwel een groep met alleen maar party games, dan laat ik deze aan mij voorbij gaan, maar ik heb net zoveel lol met eenvoudige spellen als met de zware jongens.

Solo is een handige manier om de spelregels te leren en iets meer gevoel te krijgen bij de mogelijke acties en strategieën. Niet om daarmee een voorsprong te krijgen op de rest van de groep, maar om het spel beter te kunnen uitleggen.

Ik speel wel eens een spelletje solo, maar dan bij voorkeur op de app en sowieso tegen een AI. Beat your own high score vind ik niet interessant.

_________________

Solokaarten voor de automa betekent ook design en artwork dat betaald moet worden. Betekent een paar extra kaarten drukken.

Zal denk ik 5 euro in de verkoopprijs schelen op een spel maar 45 euro maar dit kan best aantikken als je veel spellen koopt.

Bij een automa zeker inderdaad. Maar er zijn ook genoeg solovarianten waar je geen extra materiaal voor nodig hebt. Het komt ook nog weleens voor dat de solovariant door iemand anders ontworpen is dan door de designer van het spel. Kan mij voorstellen dat het dan ook een duurder geheel wordt.

Ik ben er zelf nooit zo op die manier mee bezig (maar ik koop ook niet zo heel veel meer). Er zijn best veel spellen waar materiaal in zit of varianten bijgeleverd zitten die ik niet gebruik nu ik het zo bedenk.

Dat solo-componenten de prijs verhogen vind ik een non-argument; zoals Flash zegt, je koopt wel vaker spellen waar je niet alle onderdelen van gebruikt. Als ik een spel koop accepteer ik dat er vaak componenten in zitten die ik niet gebruik, maar dat geldt voor iedereen. Dat is niet alleen extra solo-componenten; denk maar eens aan alle materialen die je niet gebruikt als je een spel voor 2-5 spelers alleen met z'n tweeën speelt: grondstoffen, kaarten, spelerborden... En wat te denken van een spelbord dat dubbelzijdig bedrukt is voor verschillende spelersaantallen?

_________________
Recent speelde ik...