Gisteren voor het eerst de automa geprobeerd van Gaia Project. Had daar nooit zin in, en als ik de regeltjes weer eens bekeek, dan raakte ik al snel geïrriteerd door alle bepalingen en "tiebreakers" en ingewikkelde verplichtinkjes. Nou ja, hetzelfde gevoel dus eigenlijk als bij de eerste 'gewone' potjes Gaia met mijn vrouw. Omdat ik inmiddels weet hoe dat afliep, 45 potjes verder en één van mijn favoriete 'stevige' spellen, moest ik toch die Automa maar eens proberen. Wat ook hielp is dat op dit forum een uitgesproken fan van Gaia zich regelmatig positief uitlaat over deze automa. Bedankt, Stijn.

Gewoon beginnen, dat bleek voor mij de succesformule. En steeds dat boekje erbij pakken. De zetten van de automa duurden daardoor langer dan mijn eigen zetten. En dat wil wat zeggen. Maar hij werkt wel goed en de automa lijkt een 'echte tegenstander'. Bebouwt planeten die ik net op het oog had, snaait acties voor mijn neus weg, maar bouwt ook op plekken die nabijheid geven en waardeert gebouwen op, wat mij kracht oplevert. Heuse interactie dus. De automa haalt zo'n 10-15 punten per ronde en gerust ook eerste en tweede plekken op de einddoelen. In normale modus dan. Als je voor het eerst Gaia Project speelt, is dat prima.

In mijn geval doe ik er voortaan wat startkaarten bij, want gisteravond draaide ik met de Hadsch Halla de automa Taklons dol met 164 punten tegen 96. Ik ben vast wat punten voor de Taklons vergeten, en van mijzelf natuurlijk niet, maar ik schat in dat een of twee niveautjes hoger (= 2 kaarten extra = twee acties) de automa zomaar 20-30 punten meer opleveren tijdens het spel plus nog wat op de technieksporen op het eind.

Vanavond weer eens proberen, op standje Ultoma. Kijken of die gehakt van mij maakt. Fijn, dit soort ontdekkingen in spellen die je allang in huis hebt.

_________________

Gaia project automa is inderdaad uitstekend. Even door het begin heenbijten, maar daarna wordt je beloond.

_________________
We live to survive our paradoxes

Gisteravond opnieuw de automa getest. Dit keer had zij de Hadsch Halla en ikzelf de Itar. Man, wat zijn die Itar moeilijk om goed te spelen. Misschien wel de sterkste van allemaal, maar je moet geen fouten maken. En dat deed ik helaas wel. Kreeg de Academie niet voor elkaar in ronde 1 (rekenfout, duh), veranderde van tactiek door in ronde 2 dan maar m'n hoofdkantoor neer te zetten. Dat was fout nr 2. Ik had ook de einddoelen niet mee (Gaia planeten vraagt eigenlijk om Gleen of Terranen, maar daar had ik geen zin in). Itar 130, automa (met 8 startkaarten) 122.

Vraagje, hoop dat iemand het weet: het aantal kaarten als startset voor de automa is verwarrend. De spelregels lijken uit te gaan van maar 5 in de makkelijkste variant (staat er letterlijk), terwijl ikzelf dus echt op 6 kom (6 gemarkeerde plus een random minus kaart nr 2). De normale variant heeft er dan vanzelfsprekend 7, de automachtig 8 en de Ultoma 9. Een zo'n kaart scheelt nogal.

_________________

Graag gedaan!

Voor wat betreft je vraag, dat zou ik even moeten uitzoeken. Volgens mij begin ik altijd tegen een Automa-deck van zes kaarten, maar dat kan ik je niet met zekerheid zeggen.

Van jouw scores kan ik alleen nog maar dromen, dus er is werk aan de winkel voor mij haha! En dan speel ik niet eens op noemenswaardige moeilijkheidsgraden. (En ondanks mijn onkunde blijft het één van mijn favorieten!)

_________________
Recent speelde ik...

Ben dr inmiddels achter:
Automalein: 6 groene startkaarten minus kaart 2 plus willekeurige kaart = 6 startkaarten.
Automa: 6 groene plus 1 willekeurige = 7
Automachtig: 6 groene plus kaart 9 plus willekeurige = 8.
Ultoma: 6 groene plus kaart 9 en 15 plus willekeurige = 9.

Over die scores: laat je daar vooral niet door ontmoedigen... vaker spelen = beter worden, maar voorál ook meer kans op een perfecte set up. Ook bij GP spelen geluk en toeval een rol, tenzij je alle tegeltjes voor jezelf klaar legt en dat vertik ik. Meestal liggen die tegels gewoon een beetje mwah, en dan maak ik er maar het beste van. En heel soms komt alles goed uit en dan haal je een.mega score. Waar ik me vervolgens nog spelletjes lang op blind staar, terwijl het eigenlijk gewoon om winnen gaat.

Zelfde voor de automa zelf: die kaarten kunnen heel slecht uitpakken voor je (alle kracht/qib acties wegsnaaien bijv, of als een gek planeten bebouwen die ik net op het oog had), maar ze kan ook juist veel punten bezorgen. Vooral in hoger standje trouwens (meer nabijheid). Enfin, dixit de 'gaia kenner'... not... overigens heeft de automa een voordeel, wat betere spelletjes oplevert: je kunt je zetten rustiger doordenken. Ik ben geen rekenaar, maar toch scheelt het: tijd.

Man wat is het heet. Er zit niks anders op dan nog een potje.

_________________

Ik ga hem snel weer eens spelen. De laatste keer heb ik hem drie keer achter elkaar gespeeld op een druilerige zondagmiddag. Morgen is mijn vrije dag... wellicht zet ik 's ochtends een spelletje op buiten in de schaduw. Maar Underwater Cities lonkt ook, en die is thematisch in ieder geval wat verkoelender.

_________________
Recent speelde ik...