The Iced One schreef:
RvdH83 schreef:
Je ziet dat die wat oudere spellen vooral gericht zijn op één of een paar mechaniekjes. Tegenwoordig wordt er gewoon meer verwacht van een spel dan alleen maar een abstract mechaniekje. Als je thematisch wat meer uitwerking zoekt en je ook nog diepgang wilt behouden, dan kom je al snel uit bij extra regels om aspecten van dat thema in je spel te vangen.
Zei ik dus ook al: je komt sneller bij de iets abstractere spellen uit met deze eis.
Van de oude euro's ben ik zelf ook wel fan van 'Arkadia' van Rüdiger Dorn, niet meteen super veel diepgang, maar in verhouding tot de erg eenvoudige regels valt dit eigenlijk heel goed mee.
Thief's market en Villages of Valeria zijn nog niet eens uit dus zeggen dat die voor eenvoudige regels veel diepgang bieden is volgens mij nog wat vroeg Edwin
En El Gaucho vind ik ook niet passen in de omschrijving.
Quadropolis nog niet gespeeld, maar dat past volgens mij wel.
Ben het geheel eens met de stelling dat de spellen evalueren omdat er ook meer gevraagd wordt. Wij, de spelers, eisen min of meer ook elke keer weer vernieuwende spelmechanieken... ( en terecht!)
Van de hierboven genoemde spellen uit de periode 95-2000, kan ik El Grande en Kardinaal en Koning heel erg waarderen, juist ook om het simpele karakter gecombineerd met de nodige diepgang.
Kom ik wel op het punt mbt de diepgang. Diepgang heeft natuurlijk ook heel veel verschillende gradaties. Ik zie spellen genoemd worden als Stenen Tijdperk en Union Pacific die idd wel wat denkwerk vereisen, maar imho totaal niet bij de diepgang in de buurt komen van 'krakers' als Le Havre/Caylus/Terra
Ik blijf dan ook bij mijn stelling dat er een verband bestaat tussen hoeveelheid regels en de complexiteit (lees diepgang)
Beste voorbeeld is denk ik Le Havre. sec beschouwd een super simpel mechanisme. Bootje plaatsen, grondstof bijzetten, kiezen grondstof pakken of kaart gebruiken/bouwen, That's it! Echter door de hoeveelheid van aanbod en de range van de verschillende mogelijkheden, maakt dit een toch wel complex spel met mi een zeer grote diepgang ongeevenaard door die simpelere spellen.
Nb. Villages of Valeria heb ik ook gebackt en dan krijg je de PnP files. Uitprinten en gold tokens erbij zoeken en je bent de man... Heb deze dan ook al meerdere malen gespeeld. En ik vermoed Edwin dus ook
Heel tof spel, met hele leuke mechanismen. Maar ook wederdom kan deze vorm van diepgang toch echt niet tippen aan de zware jongens. denk ook dat het niet eerlijk is om die met elkaar te gaan vergelijken...
Er werd ook nog geschreven:
WeckoJ schreef:
Hij heeft het over makkelijke regels niet over weinig regels. Dat is natuurlijk een ander verhaal, daarom zei ik ook dat ik over het algemeen alle regels makkelijk vind zodra je het spel eenmaal door hebt.
Hier snap ik ff niks van???
Een regel is toch een regel of wat mis ik hier???
Je neemt een regel tot je en je past een 'm toe in het spel. Zodra je de regel kent is er toch geen gradatie meer van, poe hee dat is een lastige regel?
Ik heb dit iig nog nooit meegemaakt. Echter wel de hoeveelheid aan regels en kennis van aktiekaarten en /of ander content die je tot je moet nemen kan bij sommige spellen als je ze nog moet leren kennen 'overweldigend' zijn.
Overigens blijkt vaak als je het spel gewoon gaat spelen alles vrij snel op zn plek valt...
