Geweldig leuk om te spelen! Prachtig spelmateriaal, voldoende diepgang en een voor mij acceptabele speelduur. Die combinatie maakt dit voor mij tot een spel dat ik nog vaak wil spelen.

Gespeeld op Spel 2013. Goed spel! De speelduur is aangenaam al had het voor mij nog wel een ronde of 2 langer mogen duren. Het 'klokje' met de goederen is een leuk gevonden spelmechanisme. Meerdere routes kunnen leiden tot de overwinning. Alle spellers zaten bij ons dichtbij elkaar. 16,5 punten (2x) en 18,5 punten (1x).

Erg goed spel met aangename speelduur. Het systeem met de goederenklok is erg leuk en ook het systeem dat je kunt `meeliften` op andermans kaarten als jij die kaarten ook op hand hebt, hoewel soms erg frustrerend. Idd close met de punten. (resp. 19-21-26 bij ons eerste potje)

De Glasstraat
De mogelijkheid om mee te venten op de acties van andere spelers vind ik heel erg leuk in dit spel. Je begint elke ronde met een hand van vijf kaarten welke je kiest uit een deck van vijftien. Iedereen kiest dan heimelijk een van deze handkaarten als actie voor de ronde. Heb jij dezelfde kaart op hand als een die iemand uitspeelt dan kunnen beide spelers een van de twee acties op de kaarten uitvoeren. Aan de andere kant, als jij de kaart noemt welke jij gaat spelen en het blijft stil, dan mag je beide acties uitvoeren.
Ook leuk vind ik beide productiewielen. Je hebt overijverige werkers die als er van alle grondstoffen een aanwezig is, er automatisch een fabricaat, glas of baksteen, van maken. Mooi spel met prachtig artwork. Wat ik erg jammer vind is dat in het regelboek bij de referentie, de gebouwen niet op alfabet staan. Niettemin is dit een spel van Uwe Rosenberg wat lekker vlot wegspeelt. Tip!

Ik loop niet warm voor De Glasstraat. Dit spel vraagt plannen & combineren, maar in de uitvoering daarvan is het vaak grilligheid troef. Daarnaast heb je slecht zicht op de informatie op al die gebouwtjes wanneer je aan de verkeerde kant van de tafel zit. Het was geen kwelling om het een keer te spelen, maar deze hoeft niet in de collectie.

(NB de toelichting bij de rapportcijfers is grote kul. Hoe kun je een '6' koppelen aan de kwalificatie 'prima spel'?)

De Glasstraat is absoluut een 'Uwe Light'. Ik speel de spellen van Uwe Rosenberg graag, maar van al zijn spellen die ik tot nu toe gespeeld heb, staat deze vrij onderin. Het spel doet een poging om de complexiteit uit spellen als Le Havre en Ora & Labora te verwerken in een spel dat slechts de helft van de tijd in beslag neemt. Hiervoor moet het toch wat concessies doen en dat komt het spel uiteindelijk niet echt ten goede. Ik vind het nog steeds een leuk spel (vandaar ook een 7), maar zal liever een grote Uwe spelen.

Dit spel heeft mij aangenaam verrast. Ik had angstige vermoedens dat het blinde kaartensysteem onbedwingbare chaos in het geheel zouden introduceren, maar dat lijkt niet of in ieder geval minder dan verwacht te gebeuren. Sterker nog, je wilt én uniek zijn én meeliften met anderen omdat je op die manier meer kaarten dan het toegestane maximum mag uitspelen.

Voor de rest resteert een heel vriendelijk en makkelijk toegankelijk grondstoffenconversiespel dat nullen op dit gebied als ik een prima uitdaging biedt: het spel is scheutig met grondstoffen waardoor het al snel moeilijk is om niets te doen, en er zitten ook geen ellenlange conversieslagen in die het overzicht nodeloos bemoeilijken. Gebouwen zijn eenvoudig in hun functie en doen weinig gekke dingen: zalig. Enkele commentaren boven mij hebben Ora & Labora al laten vallen: ikzelf ken dat spel alleen van horen zeggen en een paar video's, en na het spelen van De Glasstraat ben ik er vrij zeker van dat ik dat zo moet houden. Wat voor de één dus een te grote versimpeling is waar teveel uitdaging verdwijnt, is voor de ander juist een zegen omdat het spelprincipe goed behapbaar wordt. Voor jezelf zul je moeten uitmaken waar jouw eigen voorkeur ligt. (Als mogelijke tip wil ik nog wel kwijt dat ik over de loop der tijd heb gemerkt dat mijn eigen voorkeur sterk aan de kant van 'vereenvoudigde' Rosenbergspellen ligt: Loyang, Merkator, Agricola voor 2, en nu ook De Glasstraat. Misschien dat deze overweging houvast biedt.)

Al met al een spel dat te zijner tijd wellicht in mijn verzameling opduikt: ik heb zo'n idee dat ZDGMW dit een aardig geheel zal vinden. Het cijfer is een tikkeltje voorzichtig en kan bij gebleken positieve resultaten nog (fors) omhoog.

Degelijk spel waarbij je de strategische mogelijkheden die we zijn gewend van bijv. Agricola en Le Havre achter ons laten en vervangen door een flinke portie aan tactiek. Het kunnen inschatten van je tegenstanders is van groot belang als je optimaal gebruik wil maken van je actiemogelijkheden en dat kan ik zelf wel waarderen.

Enige nadeel is dat het vrij snel is afgelopen.

Erg leuk spel, vooral met de grondstoffen op dat wieltje... leuk bedacht!

Goed spel om resource-management onder de knie te krijgen.

Zeer leuk spel. Leuke mekaniek op gebied van grondstoffen.
Het spel speelt de eerste keer stroef maar hoe meer je speelt hoe vlotter het loopt.

Erg leuk spel.. Het is redelijk overzichtelijk voor een 'uwe' spel. Vooral het solospel spreekt mij zeer aan.
De spel is door de verschillende tegels iedere keer weer anders.

Naar mijn smaak bij lange na niet zo goed als Agricola of Ora, maar zeker een aanrader.. Vooral als je van solo spellen houdt...

Leuke mechanismen, speelt vlot maar toch genoeg inhoud. Geeft het 'laten we het zo nog eens spelen' gevoel.

Thema 6,5
Spel mechanismen 8,0
Spel materiaal 8,5
Duidelijkheid spelregels 8,0
Herspeelbaarheid 8,0
Thrill Factor 8,0

Eind cijfer 8,0

Solo = heel tof, op BGG is er elke maand een challenge die nog wat extra spanning brengt.

Twee spelers = heerlijk. We spelen een potje op +/-30 minuten. Elk spel is anders, telkens zoeken naar andere combinaties.

Ook hier wel een leercurve, vooral m.b.t. de productiewielen. Je hebt vrij snel door hoe het werkt maar om tot fine tuning te komen, dat duurt wel even.

Recensie op basis van solo en 2-spelerspel.De eerste keer spelen is even aftasten wat de mogelijkheden zijn maar daarna is het een heel leuk spel. Solo vind ik het één van de betere solo-spellen, je hebt echt het gevoel dat je tegen iemand speelt. Ook met 2 spelers vinden we het een uitstekend spel, het 'ik-denk-dat-jij-denkt-dat-ik-denk' uitspelen van de kaarten is leuk. En ook over de wielen met goederen is goed nagedacht. Daarbij nog eens een hele ruime hoeveelheid van landschapskaarten maken de herspeelbaarheid groot. Met 2 spelers kun je het in een half uur spelen, dus gelijk nog maar een potje erachteraan...

Goed spel. Hier maak ik tijd voor vrij.

Ik vind Glasstraat een apart en leuk spel!
De goederenrondels (cfr. Ora et Labora) zien er echt heel fun uit en ze doen het ook goed. Je verwerkt zand en dit en dat tot glas. In dit deel ziet ook erg veel tactiek: Wil ik verwerkte producten of net niet? In dat laatste geval moet ik een 'wielstopper' hebben, enz. Echt tof en iets dat ik in nog niet veel spellen ben tegengekomen.
Ook het spelen van de kaarten is apart: Je moet nl. inschatten of je tegenstanders dezelfde kaarten kiezen of net niet (cfr. Broom Service), want dat kan je meer acties opleveren of je dwingen acties te doen net in een volgorde die je niet uitkomt. En dat laatste kan soms erg vervelend zijn. Daarom zal dit nooit mijn favoriet worden, omdat je niet heel je langetermijnplanning in de hand hebt. Niettegenstaande is het een spel met heel toffe elementen én een korte spelduur. Dat vind ik altijd een pluspunt. Ik raad je zeker aan om eens aan te schuiven, het was voor mij een kennismaking met vele nieuwe/aparte spelelementen.

Het zit een beetje tussen een familiespel en een expertspel in wat mij betreft. Voor de laatste categorie is het wat te kort en te eenvoudig. Voor de eerste categorie is vooral het systeem met de productiewielen te ingewikkeld en daarnaast zijn er ook wel erg veel verschillende gebouwen. Over het thema sta ik ook niet echt te juichen. Maar het is ook zeker geen slecht spel natuurlijk.

Slechts één keer gespeeld, jaren terug. Dus mogelijk is deze mening niet geschikt als referentie. Wij vonden het spel te kort om iets degelijks te kunnen opbouwen.

Dit is het spel dat me definitief liet afknappen op Uwe Rosenberg. De acties zijn thematisch met de haren erbij getrokken, mechanismes zitten nodeloos ingewikkeld in elkaar dan nodig zou moeten zijn voor een spel als dit.

Door dit spel realiseerde ik me dat Uwe eigenlijk het liefst een spel van Splotter niveau zou willen maken, maar daar simpelweg niet toe in staat is.

Sinds ik dit gespeeld heb sla ik nieuwe Uwe Rosenberg spellen bij voorkeur over en speel ik liever een echt goed strategisch spel.

Een paar keer gespeeld maar ik was er niet zo van onder de indruk. Het mechanisme van de goederen is leuk gedaan en kende ik ook niet.
Ik knapte af op het kiezen van de actie kaarten. Dat was voor mij onoverzichtelijk. Een paar kaarten waren logisch, maar het aanvullen tot 5 kaarten was geregeld er "gewoon" maar wat bij leggen.