Aardig spel, mooi weergegeven

Voor een spel met zo'n lange speelduur en zulke strategische pretenties is de geluksfactor mij veel te hoog. Je kunt het schudden als je geen goede actiekaarten kunt pakken, zodat er altijd iemand is die na twee speelrondes al kansloos is. En wat een gedoe om telkens je burgers en graan te tellen!

Naarmate ik het meer speelde, verloor La Città ook meer van zijn glans. Het is een stevige 'civilization builder' die lekker weg speelt met alle speleraantallen (knap ontwerp!), maar steeds meer nare en scherpe kanten begint te tonen. Het artwork is mooi, maar in de praktijk onduidelijk; je bent continu op omslachtige wijze je mannetjes aan het tellen; en het is erg moeilijk om, eenmaal achterop geraakt, weer bij te komen: kleine steden hebben namelijk de neiging om klein te blijven doordat ze niet veel aantrekkingskracht op de naburige steden kunnen uitoefenen. Ik ben nu wel uitgekeken op de standaardversie en ga in het vervolg met de gevorderden-variant aan de gang; maar ik vrees dat mijn bezwaren (die ik in een idiote bui letterlijk heb uitgerekend) daarmee niet weggaan. Als dat inderdaad het geval is, gaat de waardering nog een fors eind naar beneden.

Mooi uitgevoerd spel. Interessante keuze's tijdens beurt. Enig gepriegel en moeilijke telling met burgers, maar mooi weergegeven. Duidelijke spelregels, heeft wel enige tijd nodig voor het doorgronden ervan. Evenwichtige opbouw van stad kan teleurstellingen voorkomen bij conflicten en tellingen. Goede mogelijkheden om het spel naar de hand te zetten ondanks geluksfaktor met kaartjes. Zijn benieuwd naar regelwijziging voor de politieke kaarten zoals eerder besproken...misschien kan Cymric zich nader verklaren.

Dit spel staat toch wel in mijn lijst van favorieten. Heerlijk om elkaars piepeltjes proberen te roven en ondertussen ook genoeg aandacht geven aan je voedselvoorziening. Echt zo'n spel waarin je 8 dingen wil, terwijl je per jaar maar 5 acties kunt verrichten. Geluksfactor is wel aanwezig middels de kaarten (altijd trek ik een palazzo, zodat degene na mij deze goedkoop kan bouwen), maar er blijven toch voldoende tactische keuzes => al dan niet een 'rustig' gelegen stad met de functie van graanschuur, al dan niet snel 2 steengroeves bouwen etc etc. Kortom, een toppertje! Vooral met 4 spelers.

Erg goed spel met heel veel mogelijkheden. Maar die mogelijkheden leren kennen vereist wel dat er de nodige tijd in dit spel wordt gestoken. Veel regels en spelonderdelen maken het een kennis-intensief spel. Maar erg spannend en altijd anders.

Dit is een van mijn favorieten. Ik vind het spelsysteem prachtig, hoe alles op elkaar inhaakt en doorwerkt. Je zou je toch bijna zelf een inwoner van La Citta wanen!
Het spel ziet er ook nog eens erg mooi uit. Het almaar tellen van bevolkingspoppetjes en graan is wat minder, maar kan de pret toch niet drukken.

Tactiek, planning, interactie en flexibiliteit. Je moet je voortdurende aanpassing op dat gene wat je
tegenstanders doet. Het spel staat bol van interactie en lastige keuzes en heeft veel sfeer in de Italiaanse setting.
Ik vind het een pittig familiespel zeker als je het spel wilt winnen. Naar mate de steden steeds dichter tegen elkaar
groeien loopt de spanning meer op. Uitstekend spel zeker ook voor veelspelers. Een aanrader een dikke 9

Steden stichten, verder ontwikkelen en desnoods in conflict gaan met de tegenspelers: mooie basis voor een goed spel.

Dit spel vind ik na al die jaren nog steeds erg goed. Ondanks die kleine priegelige prutsmannetjes....

Mooi opbouw spel, wat ondanks al het gepriegel toch lekker speelt. zelfs met 2p.

Prachtig opbouw spel waarbij je je steden ziet groeien. Het spel raakt een beetje in de vergetelheid wat naar mijn mening onterecht is. Het is een mooi stevig spel.

Veel mogelijkheden en mooi ontwerp, wel kun je met wat pech snel vastlopen met een stad.

Voor de volledige beoordeling, bekijk mijn Video Uitleg & review.
Nox' Spellenzolder.

Leuk spel waarbij je steeds goed in de gaten moet houden hoe je buursteden zich ontwikkelen. Ga je voor een paar grote steden of toch voor meerdere kleinen. En ook de voedselvoorziening blijft een punt om in de gaten te houden. Alleen de vormgeving is wellicht wat gedateerd, maar dat mag voor mij de pret niet drukken.

Vond dit spel erg leuk. Constant afwegen wat nu het belangrijkste is voor je steden en beschaving. Je hebt constant het gevoel dat je te weinig acties hebt om voor elkaar te krijgen wat je wilt en dat is voor mij altijd een goed teken.

Ik vond het maar een matig spel. Vooral de spelduur vond ik vrij lang met 4 spelers voor wat het spel met me doet. En daarbij kun je soms geen interessante dingen doen en dan nog al het tellen van burgers en graan. De 6 rondes die gespeeld moeten worden waren er zeker teveel wat mij betreft.

Het heeft me aangenaam verrast. Maar omwille van zijn lange speelduur krijgt het zowiezo weinig kans om gespeeld te worden. En omdat we daarom dan terug de spelregels moeten opfrissen komt het eigenlijk nooit op tafel.
Maar het spel op zich vind ik best leuk.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

mooi spel, mooi thema, schaalt ook goed op met meerdere spelers.

prachtig spel, leuk uitgewerkt, maar kan soms wat lang aanslepen.

Voordat er Agricola was, was dit een van mijn favoriete spellen voor het opbouwen van een beschaving. Ook nu nog blijft het goed omdat dit verder gaat dan Agricola omdat je bvb ook voor cultuur moet zorgen en ziekenzorg etc en dit allemaal in concurrentie met je buurgemeentes.

Aan de lange kant, maar wel een boeiend spel met een paar originele mechanismen.

Het spel heeft een wat lange speelduur, maar zit erg goed in elkaar. Door de stemming van het volk komt er een ware volksverhuizing op gang die steden enorm doen opbloeien of kompleet van de kaart kunnen vegen. In dat opzicht is het spel niet erg vriendelijk voor spelers die een foutje maken. Maar voor wie van de wat zwaardere spelen houdt kan ik dit erg aanbevelen.

Lang geleden gespeeld. Ik vind het jammer dat het spel afgelopen is als je net het idee hebt dat het op gang komt.

gewoon super leuk om te doen, net als alle spellen van 999 games die we hebben. de beste spelfabrikant ooit vind ik

Vanavond eindelijk mijn vrouw eens over kunnen halen voor een spelletje La Citta. Het is eigenlijk een heel eenvoudig spel, na een rondje weet je wel wat je moet doen. Helaas had mijn vrouw in het begin niet zo goed door dat de markt key is om je stad op te bouwen en kwam zij daardoor op een achterstand die erg lastig in te lopen bleek. Ik ben zelf wel enthousiast over het thema, de vormgeving en de goede speelbaarheid. Speelduur viel met twee spelers enorm mee, dus voor herhaling vatbaar.

Mooi en goed spel.
Kan wat langduren, maar leuke mechanismen erin verwerkt.

Één keer met mijn halve trouwboek gespeeld en daarna veroordeeld tot zoldervulling.

Het idee van stedengroei en het overlopen van bewoners naar naburige steden lijkt heel aardig, maar lijkt in de praktijk niet, of in elk geval niet goed genoeg, te werken. Het werkt in elk geval wel in de hand dat spelers die achterliggen geen kans meer maken op de overwinning, maar wel het spel moeten uitzitten.

Qua materiaal ook een ambivalent gevoel: een werkelijk enorm bord waarvan je denkt: "Mooi zo, ruimte zat. Geen Mikado-gepiel". Echter: de poppetjes zijn van een dusdanig formaat dat ze enkel door elfenhandjes en kindervingertjes op het bord geplaatst kunnen worden. M.a.w. ze zijn minstens twee maten te klein. Ook de voedselfiches zijn naar mijn mening wel duidelijk, maar foei- en foeilelijk.

Dit is ook het eerste spel waardoor ik mijn vrouw schuttingtaal heb horen gebruiken. Dit had zijn oorzaak in de discrepantie tussen de spelduur op de doos (90 - 120 minuten) en de spelduur (met twee personen, dus) van onze sessie (180 minuten). Om met haar te spreken: "90 minuten??? M'n r**t!!!!".

Ondergewaardeerd spel met een prima spelmechanisme. Nadeel zijn de wat saaie vormgeving en de iets te lange speelduur.

Na 3 potjes spelen vind ik dit een prima meerderheidsspel en speel het graag. Het artwork is inmiddels natuurlijk wat gedateerd maar daar lijdt voor mij het spel niet onder. We spelen het met een variant waarbij als een speler een eigen actiekaart speelt de laatste kaart van de markt weer onder de trekstapel komt en een nieuwe kaart in het marktaanbod waardoor deze dus niet vastloop met de minder aantrekkelijke kaarten. Steeds je mannetjes tellen hoeft natuurlijk niet als je gewoon onthoud hoeveel je er hebt en wat er bijkomt/afgaat. Enkel bij de migratie tel je even per stad..

Gelukkig heb ik dit spel inmiddels al een flinke tijd niet hoeven spelen, waardoor natuurlijk wel de details rond mijn aversie hiertegen wat weggezakt zijn.
De voornaamste herinnering is de blokkade in de beschikbare kaarten, waar je weinig aan kunt doen, en dan veroordeeld bent tot de verzuchting: dan die maar, dat is dan het minst zut. Om vervolgens nog wat zout ingewreven te krijgen als je daarmee de kaart opendraait waar je al meerdere beurten wèl naar op zoek was, en waar je tegenstander fijntjes mee aan de haal gaat. Vervolgens kom je hierdoor met steden te zitten die blijven hangen in een kansarme tot kansloze positie en steeds verder opgeknabbeld worden door steden van andere spelers: het niet-eurogame concept van duidelijk uitgeschakeld worden terwijl het spel nog even duurt kan zich hier zeker voordoen.
Problemen met priegelen en tellen van mannetjes en lelijke voedselfiches zijn er inderdaad ook nog, maar daar kom ik eigenlijk altijd moeiteloos overheen als ik het spel verder leuk vind, wat hier helaas niet het geval was.