Similo speelt ontzettend vlot en was een instant hit bij onze kinderen. Als familiespel komt het ook prima uit de verf, dat is zeker zo als je snel eventjes een gezinsmoment wilt organiseren.
Veelspelers zullen er snel op uitgekeken zijn en meer plezier beleven aan Unusual Suspects of Codenames, vermoed ik, en doen wat prijs-kwaliteit betreft een betere zaak. Dit laatste is natuurlijk voor discussie vatbaar. Als je elke kaart in Similo als kunstwerkje beschouwt, is 10€ voor 30 kaarten peanuts.

Een raad-het-plaatje hoeft helemaal niet zo ingewikkeld te zijn, dat laat Similo zien. Het leuke is dat je het spel op verschillende niveaus kunt spelen: met kinderen zul je meer op kleur, kleding en gezichtsuitdrukking letten. Met volwassenen kun je ook de kennis over de figuren mee laten spelen.
Ik vind beide versies even leuk, vooral als je ze combineert. Wat mij betreft mogen er nog wel vijf sets bij komen!

Leuk, zelfs beter dan verwacht bij de aankoop.

We speelden het gelijk 6 maal na elkaar omdat iedereen wel eens tips wou geven (op 1 persoon na)

Geweldig: in een halve minuut uitgelegd, korte speelduur, voor iedereen spannend.
Eén iemand moet de rest van de deelnemers een kaart laten raden aan de hand van andere kaarten. Zo simpel. Maar waarop baseer je je keuze voor de kaarten? Wat is de denkwijze van de ander? Beide partijen zijn de gehele tijd betrokken bij het spel en willen eigenlijk altijd meteen nog een keer. En nog een keer.