April is begonnen, en dat betekent dat je in deze draad kunt vertellen over je eerste ervaringen met nieuwe spellen in maart. Wat kwam er op tafel, hoe vonden jij en je medespelers het, denk je dat het nog vaker op tafel zal komen, zou je het aanraden, enzovoort. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!

(En nee, dit is géén 1 april-grap.)

7 Wonders gespeeld met 7 man was echt super, na een korte uitleg was het een goed speelbaar spel wat je snel onder de knie hebt. Mijn eerste gedachte gang was dat het spel heel erg lang zou duren i.v.m. de 7 spelers. Maar gelukkig viel dit heel erg mee omdat iedere speler tegelijkertijd zijn ronde speelt. Al met al een spel wat ongeveer 45 min heeft geduurd wat ik helemaal geweldig vond en hoop snel weer te spelen.

_________________
http://www.spellenclubapeldoorn.nl

Regenwormen Barbecue:
Dobbelspelletje met een hoop overbodige bits. Vond het niet zo boeiend, maar is wel aardig als zin in een spelletje hebt waar je niet bij na hoeft te denken en een hoop dobbelstenen wilt gooien.

Jena 20:
Kleine en eenvoudige wargame over de slag bij Jena en Auerstedt (Napoleon). Speelt lekker vlot (< 1uur) door de weinige speelstukken, maar er blijft voldoende over zodat je toch over elke zet zal moeten nadenken. Random events houden het spel fris en zorgen elke keer voor een nieuwe uitdaging, zonder dat ze heel bepalend zijn voor de uitslag.

Zoals verwacht is maart een drukke spellenmaand geworden. Mede dankzij het eerste weekendje van de spellenclub klokte ik gisteravond af op 40 spelsessies, waarbij 12 spellen hun eerste speelbeurt(en) meemaakten. Met een stijgende lijn wat betreft enthousiasme levert dat dit lijstje op:

- Metro: Met 6 spelers gaf dit spel mij een bijzonder zinloze indruk: na enkele beurten kan je weggespeeld zijn zonder dat je daar iets kan aan doen. Als ik hem nog eens speel, dan graag met minder spelers. Ik heb het gevoel dat dit spelidee in Aqua romana sterker is uitgewerkt.

- Les 7 blasons: Slagenspel dat bij het doorlezen interessant leek (pestfactor, origineel scoresysteem) maar in de praktijk eerder oncontroleerbaar en zelfs saai werd. Ik hou wel van de stijl van het artwork. Spelregels enkel in het Frans bijvoegen is trouwens geen goed idee.

- Age of steam: St Helena (2-spelermap): Ik ga hier geen volledig oordeel over Age of Steam aan koppelen maar dit was geen geweldige introductie. Veel meer gedoe en minder elegantie dan Railroad Tycoon zonder dat daar meer speelplezier voor in de plaats komt.

- Kolonisten: het snelle kaartspel: Het rondje dat we speelden gaf mij dan wel een hoge frustratiegraad omdat zowat al mijn straten en ridders gestolen werden, maar dit spel biedt wat de titel zegt: een snel kaartspel in de kolonistensfeer, niet meer maar zeker ook niet minder.

- Civilisation the boardgame (oud spel, niet nieuwe van FFG): Ik zou dit graag tof vinden, want het ziet er geweldig uit: tijdperken, eindeloos veel miniaturen, een technologieboom,... Helaas is de geluksfactor belachelijk hoog en in een spel 4 uur vast zitten omdat je beginregio's tegenvielen, is niet verantwoord.

- Wizard: knap slagenspel dat we allemaal al gespeeld hebben met een gewoon spel kaarten. Spannend met de gepaste (iets grotere) groep.

- La strada: Een spel van Martin Wallace dat je op 20 minuten kan spelen, dat is al iets speciaals. Een aangename verrassing, het opsparen van actiepunten naar een volgende ronde is origineel.

- Glory to Rome: Het thema heeft me meer aangezet om dit te kopen dan de vaak gemaakte vergelijking met Race for the Galaxy want die speel ik niet zo graag. Dit is echt intrigerend, ingenieus en sfeervol en het geeft je zin om je erin te verdiepen. De knullige verpakking kan niet verhinderen dat ik dit spel nog zie "doorgroeien".

- Atlantis: aangename verrassing die duidelijk een uitloper is van Carthagena van dezelfde auteur: meer variatie, meer tactiek, een aanrader voor de fans.

En dan nu de top 3:
- Serenissima: Een oudje dat naar het schijnt ooit nog door 999 is uitgegeven. Prachtig speelmateriaal dat je helemaal in de Venetiaanse handelssfeer brengt (bootjes, vlagjes,...). Ik hou ervan als je merkt dat een spel klopt, als elk regeltje zijn reden heeft en als alles thematisch en speltechnisch als een puzzel in elkaar valt. Ook het diplomatieke aspect van dit spel zorgt voor een meerwaarde.

- De Vulgari Eloquentia: Een spel waar het thema (de ontwikkeling van de Italiaanse taal) zo origineel is dat het spel wel geniaal moet zijn. Je start als koopman en kan dan je loopbaan uitbouwen of in het klooster gaan en wie weet opklimmen tot kardinaal en zelfs paus. Je kan echter ook het spel winnen als koopman. De keuzemogelijkheden zijn groot, net als de hoeveelheid scoresporen. Ik vond dit een zeer uniek spel. Of het oneindig herspeelbaar is, weet ik niet, maar het is een boeiende ervaring.

- Troyes: Een compacte, telkens verschillende tactiekbom van Belgische makelij. Hier mogen we trots op zijn. Wat ik bij Serenissima zei over spellen die "kloppen" is hier zeker ook van toepassing. De actiekaarten zorgen voor een zoektocht naar combinaties. Door het feit dat ze gedurende de eerste 3 ronden per 3 in het spel komen moet je je strategie kunnen aanpassen en word je niet overdonderd. De evenementen zorgen voor een semi-coöperatief element en soms ook voor een pestfactor, zonder dat die te sterk of oncontroleerbaar is. De opdrachtgevers en hun missies zorgen dat je een beetje op weg gezet wordt en een extra objectiefje hebt om op het einde mee uit te pakken. Ik ben benieuwd naar ervaringen met 2 of 3 spelers en met "trage" spelers. Die zouden naar mijn gevoel dit spel wel wat kunnen verpesten. Nog even melden dat je je niet moet laten afschrikken door de ruim 20 dobbelstenen: de geluksfactor is niet onbestaande maar aangenaam laag. Ik ben behoorlijk zeker dat dit het spel uit dit lijstje is dat nog het vaakst op tafel zal komen.

_________________
[img]https://www.bordspelmania.eu/images/bgg/Stefaan_Henderickx.png[/img]

Ik heb de afgelopen maand veel nieuwe dingen gespeeld. Uit tijdgebrek beperk ik me tot een prototype van een spel dat pas volgend jaar op de markt komt. Lords of Coruscant is een nieuw bordspel van de Britse auteur Martin Wallace. Het spel speelt zich af in een Star Wars setting. Vijf senaatfracties bestrijden elkaar om macht en invloed in de ‘Galactische Republiek’. Iedere speler start het spel met een aantal ‘machtpunten’ en credits. Hiermee koopt hij een aantal gevechtseenheden van wisselende kwaliteit, sommige goed in de aanval, sommige in de verdediging, zelden in beiden. Van alle soorten zijn er minder dan het aantal spelers. Het is dus zo goed als onmogelijk dat twee leiders dezelfde legers hebben: groot of klein, sterk in de aanval of de verdediging. Maar met een vloot en leger alleen kom je er niet. In plaats van een gevechtseenheid kun je ook een ‘treachery’ card kopen, die je allerlei extra mogelijkheden geven om het spel te beïnvloeden. Ze geven je soms kortingen voor bepaalde acties of aankopen, kopen eenheden van je tegenstander om, roven credits of machtpunten enzovoort. Vervolgens draait het om invloed op en status van de belangrijke ‘core’ planeten, waarmee je winstpunten en allerlei extraatjes kunt verdienen. Dit verzamel je met vloten, legers en diplomaten. Laatstgenoemden worden geveild. Ik ben zeer onder de indruk, dit wordt een prachtspel van Wallace!

Ja, de output van Wallace is indrukwekkend. Ben alleen bang dat de SF-setting mijn partner meteen doet afhaken .

Deze maand voor het eerst gespeeld :

7 Wonders : uiteindelijk ook zelf gekocht vooral wegens de korte duur en dat het zeker veel op tafel zal komen.

Imperial 2030 : sloeg niet bij iedereen goed in, meeste vonden het te lang en te bizar concept waar je te weinig controle over hebt. Ik vond het wel de moeite en geen spijt van mijn aankoop, zal meer voor de 'zware' avonden zijn.

Jambo : Best te pruimen spel voor 2 spelers, iets tussen brain burner en luchtig spel.

Populair deze maand :

Tribune : Primus Inter Pares : Is een hit geworden op korte tijd, zou best kunnen dat de Kathedraal nu minder op tafel komt.

_________________

Ook bij mij kwam die deze maand 2 keer op tafel: veel inhoud in een verrassend korte speelduur. Een onderschat spel.

_________________
[img]https://www.bordspelmania.eu/images/bgg/Stefaan_Henderickx.png[/img]

Is dit ook een 1 april grap?

Spellen die hier in maart voor het eerst op tafel kwamen:

Dominion: De Alchemisten
Deze uitbreiding kan leuke wendingen geven aan het spel. Al vind ik niet alle kaarten even goed gevonden of een meerwaarde bieden voor het spel. Het is ook de eerste uitbreiding voor Dominion die ik ooit speelde. Ik ben dus wel benieuwd naar de andere uitbreidingen.

Thunderstone
Aangename verrassing. Dit moet zeker in mijn collectie komen. In zekere zin een beetje vergelijkbaar met Dominion maar de keuzes die je hier moet maken vind ik een stuk moeilijker en uitdagender.

Atlantis
Is hier voorlopig nog maar één maal op tafel gekomen. Ik moet het nog een keer spelen om zeker te zijn. Maar op het eerste gezicht vond ik er niet veel aan. Soms heb je al bepaalde stappen in je hoofd en dan moet je die weer helemaal ombuigen omdat iemand anders met je tegel is gaan lopen.

Nautilus
Ook hier was ik aangenaam verrast. Het is niet iets dat maandelijks op tafel zal komen maar toch wel een paar maal per jaar.

Eketorp
Persoonlijk had ik hier meer van verwacht. Het vechtsysteem op zich vind ik niet zo leuk.

_________________

Poe, wat is er nieuw in maart.. Volgens mij het onderstaande lijstje:
7 Wonders
Topspel wat ik al gespeeld had, moest in mijn kast belanden en is dankzij het Noorderspel ook gebeurd


Ticket to Ride: Nordic Countries
Volgens mij een must have voor TtR fans en ook 1 van de leukste 2 spelers spellen op de markt naar mijn mening.


Cargo Noir
Days of Wonders fan en vervroegd cadeau'tje van mijn vriendin maakte dit een nieuw item in mijn kast. Ik vond het een topspel, maar kan mij voorstellen dat er mensen zijn die het minder vinden.


Alvin en Dexter
Kleine uitbreiding op de Ticket to Ride reeks. Erg vermakelijk.


Bits
Op Noorderspel gewonnen, maar niet mijn type spel. Kan mij voorstellen dat mensen dit leuk vinden, maar van mij mag hij weer weg.

Oef, pak van m'n hart. Wallace zou eens een leuk SF-spel ontwerpen!

_________________

Hart van Afrika :: Vooralsnog wat onbestemd: met drie spelers niet geweldig door een veel te ruim bord. Desondanks verwacht ik dat het spel met meer spelers niet met grote sprongen vooruit zal gaan, hetgeen ik een beetje jammer vind omdat er goede en aparte ideeën in het spel steken. Zeker gezien de tijd waarin het uitkwam. Ik heb nog enkele experimenten gepland, maar verwacht het ergste.

Tai Pan :: Onzinnig kaartspelletje. Ik snap het enthousiasme voor deze titel niet; ook mijn partner, die veel meer lol beleeft aan partnerkaartspellen als klaverjassen en dergelijke kon er niet warm voor lopen. Geen herhaling gepland.

Automobile :: Mooie van Martin Wallace, in een luxe uitvoering van 999 Games. Het spel zelf voelt degelijk aan en laat de spelers elkaar flink in de haren vliegen. Minpunt is dat het nogal een gereken is om bij te houden wat iedereen aan geld en fabrieken en auto’s heeft staan waardoor het niet makkelijk is om je positie ten opzichte van de rest te bepalen. Ik hoef het spel zelf niet te hebben, zeg echter geen nee tegen een revanchepotje.

Alhambra: Het Dobbelspel :: Nondeju. Er zou een boete moeten staan op het uitbrengen van dergelijke prut. Functioneert alleen met twee of drie spelers; met meer is het letterlijk een omslachtige loterij. En zelfs met zo weinig spelers is een titel als Roll through the Ages véél en véél leuker.

Ik heb je verhaal op je blog ook gelezen en het viel me op je het maar raar vond om in plaats van een kaartspel met gewone slagen een kaartspel te moeten spelen met kaartencombinaties. Dit principe komt ook terug in Frank's Zoo en De Grote Dalmuti bijvoorbeeld. Heb je deze spellen wel eens gespeeld?

Ik moet zeggen dat Tai Pan ook niet mijn favoriet is, verre van zelfs. Het gebrek aan controle en het vaststaan van de plannen na het zien van je hand zijn voor mij negatieve punten. Van tevoren weet je al voor 90% hoe je je kaarten uit wilt spelen en die overige 10% maakt het spel voor mij niet interessant genoeg. Daarnaast is de geluksfactor wat mij betreft veel te hoog. Nee, doe mij maar een spel als Wizard. Als je dan een 'slechte' hand hebt, dan biedt je gewoon minder slagen en haal je alsnog je punten binnen.

_________________

He? Waar maak je dat uit op?


Allen Grote Dalmuti: heb ik lang geleden een paar keer gedaan. Ik kan me er niet veel van herinneren, alleen dat het spel het moet hebben van het metaspel. Anders is het duf en saai. En ik houd niet van dergelijk 'gemaakt' vertier.