Nieuwe maand, nieuwe kansen, nieuwe spellen. In deze draad kun je uit de doeken doen welke spellen er in JUNI voor het eerst of na een hele lange pauze (zeg een jaar of 3, 4) op tafel kwamen. Waarom die spellen, hoe vonden jij en je medespelers het, denk je dat het nog vaker op tafel zal komen, zou je het aanraden, enzovoort. Laat de verhalen maar komen!

Bijzonder slappe maand: zeer weinig gespeeld, geen nieuwe dingen.

Het verboden eiland: Voor me verjaardag gekregen, erg grappig spel naar mijn idee met 2 spelers wel lastiger te winnen dan pandemie... ik ben benieuwd hoe het spel met 3 of 4 spelers speelt.

Letters from whitechapel: Erg cool spel, met zijn 2en gespeeld maar beviel erg goed, staat nu hoog op mijn wishlist.

_________________

Axis & Allies: Europe

Vroeger... toen vond ik dit gaaf. Uren en uren Axis&Allies - wereld of Europa. Maar later vond ik het toch echt te langzaam gaan. Het kostte ons een dag om uit te spelen. En maar nadenken. Overleggen. Nog eens goed kijken. Meer overleggen. Dat nooit meer. Totdat we het eens met twee spelers probeerden. Aha! Dat werkt! De liefde is terug!



[Gespeeld op 24 juni. Daarvoor: 5 augustus 2006.]

_________________

Cherokee

Dweebies

Take 5

Dixit Odyssey

Ticket to ride ride Nordic Countries

Ticket to ride Europe

Ticket to ride Alvin & Dexter

El Grande

_________________
http://www.spellenclubapeldoorn.nl

Here I Stand met drie spelers.

Here I Stand is een episch spel over de tijd van de reformatie (1517-1555). De Protestanten nemen het op tegen de Paus, terwijl Engeland, Frankrijk, Habsburg en de Ottomanen allemaal strijden om Europa.
Verder spelen nog een hoop 'bijzaken' zoals de kolonisatie van Amerika, de bouw van de St. Pieter, een mannelijke troonopvolger voor Henrie VIII, etc.

Al deze elementen zijn op een bijzonder elegante manier met elkaar verweven in dit spel. De spelers hebben ontelbare mogelijkheden om tot de overwinning te komen. Niet onbelangrijk daarbij is het diplomatieke aspect van het spel. Allianties, oorlogsverklaringen, geheime afspraken, alles is mogelijk in dit spel.


Alle drie de spelers hadden het spel nog nooit eerder gespeeld. Ondanks dit feit verliep het spel vrij soepel. De tijd vloog voorbij!
Het einde van het spel was ietwat chaotisch. De Habsburgers waren compleet Oostenrijk uit gebonjourd door de Ottomanen (Karel V en Ferdinand gevangen genomen) , Frankrijk had zich het hele spel wat lafjes tegenover Engeland gedragen en de Ottomanen heersten over de Middellandse Zee. Hierdoor konden de Engelsen en Protestanten in een beurt heel Engeland en half Frankrijk bekeren, terwijl de Ottomanen de Habsburgers helemaal kaal plukten .

Dit is zeker een spel wat ik vaker zou willen spelen. Er zijn zoveel strategieën te bedenken en daar komt nog bij dat elk van de grootmachten compleet anders speelt.
Het thema is ook geweldig uitgewerkt. Je krijgt een zeer mooi beeld van de bewegingen in Europa in die tijd. Zeer knap, want er gebeurde erg veel!

:

-Letters from Whitechapel: Met drie gespeeld en zéér goed bevonden!!
-Smallworld underground. Eindelijk uit, eindelijk kunnen spelen en ervan genoten. Nieuwe rassen, nieuwe eigenschappen, nieuwe map, woehoe!!
-7 Wonders, Leaders expansion: echt heel fijne extraatjes die je van de leiders krijgt en zo je spel mee richting geven. Cool!!
-Dobble: klein spelletje dat voor zowel groot als klein ongelooflijk leuk kan zijn. Heerlijk tussendoortje.

:
-Dominion Seaside: was beetje wantrouwig maar vind het uiteindelijk een goeie uitbreiding. Kaarten mee naar de volgende beurt nemen is leuk
-Battlestar Galactica: geeft goede spannende sfeer. Iedereen op z'n hoede en wantrouwig. Wel ontzettend moeilijk vond ik. En lang, héél lang. Dat maakt dat het waarschijnlijk in mijn spelgroep niet zo snel op tafel zal komen.
-Lino: heel plezant tweepersoonsspelletje. "Kom, nog ééntje", is de gedachte na een spel meteen.

:

-Neuroshima Hex: best leuk spel. Heb genoten van de kettingreacties. Ik raad wel af om het met drie te spelen om kingmaker-situaties te vermijden.

:

-Yggdrasil: hier had ik meer van verwacht. Misschien moet het wat groeien? Spijtig

_________________
Spellen hier, spellen daar, spellen everywaar!

Kun je dit spel vergelijken, en zo ja, hoe, met Treshams Revolution—The Dutch Revolt? Here I Stand is een van de weinige wargame-achtige spellen die ik nog een keer wil proberen, vandaar dat ik het vraag.

Ik heb een aantal (tweede-hands)spellen gekocht dus er is bij mij aardig wat voor het eerst op tafel gekomen:
-Tikal: erg leuk. Regels lekker makkelijk, speelt sowieso lekker snel, ziet er leuk uit en is spannend.
-De vorsten van Florence: volgens mij komt dit spel beter tot zijn recht met meer dan 2, maar desalniettemin vond ik het erg leuk. Sneller afgelopen dan ik verwachtte. Leuk tetris element.
-Eufraat en Tigris: fantastisch. Jammer genoeg vond mijn vriendin het niet zo fantastisch als ik, anders hadden we het al meer gespeeld. Ik ben de volgende dag meteen als een gek gaan lezen op BGG want er schuilt erg veel achter dit "spelletje". Een echte topper wat mij betreft, en dat zeg ik al na één keer spelen!
-Boonanza: leuker dan ik verwachtte, maar het blijft een kaartspelletje waarvan het thema en uiterlijk mij totaal niet aanspreekt.
-Runebound: mists of Zanaga: ik heb de frozen wastes en die uitbreiding vind ik beter dan deze. Ik zie hem niet zo snel meer op tafel komen, ookal heb ik me best vermaakt.

_________________

Ik kan het proberen. Ik moet er wel bij vertellen dat ik van Revolution wel de regels heb gelezen, maar heb het nooit gespeeld.
Overeenkomsten:

• De asymmetrie van de grootmachten. De spelers hebben allen een ander pad naar de overwinning. Hier en daar overlapt dat elkaar.
• De "point-to-point" kaart. In beide spellen moet je de belangrijke steden veroveren.

Verschillen:

• Dobbelsten: In Here I Stand worden bijna alle belangrijke zaken beslist met een dobbelsteen worp.
• Kaarten: HIS is een 'card-driven' spel. Je krijgt een hand kaarten en die bepalen hoeveel en welke acties je kunt uitvoeren in een beurt. Kaarten bevatten een speciaal event en een aantal punten. Je mag kiezen om het event uit te voeren of de punten gebruiken voor generieke acties.
• HIS heeft wat meer toeters en bellen. Dat betekend dat er een flink aantal uitzonderingen in de regels staan die toevoegen aan het thema, maar die misschien niet zo 'elegant' zijn.

Dag Here I Stand, do forget to write... Doodzonde, dit. Als dit aspect er niet inzat had ik waarschijnlijk ergens een dag geprikt om het spel te proberen.


Ja, dit is een bekend principe (van Hannibal, om precies te zijn). Vind ik ook niet echt een geweldig principe, eerlijk gezegd. Of, wat preciezer: voor een spel dat zo lang duurt vind ik de geboden controle aan de magere kant.

Toch een aantal nieuwe spellen in juni bij mij.

- Cuba: Dit vond ik echt schitterend. Ik hou wel van dit soort spelmechanismen. Ook qua vormgeving zeer mooi. Wil ik dringend nog eens spelen.

- Puerto Rico: Ik durf het bijna niet te zeggen maar dit was inderdaad de eerste keer dat ik Puerto Rico speelde. En onmiddellijk begrijp ik ook dat velen hier zo weg van zijn. Deze staat dus op mijn Must Buy-list. Nog even wachten op die jubileumeditie want als ik iets negatiefs kan zeggen over Puerto Rico dan is het toch wel de vormgeving die wat achterhaald is ondertussen. In de laatste Spielbox las ik dat grafisch gezien alles toch eens herbekeken zal worden en daar kijk ik wel naar uit.

- K2: White Goblin heeft hier nog maar eens een fantastische titel binnen gehaald. Eerst trok dit spel me compleet niet aan omdat het thema me niet ligt. Tenminste dat dacht ik want uiteindelijk speelt het wel zeer vlot en is het ook nog eens zeer spannend (en niet zo eenvoudig om je klimmers in leven te houden, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik teveel risico's genomen heb in het begin.

- Fabrieksmanager; Hier had ik zeer veel van verwacht omdat ik Hoogspanning enorm goed vind. Sommigen hadden me al gezegd dat Fabrieksmanager iets makkelijker is. In mijn ogen fout. Je moet zeer veel rekenen bij Fabrieksmanager en met 5 spelers zit je maar wat te niksen terwijl de actieve speler op de markt zijn keuze maakt. Ik wil hem zeker nog een kans geven maar geef mij toch maar liever Hoogspanning.

_________________

Ik denk dat je je daar wat op verkijkt. Het spel biedt wel degelijk veel controle aan de spelers. Voor alle belangrijke dobbelsteen rollen zijn bijvoorbeeld modificaties mogelijk om je kansen te vergroten. Veldslagen gaan volgens het 'buckets-of-dice' principe: groot leger -> veel dobbelstenen. Kaarten kunnen vastgehouden worden naar een volgende beurt en iedereen heeft een vaste kaart die hij elke beurt weer mag gebruiken. Je mag kaarten voor een andere speler spelen. Je kunt dus afspraken maken met elkaar om een belangrijke kaart voor iemand te spelen in ruil voor een gunst.

Je kan het lot dus in grote mate beïnvloeden, maar je kunt niet alles van te voren precies uitrekenen. Ik ben hier wel een fan van en vind het thematisch ook passen.
Als je het card-driven aspect al niet leuk vindt en ook ietwat allergisch voor dobbelstenen bent, dan is Here I Stand niet echt een aanrader.

Dat is nog steeds geen echte controle. Je kunt zoveel tijd en energie als je wilt steken in het verkrijgen van modifiers en een verder perfecte strategie uitdenken: als die dobbelsteen niet meewerkt is het einde oefening. Dat is niet erg als het spel niet lang duurt, je zó vaak dobbelt dat een misser helemaal niet erg is, of als het om een niet al te cruciaal punt in je plan gaat; maar dat is het naar mijn mening wél als aan die voorwaarden niet wordt voldaan.


Zoiets als dit dus... ?




Dat is inderdaad anders dan bij Hannibal, en betekent ook dat er meer dynamiek in het geheel komt. Ondanks de hoeveelheid kaarten die je te verwerken hebt bleef ik het gevoel houden achter de feiten aan te rennen: er zijn gewoon momenten dat je meer mag dan je wilt, en even vaak wil je meer dan je mag. Ik heb het niet zo op die fluctuerende hoeveelheid invloed: tegenover andere mensenbreinen staan is al uitdaging genoeg, ik hoef daar echt nog niet eens het spelsysteem zelf bij te hebben.

Juni was best een aardige maand met veel nieuwe spellen.
Met name vanwege vakantie waren dat veel kleinere spellen.
Hier de lijst:

- De bezeten fles.
- Knatsch
- Koehandel master
- Einfach Genial, wer zuviel riskiert, verliert
- Mac Robber
- Carcassonne, Kornkriese
- Beverbende
- Raubritter
- Khan
- Get nuts bonus cards
- Taj Mahal

_________________
All is fair in love, war and Carcassonne