Gisteren voor het eerst
Neuland gespeeld met mijn zoon.
Neuland wordt gespeeld door 2-4 personen op een Catan-achtig bord waar je gebouwen op bouwt. Die gebouwen zijn voor algemeen gebruik, door het plaatsen van een werker op het gebouw produceer je de grondstof of het tussenproduct dat bij dat gebouw hoort. Tussenproducten hebben grondstoffen of andere tussenproducten nodig, dus je krijgt productieketens die uiteindelijk uitmonden in overwinningspunten.
Bijvoorbeeld: Boerderij produceert eten, Houthakkershut zet eten om in hout, met hout bouw je een Mijn, Mijn zet eten om in erts, met hout bouw je een Steenhut, Steenhut zet eten om in steen, met steen bouw je een Smelterij, Smelterij zet erts om in metaal, en zo verder tot je bij de overwinningspunten uitkomt.
Gelukkig blijft een eenmaal gebouwd gebouw staan voor algemeen gebruik, MAAR, een geplaatste werker blijft slechts dezelfde of de volgende beurt staan, daarna gaat hij weer van het bord af. Je moet dus flink plannen om op tijd de verschillende grondstoffen en tussenproducten beschikbaar te hebben, en je kan elkaar lelijk dwarszitten door met een eigen werker op een gebouw te gaan staan dat je tegenstander net nodig heeft.
Beurtvolgorde en aantal acties per beurt worden bepaald door een uiterst elegant mechanisme: een Tijdmarkeerder die rondjes om het bord gaat. Bouwen en produceren kosten acties (of eigenlijk tijdseenheden) evenals het transporteren van grondstoffen/tussenproducten naar de bouwplaats of het gebouw waar ze nodig zijn.
Het spel heeft volledig open informatie en geen geluksfactor. Of toch, een hele kleine: een mijn kan drie soorten erts produceren (ijzer, zilver en steenkool), en die worden blind uit een zak getrokken, maar dat is dan ook het enige wat je niet van te voren kan zien.
Neuland heeft originele en elegante spelmechanismen, ik heb daar nogal een zwak voor, net als voor dingen steeds met kleine stapjes upgraden/omzetten naar betere dingen. Maar ik denk dat als je het serieus speelt het wel een enorme hersenkraker wordt, met de noodzaak om flink vooruit te plannen. Als de tegenstander denkt heb je niets te doen, dus met drie of vier spelers zal er redelijk wat downtime zijn.
De spelcomponenten zijn functioneel en niet lelijk, maar door de kleuren en stijl niet altijd even duidelijk. De regels zijn simpel, logisch en elegant maar het spelregelboekje is een wangedrocht. Op BGG zijn diverse herschrijvingen van de regels te vinden en die zijn zonder meer aan te raden boven wat in de doos zit.
Ik wil dit zeker vaker spelen, maar de tijd zal moeten leren of dit spel niet te zwaar is, en of het ook leuk blijft als je geen zin hebt om alles vooruit te plannen en het wat zorgelozer speelt.
Dit is geen Nederlandstalig spel (regels in het Engels, Nederlandstalige regels wel op BGG), het kan dan ook niet de database in?