Ugur schreef:
Ik herken de punten die je aandraagt wel. Dit was mijn vijftiende jaar Spiel, en ‘vroegah’ was het allemaal zowel qua nieuwe releases als drukte overzichtelijker. Maar sta me toe je punten enigszins te relativeren:
Teveel aanbod: Herken ik zeker. Geen tijd meer om me op elk spel ook maar te oriënteren. Ik ben genoodzaakt de spellen in de preview zeer oppervlakkig te beoordelen: als de titel en/of afbeelding me niet op enige manier aanspreken, scroll ik er voorbij. Maar het belangrijkste voor mij is dat ik er weer een paar interessante en leuke spellen uit weet te pikken. Mocht ik een pareltje missen, dan speel ik die wellicht later via een van mijn spellenvrienden. En zelfs als dat niet gebeurt, geen man overboord. Ik heb genoeg leuke spellen te spelen.
Weinig originaliteit: Ook herkenbaar, maar niet direct een probleem wat mij betreft. Maakt het des te makkelijker spellen af te serveren. Van mij mogen ze van alles uitgeven wat me nauwelijks boeit (Stonemaier Games, leef je uit
) zolang er voldoende blijft uitkomen wat me wel boeit.
Kickstarter/voorbestellingen: Ja, het beïnvloedt wellicht je mentale Essen oordeel omdat deze spellen niet meetellen. Maar gezien punt 1 is meer tijd op Spiel toch alleen maar goed?
Drukte: Is inderdaad steeds meer geworden. Er lijkt ook een soort wapenwedloop te ontstaan bij het parkeren, waarbij mensen steeds vroeger komen om bij een van de parkeerterreinen rond de beurs terecht te kunnen. Met de extra beursoppervlakte is het op de beurs zelf (met uitzondering van hal 3) best nog te doen volgens mij. En gelukkig ga ik niet op de zaterdag
Tenslotte deel ik ook je conclusie: ondanks al deze mindere ontwikkelingen blijft een uitstapje Spiel zeker de moeite waard, helemaal met een leuke groep!
Ik kan hier wel erg in meegaan. De eerste keer Essen was in 2000 of 2001. Ik weet het niet meer. En door omstandigheden hier en daar een jaartje gemist.
Ik zou nog willen aanvullen: te veel aanbod was er vroeger ook al
Maar je wordt door de jaren heen steeds kritischer. Je hebt op een gegeven moment een kast vol goede spellen, en 'matig' of 'wel leuk' redt het niet meer.
Bovendien zijn de prijzen van de spellen flink gestegen. Het viel me dit jaar op dat er eigenlijk best weinig retailers stonden, relatief gezien. Vroeger stonden er een hele hoop bezaaid door de hallen. En iedereen had wel koopjes. Nu heb je één of twee stands met koopjes waar een megawachtrij voor staat. Het was vroeger nog wel de moeite om gewoon op de gok een spel te kopen en thuis te proberen. Daar vind ik de spellen nu te duur voor. Ik heb intussen de regel: 'niet spelen is niet kopen'.
Met de uitbreidingen heb ik geen moeite, en met de kickstarterdemo's ook niet. Die gaan via de Tabletop Together Tool linea recta de bittenbak in. Daar verdwijnen ook alle kinderspellen, de 2 speler spellen en bepaalde mechanics waar we niks mee hebben in. Dat schoont de lijst van nieuwe releases flink op. Ik ben zo een stuk sneller door de lijst heen.
Intussen gaan we alleen op zondag. De drukte is dan goed te doen. Maar de oppervlakte is gewoon te groot voor 1 dag. Als je alles wilt zien, schuifel je de hele dag door alle paden heen om dozen en spelonderdelen te bekijken, en is er geen tijd om iets te spelen. Dat werkt voor ons gewoon niet. Op Spiel wil ik juist spellen proberen. Iemand anders merkte op dat het Spellenspektakel daar geschikt voor zou zijn, maar het Spellenpektakel is met qua aanbod veel te beperkt en erg gericht op kinderen en familie en daar heb ik niks mee. Bovendien is het daar bijna onmogelijk een speeltafel te bemachtigen. Op Spiel vind ik dat toch een stuk beter.
Ik zoek nu sinds 2 jaar 2 hallen uit, die we in alle rust uitkammen. Meestal zijn dat de hallen met kleine uitgevers waarvan het later lastig is om na de beurs de spellen te verkrijgen. Dit jaar hebben we de hallen 4 en 5 gehad. Genoeg plek om te spelen, niet megadruk en fijne sfeer. Van de rest van de beurs hebben we nagenoeg niets gezien. Ik lijd al lang niet meer aan het FOMO syndroom omdat mijn kast al vol staat met goede spellen. Dus als ik iets mis: jammer dan. Via de bordspellenclub en mijn vriendengroep komt het vanzelf wel bovendrijven en kan ik alsnog beslissen het te kopen.
De zondag heeft zijn voor- en nadelen. Nadelen: uur korter (en eigenlijk 2, want veel stands beginnen al om 17.00 op te ruimen), sommige spellen al uitverkocht. Voordelen: niet al te druk, soms enorme koopjes omdat kleine uitgevers van hun laatste stock af willen. Ik kan hier mee leven. Ik had een lijst met iets van 25 potentiele kandidaten. Daarvan hebben we er 7 (aan)gespeeld en zijn we toch thuis gekomen met 3 spelletjes. Tot dusver geen spijt van de aankopen, maar wel spijt van eentje die we hebben laten liggen.
En inderdaad: het is vooral de sfeer die het hem voor mij doet. Ik kijk weken uit naar die ene dag, en ik ben nooit teleurgesteld.