In het begin waren er vier. Vier waren er, dieven stuk voor stuk, sluw, slinks, bedrieglijk maar toch ook charismatisch. Jarenlang hadden ze naar de juiste locatie gezocht om een grote kraak te zetten, en de juiste plek hadden ze nu gevonden. De tovenaarstoren. Weg op avontuur om slechteriken te verslaan, had de tovenaar zijn toren onbewaakt achtergelaten. De kraak kon gezet worden en eens en voor altijd zouden ze vast kunnen stellen wie de beste dief van het land was.
Bijlage:
De bijlage 10MK 5.JPG is niet langer beschikbaar.
Een aantal lichten had de tovenaar in zijn toren aangelaten, en de boel stond goed op slot, maar niemand was in de waan dat hij nog thuis was. Hoog, hoger, hoger, hoger, helemaal bovenin in de toren, werd een open raam ontdekt, en hoog, hoger, hoger en hoger klommen de dieven, totdat ze bovenin via het raampje zich toegang verschaften tot de toren.
Bijlage:
De bijlage 10MK 6.JPG is niet langer beschikbaar.
Laat ons nu eerst even deze vier dieven introduceren. Er was ene Heer Oda, een oude man, maar behendig en flexibel als een ware ninja, met de klimtalenten van een berggeit. Dan had je Falstaff, een Shakesperiaans karakter die meer tijd in het café doorbracht dan dat hij oefende voor de volgende kraak, maar hij kom met gemak allerlei spullen in zijn kledij verstoppen. Vervolgens had je Autumna, wiens herfstachtige schoonheid haar sluwheid verhulde en wie altijd werkelijk iedere verborgen schat wist te vinden, waar dan ook verstopt. En dan als laatste was er Sneaky Petunia, die zo goed kon sluipen dat zij, zelfs voor een dief, legendarische kwaliteiten had, terwijl zij voor iedere deur een sleutel had.
Bijlage:
De bijlage 10MK 7.JPG is niet langer beschikbaar.
Toen ze de toren binnenklauterden door het kleine raampje bovenin de toren, bleef Falstaff, de laatste die probeerde binnen te komen, steken in het raamgat. Mensen zeggen wel eens dat er geen eer onder dieven is, maar er bleek niets minder waar hier te van zijn. Autumna, Sneaky Petunia en zelfs Heer Oda, hoewel hij er niet te happig op was, aangezien hij 'maar een oude man' was, trokken Falstaff naar binnen en daar stonden ze dan, alle vier, klaar om de strijd aan te gaan!
De eerste die weg was was natuurlijk Heer Oda, die sluw ouwe man. Hij besloot om op de bovenste verdieping te blijven en de Kompas der Engelen te pakken aangezien deze er zo mooi uitzag en blauw zijn favoriete kleur was.
Bijlage:
De bijlage 10MK 8.JPG is niet langer beschikbaar.
De volgende om iets te grijpen waar zij toe aangetrokken was was Autumna, die de Steen der Koningen in haar mantel verstopte. Ze wilde deze hebben voor zichzelf, maar de naam moest wel veranderen - het zou Steen der Koninginnen worden.
Bijlage:
De bijlage 10MK 9.JPG is niet langer beschikbaar.
Falstaff maakte meteen het eerste object dat hij zag buit, de Veer van de Zonnesteen Feniks, net zo licht als dat Falstaff zwaar was. Het onheilspellende licht die de veer afgaf vanuit zijn borstzak zou de donkere verdiepingen mooi verlichten en zou hem daar een voordeeltje geven, dacht hij.
Bijlage:
De bijlage 10MK 10.JPG is niet langer beschikbaar.
En dan als laatste, sluipend zo geruisloos dat het als een schaduw voor de maan voorbijgaand, kwam Sneaky Petunia, die het Twijgje van de Dageraad Boom vond. Dit stokje gaf een haast magisch licht af en ze was er zeker van dat die het goed zou doen op de zwarte markt - bij de juiste mensen, natuurlijk!
Bijlage:
De bijlage 10MK 11.JPG is niet langer beschikbaar.
-----------------
Het tweede gedeelte van dit verhaal over dit aparte gezelschap dieven komt binnenkort, maar voor nu, mocht uw interesse zijn gewekt, kijk even naar 10 Minuten Kraak en wellicht bent u ook zelf geïnteresseerd om zo'n verhaal uit te spelen.
Voor meer informatie vind u ons op Facebook of Instagram (@playchroniclegames).