Offtopic uit een ander topic, nu weer ontopic gemaakt:



Nu in een eigen topic dus weer volledig on-topic, want ik wil er toch graag nog even op terug komen: juist omdat je niet weet hoeveel geld de ander heeft (wij houden het tenminste verborgen voor elkaar, en dat is wel zo leuk) is het echt niet per definitie zo dat je - bij een 5-15 stand in dukaten - 2 veilingen domineert. Theoretisch gezien wel natuurlijk, maar in de praktijk hoeft dat echt niet het geval te zijn, simpelweg omdat je het niet weet van elkaar. Dus je brengt een bod uit waarvan je denkt dat het toereikend is, maar de veilingmeester heeft het laatste woord. Daar komt nog eens bij dat die veilingmeester altijd in het voordeel is, omdat die als laatste een bod uit brengt. Zo heb ik het veilingmeesterschap immers ervaren; ik heb gezorgd dat ik vaak de vlag had, daardoor startspeler was en zo vaak tenminste 2 veilingen naar me toe kon trekken. Andere spelers mogen immers maar één keer een bod uitbrengen en niet opnieuw een hoger bod uitbrengen.
Ik maakte echter twee fouten, waardoor ik alsnog verloor (tot grote vreugde van mijn partner):
- het belang van de rode tegels zag ik in eerste instantie niet in, waardoor mijn partner al snel bulkte van het geld (ze had immers de tegel waarmee ze met elke beurt 4 dukaten mocht pakken)
- ik was zo dom om in mijn voorlaatste actieronde een actie te kiezen die me niets opleverde en waardoor ik in de allerlaatste ronde ook geen extra punten meer kon behalen. Verkeerde telling; ik dacht dat ik nog een beurt had...

Je kunt het perfect bijhouden, want bedragen die de ander betaalt en ontvangt zijn open. Met vier spelers wordt het lastig, ja. Maar met twee doe ik er echt mijn best voor.


Daar ben ik het dus niet mee eens. In een 2-spelerspel is het van eminent belang dat je weet hoe ver je kunt gaan zonder dat je jezelf in de nesten werkt.


Dus moet je tegenspeler zo'n hoog bod uitbrengen dat voor hem nog acceptabel is, maar jou het zweet op je voorhoofd bezorgt. Anders krijgt de tegenstander voor een acceptabele prijs de tegel---iets wat je misschien helemaal niet wilt---maar om dat te voorkomen moet jij een bedrag neerleggen dat je eigenlijk óók niet wilt. In Goa met z'n vieren kun je als bezitter van de vlag de vijfde veiling vaak gebruiken om de eerste te financieren: een zeer geniepige manier om je over je financiële situatie niet al teveel zorgen te maken. Maar je moet dan wel de vlag krijgen! En zoals je zelf al hebt gemerkt is dat een buitengewoon handig ding die dus niet goedkoop weg mag gaan---en dan steekt in het 2-spelerspel dus het probleem de kop op dat jouw tegenstander waarschijnlijk meer geld heeft dan jij en dus buitengewoon gemeen kan bieden op een nog te veilen tegel.

Snap je waarom het zeer cruciaal is dat je goed bijhoudt hoeveel geld je tegenstander heeft?


Je hebt nu aan den lijve ondervonden hoe waardevol zo'n tegel is. Dat betekent dus dat als iemand die in de verkoop gooit, er hoog zal moeten worden geboden! En zo zijn er nog wel meer van dergelijke tegels die niet zonder slag of stoot van eigenaar mogen wisselen. En op dat moment dat je dat in de vingers begint te krijgen, gaat het spel pas echt stralen en komt de nadruk op die veilingfase te liggen waardoor het ontwikkelingskarakter wat naar de achtergrond verhuist.

Dat kan gebeuren. Eén van de kleine schoonheidsfoutjes van het spel: onduidelijke weergave van het nummer van de ronde.