We waren al anderhalf uur voor openingstijd in de Limburghal. Het eerst wat opviel: dit festival ziet er perfect georganiseerd uit en dat in een zeer verzorgde, ruime hal. Veel uitgevers vinden het de moeite om er hun spellen te komen voorstellen en er is een ruim winkelaanbod.
Nog voor openingstijd mochten we onze tweedehandsspellen indienen bij de verkoopstand. Best dat we het deden want er was nog wat oefenwerk met de software die ontwikkeld was voor deze verkoop. Digitaal, denk je dan? Jawel. De hele tweedehandsverkoop was digitaal opgezet. Vooraf spellen invoeren, bij aankomst jouw persoonlijke QR-code laten scannen. De etiketten komen zo uit de printer gerold en je kan gaan plakken. Geen werk, maar de computer mag het niet laten afweten.
We hadden nog een korte babbel met Wido van HOT Games en Bart, de goeroe van Bordspelmania.
Daarna gingen we netjes aanschuiven bij de inkom omdat dit eigenlijk zo hoort.
Bij aanvang was de beurs eerder rustig. Enkele minuten over 10u waren alle vroege bezoekers al binnen. Vanaf dan kwamen er de hele dag met mondjesmaat bezoekers bij, waardoor het rond de middag al gezellig druk was aan de spellentafels.
We startten onze dag met The Hunger van Geronimo. Het spel is een eenvoudige deckbuilder (zoals we kennen van Dominion) gecombineerd met een soort race. Elke ronde draaien de vampiers (want dat zijn de spelers) drie kaarten van de trekstapel open. Op die kaarten staan bewegings/actiepunten aangegeven. Je beslist als speler hoeveel punten je inzet om vooruit of terug te bewegen. De rest van de punten kan je gebruiken om mensen te bijten. Het bloed dat je bij hen zuigt, zijn overwinningspunten. Deze mensen komen bij je aflegstapel, die je gewoon weer gebruikt als je trekstapel op is. Na 15 rondes moet je zo dicht mogelijk terug zijn bij het kasteel waar je vertrok of je krijgt strafpunten (of je ligt helemaal uit het spel als je nog op de vlakte staat).
Bij het rondstruinen, kwamen we voorbij HenMar. Het reactiespelletje Cookie Crash had bij de release al mijn aandacht gehad omdat er een receptenverzameling voor de verschillende koekjes bij het spel hoort. Een rare motivatie, maar ik lust ze wel.
In Cookie Crash proberen 2 of 4 spelers om zoveel mogelijk koekjestrommels te vullen met de juiste koekjes. Die verschillen naar vorm en naar kleur. Van zodra een trommel gevuld is, wordt het spel even onderbroken om daarna weer hectisch te worden verdergezet.
Eén ding ben ik wel zeker: mijn vrouw zal likkebaarden als we het thuis op tafel brengen.
Voor we weer verder gingen, hebben we nog snel een 3-persoonsspelregel ontwikkeld voor Cookie Crash. Graag gedaan, Ellis.
Lusitania XXL was enkele weken per toeval op mijn radar gekomen. Enkele dagen later zag ik dat het spel in Nederlandstalige editie verschijnt bij HOT Games. Tijd voor een proefspelletje.
Het spel is heel eenvoudig: leg een handkaart voor je af en neem vervolgens een nieuwe kaart van de trekstapel. Je kan in jouw beurt ook kiezen om een handkaart te ruilen voor één van de openliggende kaarten in het midden van de tafel.
Bij het uitleggen van kaarten mag je maar één kleur spelen, aangevuld met neutrale zwarte en witte kaarten. Elk getal mag je maar één keer voor je leggen.
Op elke kaart staan punten. Wie als eerste 21 haalt, wint.
Naar het einde van het spel wordt alles wat stroef: je moet wachten tot je de juiste kaart trekt waarmee je 21 of meer kan scoren. We spelen het spel binnenkort opnieuw. Ik probeer dan of ik een speelwijze kan bedenken om het sneller af te werken.
De immer sympathiek Bastiaan was speluitleg aan het geven bij HOT Games. Hij wilde absoluut met ons op de foto. Waarschijnlijk om later aan zijn kleinkinderen te kunnen vertellen dat hij ons goed kende.
Na een ommetje langs één van de spellenwinkels om hun assortiment goed te keuren, kwamen we weer bij Geronimo. Deze uitgever verdeelt heel wat spellen van andere uitgevers, waaronder de spelletjes van Helvetiq.
Helvetiq geeft veel spelletjes uit in een klein formaat (zoals Oink dat ook doet). In Tucano krijg je een set fruitkaarten voorgeschoteld. In een speelbeurt nemen de spelers een set kaarten uit het aanbod. Daarna komt er op elke set weer een extra kaart. Elke soort fruit levert of kost op een andere manier punten. Je probeert zo goed mogelijk te scoren door zelf alleen positieve kaarten te nemen en de tegenstanders de negatieve te laten.
Kariba is een heruitgave van het spel dat al in 2010 werd uitgegeven door Goliath. Verschillende dieren verjagen elkaar. Zo verjaagt de olifant alle dieren onder zich, terwijl de zebra alleen de ringstaartmaki’s of de muizen kan verjagen. De muizen verjagen op hun beurt als enige de olifanten.
In een speelbeurt speel je één of meerdere kaarten van één soort dier. Van zodra er drie gelijke kaarten liggen, verjagen deze dieren alle dieren die er als eerste onder liggen. Zo vergaren de spelers punten tot alle kaarten uitgespeeld zijn.
