Intarsia

Onze mening en oordeel over spellen delen wij hier graag met u

Moderators: Ereleden, Website beheerders

Forumregels
De BSM-recensenten geven hier hun persoonlijke visie op gespeelde spellen.

Ben je het met hen wel of niet eens? We horen graag jouw reactie, zolang deze rekening houdt met de nettiquette.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
xanthie
Garnaal
Berichten: 319
Lid geworden op: vr 05 sep 2008, 14:31
Locatie: Nieuwenhove

Intarsia

Bericht door xanthie »

Leg parketvloeren in Café de Paris!

Beste mensen, de parketvloer van Café de Paris is versleten. Dat gebeurt nu eenmaal met parketvloeren waar dagelijks honderden mensen oplopen. We worden gevraagd, ze kennen ons namelijk, om met stijlvolle intarsia’s de vloer te repareren. Intarsia, beste mensen, is een vorm van inlegwerk in hout. De techniek was al bekend bij de Egyptenaren en bijzonder populair in de Nederlanden in de 16de en 17de eeuw (Geloven jullie me niet, zie wikipedia). Vandaar dus dat ze bij ons terechtkomen om hun vloer in zijn aloude pracht en praal te herstellen.
Och ja, vergeten te zeggen, we zijn niet de enigen die gevraagd zijn. Ook anderen voelen zich geroepen. Dus het komt er op aan om de beste intarsia’s te maken. Let’s go!

Intarsia1.png
Intarsia bevat 4 vloertableau’s (met een A en een B-zijde, kwestie van wat variatie aan te brengen, één per speler), 5 starthandkaarten, 76 materiaalkaarten (16 in elke van de 4 kleuren en 12 jokers), 1 gereedschapstableau, 48 gereedschapstegels, 1 scorebord, 4 puntentegels, 4 scorestenen, 1 rondensteen en 1 beloningensteen. Daarnaast vind je in de doos ook nog 150 houten elementen: 36 lijsten (9 in elk van de 4 kleuren), 36 donkerbruine middenstukken, 28 lichtbruine kernen, 20 witte tafels en 30 verbinders. Heel veel en fraai spelmateriaal dat meteen uitnodigt om te spelen.

Het scorebord wordt in het midden van de tafel geplaatst. Iedere speler zet zijn scoresteen op het veld 0 van het scorespoor. De ronden- en beloningensteen worden op hun plaats gezet. De gereedschapstegels (aantal afhankelijk van het aantal spelers) worden op de juiste plaats op het gereedschapstableau (dit tableau ligt naast het scorebord) gelegd.
De materiaalkaarten worden per kleur gesorteerd en de houten elementen (ook hier weer is het aantal afhankelijk van het aantal spelers) worden binnen het bereik van de spelers gelegd. Iedere spelers neemt een vloertableau in zijn gekozen spelerskleur en neemt 1 verbinder die hij centraal op zijn vloertableau legt. Iedere speler krijgt willekeurig een starthandkaart. Voila, we kunnen beginnen met Intarsia.

We spelen in totaal drie ronden. Iedere ronde bestaat uit 3 fasen. In de voorbereidingsfase nemen we materiaalkaarten zoals die zijn afgebeeld op de starthandkaart.

Daarna volgt de bouwfase. Startende met de zelf gekozen startspeler (in latere ronden is dit de speler die als laatste gepast heeft), voert iedere speler een beurt uit. In een beurt beslist de speler om een bouwactie uit te voeren of te passen. Passen betekent dat die speler deze ronde niet meer aan de beurt komt. Hebben alle spelers gepast, dan start een volgende ronde.

De bouwactie bestaat uit 4 stappen. De speler kiest een houten element en betaalt hiervoor de kosten (lees spelen van materiaalkaarten in de kleur van het gekozen element). Daarna bouwt de speler het element, kijkt hij na of hij met zijn bouwactie een gereedschapstegel heeft verdiend en neemt hij mogelijks nieuwe materiaalkaarten.

Een goeie intarsia bestaat uit een lijst in een bepaalde kleur. Het spelerstableau geeft aan welke lijsten waar mogen gebouwd worden (afhankelijk van de kleur dus). Je bouwt dus eerst een lijst (kostprijs 1 materiaalkaart in de juiste kleur), daarna vervolledig je jouw intarsia met een middenstuk (altijd donkerbruin, maar de kleur van de lijst bepaalt de kleur van de 2 materiaalkaarten waarmee je het middenstuk betaalt) een kern (zelfde opmerking als bij middenstuk, kostprijs 3 materiaalkaarten) en je vervolledigt jouw intarsia met een tafel (yep zie opmerking middenstuk en kern, kostprijs 4 materiaalkaarten). Daarnaast dien je ook verbinders te kopen. Zoals het woord zegt, verbinden die dingen twee intarsia’s. Verbinders zijn kleuronafhankelijk en je kan ze dus met om het even welke 4 materiaalkaarten betalen (de 4 kaarten moeten wel van dezelfde kleur zijn).

Voila, nu weten we meteen wat ieder stuk kost. Bouwen van een nieuwe lijst of verbinder doe je altijd aan een bestaand houten element. Om te starten vertrek je dus altijd vanuit de centrale verbinder die de speler aan het begin ontving. Bouwen aan een intarsia doe je ook altijd keurig in volgorde: eerst de lijst, dan het middenstuk, dan de kern en eindigen met de tafel. Je mag verschillende intarsia’s tegelijk opstarten. Je hoeft dus niet eerst er een af te werken om dan aan een volgende te beginnen.

Nadat je hebt gebouwd, checkt de speler of hij voldoet aan de voorwaarden van een gereedschapstegel. Gereedschapstegels leveren extra punten op. Vooral als je tegels kunt scoren van eenzelfde soort gereedschap kunnen die punten oplopen. Och ja, vergeten van te vermelden. Punten heb je nodig om het spel te winnen, want wie de meeste van die dingen weet te verzamelen, wint Intarsia.

Afhankelijk van welk element een speler gebouwd heeft, krijgt hij tot slot nieuwe materiaalkaarten. Meestal ontvang je één materiaalkaart minder dan je hebt betaald, maar wel in een andere kleur (geen jokers). Bouw je dus enkel een lijst dan krijg je niets. Wie een tafel of een verbinder gebouwd heeft, ontvangt zijn materiaalkaarten via het beloningenspoor (enige manier om jokers te scoren tijdens het spel).

Als iedere speler gepast heeft, wordt de eindfase van een ronde ingeleid. Iedere speler scoort punten voor zijn verbinders (punten per verbinder zijn afhankelijk van de ronde. In ronde 1 krijg je 1 punt per verbinder, in ronde 3 zijn dit 3 punten per verbinder).
De rondesteen schuift een plaatsje op. Wie als laatste gepast, kiest als eerste een nieuwe starthandkaart en wordt ook de startspeler de volgende ronde.
Na de eindfase van ronde 3 volgt de eindtelling. Een intarsia bestaande enkel uit een lijst, scoort 1 punt. Een intarsia met lijst en middenstuk krijgt 3 punten. Een intarsia met lijst, middenstuk en kern krijgt 7 punten. Iedere volledige intarsia scoort 12 punten.

Zoals gezegd, de speler met de meeste punten wint Intarsia. Eens je een aantal potjes gespeeld hebt en Intarsia goed in de vingers hebt, zal je overschakelen naar de B-zijde van het vloertableau. De verbinders krijgen daar ook een kleur. Je kan dus niet meer kiezen met welke 4 materiaalkaarten je de verbinder wil betalen. Daarnaast zijn de 4 binnenste verbinders vervangen door planten. Je kan op die velden geen verbinder meer bouwen. Je scoort extra punten als een plant volledig omsloten is door een al dan niet volbouwde intarsia en door 4 verbinders aan de hoeken.


Intarsia2Copyrigt 999Games.png
Copyright 999 Games

Kiesling heeft iets met tegels. Denk maar aan zijn onvolprezen Azul (en de vele uitbreidingen en spinoffs). Net zoals Azul is Intarsia redelijk eenvoudig qua spelregels. Een spelersbeurt is vrij simpel. Je kiest welk element je wil bouwen (afhankelijk van de materiaalkaarten die een speler in zijn hand heeft), je probeert extra punten te scoren door als eerste te voldoen aan de voorwaarden van een gereedschapstegel en klaar is kees.

Eenvoudig maar toch dien je grondig te plannen en vooral ook de andere spelers in de gaten te houden. Welke intarsia’s bouwen zij, welke kaarten hebben ze nog op de hand? Zal je hen te snel af zijn om de gereedschapstegel te scoren? Of moet je de plannen wijzigen omdat een andere speler jou te snel af is?

Ik beken, ik was na een potje intarsia meteen verkocht. Maar gaandeweg begon ik toch een aantal mankementen op te merken. Veel variatie (ook al speel je met de B-zijde) zit er niet in het spel. Dus je zult Intarsia niet eindeloos herspelen, verveling treedt op na een aanzienlijk aantal potjes, omwille van veel van hetzelfde. Daarnaast is Intarsia op zijn best met vier spelers. Zeker met twee spelers verliest Intarsia een deel van zijn charme omdat de interactie tussen de spelers dan heel minimaal is. Met vier spelers zit je altijd wel in iemands vaarwater en is er dus meer strijd voor bepaalde tegels, wat Intarsia leuker maakt.

Hoe dan ook, Intarsia is een heel leuk familiespel. Snelle uitleg, makkelijke regels en leuk om te spelen, zeker met vier spelers. Wat moet een mens nog meer hebben. Veelspelers zullen zich sneller vervelen en na een aantal potjes Intarsia voor bekeken houden.

Dennis77
Matroos
Berichten: 47
Lid geworden op: wo 16 okt 2024, 17:37

Re: Intarsia

Bericht door Dennis77 »

Ik heb het spel nu twee keer gespeeld. En hoewel vermakelijk, voelt het voor mij toch ook als een ‘net niet’. Het spel ziet er schitterend uit. Waar het voor mij mis ging, is dat het spel werd gebracht als een spel voor liefhebbers van Azul. Maar naast dat je in beide spellen een vloer legt, houden de vergelijkingen wat mij betreft op. Ik ben een groot fan van Azul (alle versies) en de basis handeling van het verzamelen van tegels, is toch wezenlijk anders.

Grootste verschil, en daarmee pluspunt van Azul en minpunt van Intarsia, is dat in Azul meerdere wegen naar Rome leiden. Als ik nu een gele tegel nodig heb, maar die ligt er niet, kan ik kiezen voor zwart. Die had ik ook nodig en dan komt die gele tegel later wel. Je hebt meerdere strategieën lopen en je kiest wat op dat moment het beste en haalbaar is. In Intarsia verdien je veel punten met de greedschapstegels. Deze leveren extra punten op als je meer tegels van dezelfde soort hebt. Dus is het een race tegen de klok om bepaalde tegels te verzamelen. Dus daar waar Azul voor mij net even iets meer strategie heeft, is Intarsia in mijn ogen vooral een race voor de tegels. Hierbij komt een vervelende factor kijken: is iemand je net te snel af, dan is de tegel weg en is je strategie eigenlijk niets meer waard. Want elke kleur komt per soort gereedschapstegel maar één keer voor. Dus als iemand de tegel met groene lijst wegkaapt in de kolom van de hamer tegels, dan is die strategie gewoon klaar. Je kunt dus niet anders dan kansen spreiden en goed in de gaten houden wat anderen doen. Maar ik vind dat aspect altijd minder aantrekkelijk in een spel. Je moet dan maar net het ‘geluk’ hebben dat de andere spelers de kaart niet wegkapen (anders heb je dus de ‘pech’ dat ze dit wel doen).

Wat ik wel leuk vindt is het principe van het retour krijgen van de kaarten. Dit geeft een leuk puzzel effect in het spel. Je kunt hierin stappen vooruit denken en een plan maken voor wat je deze ronde wilt doen. Probleem is wel dat anderen dus een streep kunnen trekken door die plannen en dan zit je met je kaarten.

Ik klink misschien negatief, maar ik heb me er tot dusverre prima mee vermaakt. We speelden met drie spelers, dus dan zijn er aardig wat plekken waar maar één gereedschapstegel lift. Dat zal met vier spelers minder (of helemaal niet?) zijn. Dus ik wil dit spel ook zeker nog eens ervaren met vier spelers. Ik heb hem iig nog niet afgeschreven.
Plaats reactie