Deze ligt sinds een goede maand eindelijk ook op mijn speltafel. Wat een spel, zeg. Zelfs een beetje overdonderend bij aanvang, hoewel ik toch al meer dan 20 jaar intens speel en niet bang ben van pittige spellen en dito regelboeken. Relatief veel en schijnbaar complexe regels, maar van zodra je deze min of meer kent, speelt een beurt vlot en intuïtief. Het spel vraagt zeker een inspanning, maar de beloning is navenant. Dit is iets wat van toepassing is bij de meeste wargames.
DDAOB (van dezelfde auteur) is pakken makkelijker om aan te leren, maar minstens even moeilijk om het spelsysteem te verslaan. EAA is echt niet iets voor beginners, terwijl Omaha, mits interesse en inspanning, wél een mooie instap kan zijn in de wondere wereld van de echt solitaire wargames. Verbluffend om te zien hoe menselijk (en sterk) de AI speelt. En dat enkel met twee deckjes kaarten en 'wat' pijltjes op de landkaart. Een tafel waar het spel op kan blijven liggen is wel een must, want met één spelletje ben je (zeker als je nog veel moet opzoeken) úren (lees 10 tot 15u) zoet. En dan ben ik nog maar begonnen aan de eerste puzzel, de tweede is naar verluidt nog complexer om te leren en te spelen. Hier ga ik nog jaren plezier aan beleven.
Voor mij geen meerwaarde (in mijn nabije omgeving krijg ik helaas niemand zo gek om zoveel tijd te steken in nog maar het aanleren van een spel, laat staan meer dan een volledige werkdag te spelen), maar het spel bevat ook een volwaardige versie om het met z'n tweeën tegen elkaar op te nemen. Eigenlijk krijg je dus 3 spellen voor de (toch wel stevige) prijs van één.