Allereerst bedankt voor het reageren
.
The Iced One schreef:
Citaat:
Kemet komt het best in de buurt van Risk meets Agricola
Deze vergelijking snap ik niet. Ik zie zeer weinig overeenkomsten tussen beide spellen. Het enige dat het met Risk gemeen heeft is het feit dat je met legers over een map beweegt en elkaar aanvalt. En het is ook helemaal geen worker placement aangezien je elkaars acties niet kan blokkeren, ik zou het eerder een actiepunten mechanisme noemen waarbij je tijdens een ronde 5 actiepunten hebt om in te zetten op 10 acties.
Heb even een beetje geknipt/plakt om je punten wat in te korten. Ik denk dat ik het volledig met je eens ben, in de review schrijf ik daarom ook:
Citaat:
Kemet komt het best in de buurt van Risk meets Agricola, en combineert area control, kaart-combat met een soort worker-placement/action selection mechanisme.
Waarom ik Risk en Agricola zeg, is bijna precies zoals jij stelt en zijn vooral om mensen een soort idee te geven wat voor soort spel Kemet is. De overeenkomsten zijn misschien oppervlakkig, maar in Risk bezet je land en heb je legers (en iedereen kent risk!). In Agricola plaats je werkers en bouw je technologieën uit, natuurlijk is dat niet 100% hetzelfde als in Kemet, maar ik denk genoeg zodat mensen in een regel een beeld hebben van het spel. Daarbij wordt het in dezelfde zin daarna nog verduidelijkt met wat het in Kemet inderdaad echt is, een action selection mechanisme.
Citaat:
Het feit dat je met kaarten vecht ipv dobbelstenen (wat jullie als een nadeel ervaren) vind ik bijv. al een heel verschil en maakt de gevechten veel tactischer dan in Risk.
Ik vind het geen groot nadeel dat Kemet met niet met dobbelstenen werkt. Ik vind het vooral wat omslachtiger werken dan dobbelstenen.
Ik zeg daarover zelf:
Citaat:
Ook vind ik het kaart combat systeem een beetje wonky. Het is een vrij trage manier van het resolven van combat in tegenstelling tot bijvoorbeeld dobbelstenen, aangezien je tijd kwijt bent met nadenken, kaart icoontjes bekijken en bepalen welke kaart je weg wilt gooien.
Ik zal dit wel wat aanscherpen in de review op ameritrash, want ik vind het niet enkel een nadeel in Kemet, het geeft ook tactische keuzes. Even principieel, gevechten in Kemet zijn tactisch, maar aanvallen met een leger dat veel dobbelstenen gooit is niet zo lucky als je misschien denkt. Hoe minder dobbelstenen, hoe groter de willekeur.
Citaat:
Wat ik zelf als grootste minpunt ervaar is de opstelling van het spel en de uitleg door de tientallen krachttegels. De tegels sorteren en klaarleggen is een heel werkje en bijna elke tegel apart uitleggen nog erger.
Hmm. Dit is niet mijn ervaring, maar snap wel waar je vandaan komt. Ik denk dat ik het spel redelijk vlot kan uitleggen en heb het ook redelijk vaak aan verschillende groepen spelers uitgelegd. Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker. Setup is in mijn geval vrij eenvoudig, ik ruim de tegels gesorteerd op, waardoor ik ze bij het opzetten enkel neer hoef te leggen en niet hoef te sorteren.
Citaat:
Zowel Kemet als Cyclades (beide van Matagot) horen zeker in mijn top 10 van spellen voornamelijk door de interactie, het prachtige speelmateriaal, het thema en de spanning tijdens het spel (bij Cyclades door de biedfase, bij Kemet door de gevechten).
Dit ben ik met je eens. Cyclades staat ook op de lijst van titels die ik wil gaan reviewen, maar die heb ik niet zelf (vrienden van me wel) , dus dan moet ik even foto's maken.
