Zal eens kijken om een foto van de ongeschilderde maar gekleefde figuren te posten maar zal wel voor ergens in de volgende week zijn, vrees ik, nu volop aan het voorbereiden voor het Gameweekend in de Ardennen en weinig tijd maar ik doe mijn best!
Voor mij is schilderen inderdaad ook stress-release en de manier om tot rust te komen en ik zie er ook niet op tegen om veel tijd te steken in het pimpen van een spel. En het valt wel mee, hoor, en doet op zich niet veel afbraak aan de tijd om te spelen. Grote voordeel bij mij is dat ik "vaste" game-dagen heb (elke woensdagavond en zondagnamiddag in de club en soms eens een vrijdagavond of zaterdagavond met vrienden die niet in de club zitten) en dus de rest van de week en weekend tijd heb om te schilderen/knutselen (ook al gaat er ook tijd af met koken, kuisen, was doen en andere huishoudelijke taken) en dan vordert het meestal wel! EN ja, sommige games vragen wel eens wat moeite om de componenten te verlijmen maar tot nu toe vind ik dat nooit een probleem. Meestal moet je toch nog eerst de regels ook eens lezen en ga je niet zodra je iets koopt het direct gaan spelen! En er zijn tenslotte alternatieven genoeg voor mensen die geen moeite willen steken in plakken/schilderen van figuren (vaak met pre-painted miniaturen hoewel ik die persoonlijk meestal zeer lelijk vind).
Mijn zoon was ook gebeten door de microbe, reeds van jonge leeftijd, maar ik heb hem altijd duidelijk gemaakt dat hij zelf de verantwoordelijkheid had om er iets van te maken, onder mijn begeleiding natuurlijk, en hij deed dit heel goed. Meestal loopt het pas verkeerd als een ouder zoiets koopt voor een kind in de hoop dat hij ermee uren zoet zal zijn en dit resulteert in tijd die een ouder niet aan het kind moet spenderen (beetje zoals met voor de TV pleuren en jammer genoeg zie ik dat ook maar al te vaak) en dit terwijl de ouder helemaal geen interesse heeft in dit soort hobby.
Zelf zat ik soms uren aan tafel met mijn zoon om hem te helpen met de figuren tot hij oud genoeg was om het zelf op een verstandige manier te doen. En zelfs dan zaten we nog samen aan tafel en konden we praten met elkaar terwijl we bezig waren met modellen te schilderen of in elkaar te lijmen (iets waar veel ouders, jammer genoeg, ook geen tijd voor maken
). Mijn zoon vond dit ook heel leuk want hij had echt het gevoel dat ik tijd voor hem maakte ook al waren we soms elk met ons game bezig. Zo heeft hij trouwens op een bepaald moment ook een mooi Cygnar Warmachine leger gehad want vaak nemen kinderen op die manier iets over van hun ouders. Als je als ouder een spel koopt voor je kinderen, moet je bereid zijn om daar samen met hen tijd aan de spenderen anders koop je beter ander speelgoed, voor bordspellen valt dit trouwens wel mee maar dat is zeker dubbel voor miniature games.
Ik laat het zeker weten eens ik voldoende figuren geschilderd heb om dit te beginnen spelen en trouwens zeker welkom in Gent ook voor andere zaken dan SoB!