Nou, de 'avonturen' vertel ik eigenlijk nooit. Zover gaat mijn beleving niet. (Doet me een beetje denken aan LARPen, en dat staat me eigenlijk ook een beetje tegen
)
Maar ik vind het wel heerlijk om al die asociale dingen die ik in het echt nooit zou (willen) doen in bordspellen wel te doen:
- Snel iemand de pas afsnijden om een doel bereiken (terwijl anderen er overduidelijk al mee bezig zijn)
- Doodleuk zaken stelen / afpakken alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
- Rondmoorden voor mijn eigen welzijn/rijkdom.
- Door middel van hints anderen 'verklikken' ('nou, Pietje staat nu al voor, dus hij vind het best fijn als je mij te grazen neemt ipv hem')
En zo valt er nog vast wel e.e.a. te verzinnen wat ik botvier in bordspellen. Wel binnen wat mogelijk is in een spel. De grens ligt voor mij wel bij valsspelen (en echt liegen). Sterker nog: als mensen met wie ik speel zouden vals spelen zou dat mijn oordeel over ze danig negatief bijstellen. (Als je in een spel al vals speelt om domweg een spelletje te spelen, hoe gedraag je je dan in het echte leven?)
