De beurs was eigenlijk als vanouds... zij het dat door opnamen van Telekids in de Flint de parkeergarage aldaar vol was en iedereen moest uitwijken naar veel duurdere en verder weg gelegen lokaties. Dat is met spellen bij je niet zo fijn. Het gevolg was ook dat het in de ochtend relatief stil was.
Veel nieuw spul om te proberen: ikzelf heb Eight Minute Empire, Artifact, Brugge, Glasstraat, Amerigo en Nauticus gedaan.
— EME is lief maar eigenlijk te saai in z'n eenvoud; ik heb begrepen dat de Legends-editie veel van de problemen aanpakt en oplost. Zonde dan dat het origineel dan al in een Nederlandse editie is uitgekomen. Vooralsnog houd ik het bij een meerderhedentitel als Kardinaal & Koning. Is niet precies hetzelfde, maar is wel wat uitdagender.
— Over Artifact begin ik niet.
— Brugge was een leuke Feld in die zin dat dit een van de eerste ontwerpen was waar ik niet kon zeggen wat nu Felds uitgangspunt is geweest. Het spel zelf is verder niet ingewikkeld of moeilijk, leuk voor snel even als je nog een half uurtje tot drie kwartier te besteden hebt, en niet helemaal gedachteloos te werk wilt gaan. Je wordt geconfronteerd met een keuze op basis van incomplete informatie, en mag daarna per ronde met de extra informatie die je keus heeft gegenereerd (namelijk het omdraaien van gekozen kaarten) zo goed mogelijk een tactisch puzzeltje oplossen.
— Amerigo daarentegen was weer een ouderwetse mechanisme-eerst-Feld, nu op basis van een dobbeltoren. De diverse acties waren door stukken overzichtelijker dwarsverbanden aan elkaar geknoopt waardoor het geheel snel lekker vertrouwd aanvoelde. Het maakte de uitleg ook een stuk makkelijker, waar onze uitlegger volop (mis)bruik van maakte. Complimenten! Maar het spel... mwoah. Nee. Voelt redelijk overbodig aan naast de recente grote dozen van Feld. Dan liever Brugge.
— Nauticus vond ik teleurstellend gezien het oeuvre van de auteurs. Van de spelers wordt zo overduidelijk hetzelfde strategische pad met slechts minimale variatie verlangd dat het er alleen op neerkomt vroeger of later toe te slaan. Zie het als Puerto Rico met 4 of 5 speciale gebouwen: dat zou niet echt leuk zijn, ís het ook niet.
— Glasstraat is een vriendelijk en toegankelijk grondstoffenconversiespel dat, zo heb ik van diverse
cracks begrepen, de essentie van het véél langer durende Ora & Labora goed pakt en als zodanig aantrekkelijker is om te spelen als je minder tijd of minder ervaren spelers hebt. Ik heb me geamuseerd met deze titel precies omdat deze prima aansloot op mijn pruttige algemene speelniveau van dit soort dingen.
Veiling was voor mij vooral een plek om spellen te verkopen, en ik ben beslist niet ontevreden over het resultaat. Het begin van het indikken van de verzameling is gemaakt. De opbrengst zal worden gebruikt van titels die mijn interesse wel (of meer) hebben—en dat zijn er heel wat minder dan ik verkocht
.
Leuke beursaanbiedingen bij de diverse verkopers, zij het dat die niet over het hele gamma aan spellen lopen (logisch) en dat als je het web een beetje afstruint je al snel tegen lagere prijzen aan je trekken komt (ook logisch). Maar het is eigenlijk een fact of life dat op beurzen geen grootste kortingen worden gegeven: als prijs een belangrijk punt voor je is, ga je om te beginnen niet naar Amersfoort.
Volgende keer hoop ik er wel bij te zijn.
.
. 
