BordspelManiaK schreef:
Denkbeeldige vriendjes
‘Denkbeeldige vriendjes zijn een teken van een levendig voorstellingsvermogen en zijn een mijlpaal in de cognitieve en emotionele ontwikkeling van een kind.’
Dit concluderen onderzoekers van de Universiteit van Washington en de Universiteit van Oregon in een onderzoek dat gepubliceerd is in Developmental Psychology.
‘Denkbeeldige vriendjes spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van kinderen’, zegt professor Taylor van de Universiteit van Oregon. ‘Uit eerdere onderzoeken blijkt namelijk dat het hebben van deze imaginaire vriendjes geassocieerd is met een beter vermogen het perspectief van anderen te kunnen innemen’. Professor Taylor voegt hieraan toe dat kinderen met dit soort vriendjes socialer en minder verlegen zijn dan andere kinderen. Daarnaast worden deze imaginaire vriendjes vaak gebruikt bij het leren omgaan met alledaagse problemen.
(Bron: HealthDay)
In het onderzoek wordt met geen woord gerept over volwassenen met imaginaire vriendjes. Ik weet nochtans dat ze bestaan. En, beste lezer, mogelijk bent u er één. Want als spellenliefhebber loopt u een verhoogd risico. Ha, ik zie hier en daar al een gefronste wenkbrauw. Zelf heb ik meerdere denkbeeldige vrienden. Dirk, Marcel en Fonske bijvoorbeeld. Oh jee, mijn lezerspubliek krijgt nog meer denkrimpels (en vreest nu echt dat deze Bordspelmaniak ze niet allemaal meer op een rijtje heeft). Tijd voor wat uitleg.
Het gebeurt nogal vaak dat ik slechts één spelpartner tot mijn beschikking heb. Gelukkig zijn er veel leuke spelletjes voor twee personen, maar soms wil een mens iets anders. Een ‘groot’, een ‘echt’, een ‘zwaarder’ gezelschapsspel. En dan schuiven Dirk, Marcel of Fonske mee aan tafel. Er zijn heel wat spellen voor drie of meer spelers waarbij er een variant voor twee personen bestaat en daar komt dan vaak een denkbeeldige derde aan te pas.
Bij Alhambra, een spel van Dirk Henn, heet die extra speler Dirk. (Hoe komen ze erbij, vraag je je af.) Bij andere spelletjes mag je de onzichtbare gast zelf een naam geven, wat bij ons altijd tot een kleine brainstormsessie leidt. (Het moet wel een beetje passen, hé Marcel.)
Of de derde speler een meerwaarde is voor het spel, is ook vaak voer voor discussie. Bij sommige spellen is het echt leuk met hem/haar aan tafel, in andere gevallen is hij/zij alleen een bron van frustratie. Maar is dat met werkelijk levende spelers ook niet zo?! Feit is alvast dat Dirk, Marcel en Fonske heel rustige spelers zijn, en ze eten en drinken ook niet zo veel…
Katrijn
