Ik speel nog niet zolang spellen, dus ik heb een top 2.

Kolonisten van Catan: De val van Rome
Veel mensen kennen en spelen Kolonisten. Gemiddeld genomen zijn zij erg lyrisch over het spel, maar over het algemeen wordt alleen zeevaarders of steden en ridders erbij gepakt.
Dit is zonde! De val van Rome is een standalone game en erg strategisch.
Argumenten:
- Minder geluk. Iedere speler mag bij zijn beurt vier keer dobbelen en als een getal al gegooid is telt deze niet mee. Het spel wordt hierdoor veel minder door geluk bepaald.
- Startegie. Je moet goed nadenken welke landen je inneemt, want door goed te kiezen kan je je tegenstander ook blokkeren. Over deze keuze moet je meer nadenken dan bij orginele Catan waar de plaats van blokkeren vaak wel voor de hand ligt.
- geweldige spelopbouw. Het spel begint met een troepenmacht opbouwen en begint vrij traag. Hierna ga je plunderen dit gaat lekker vlot. Als de verveling een beetje toe dreigt te slaan, gaan de ruiters en strijders zich vestigen en gaat het spel opeens behoorlijk vlot naar de eindoverwinning toe.
- Regelmatig eindigt het spel dat iedereen 10 punten heeft en wint degene met het meeste goud. Oftewel iedereen doet mee en niemand blijft echt achter.
- we spelen meestal een uurtje of drie. Het is een heerlijk avondvullend spel met ewn relaxed tempo!

Ik heb dit spel wel alleen met drie gespeeld en weet niet hoe het met vier is. (Gaan we binnenkort doen.)

Thurn und Taxis
Even kort. Veel mensen zijn fan van ticket to ride en ik snap dan niet waarom Thurn und Taxis niet in hun rijtje zit. Het spel is zowel leuk met 2 als met meerdere spelers. Dit terwijl de standaard versies van TTR met 2 niet veel aan is.
Het speelt ook echt anders met 2 dan met 4. Met 2 loont het sparen voor een lange route veel meer dan met 4, met 4 is dat moeilijker. Voorbeeld: ik en mijn wederhelft speelden tegen mensen die het nog nooit gespeeld hadden en we werden 3 en 4. Omdat onze 2persoons tactiek niet werkte. Maargoed, daar hebben we van geleerd .
Je kan ook op twee manieren uitgaan (als je zeven paarden hebt of als al je huisjes op zijn) dit zorgt ook voor een leuke spel tactiek.

Kijkend naar de BGG-lijstjes zijn er voor mij eigenlijk ook maar twee spellen die eruit springen die ik echt ondergewaardeerd vind:


Chicago Express
Een positie-spel met aandelen zonder geluk met volledig open informatie waarbij degene die aan het einde het meeste geld heeft wint. Binnen een uur te spelen.

Waar de meesten bij dit spel de mist ingaan, is omdat ze het spelen als een 'ik-moet-zo-goed-mogelijk-mijn-treinmaatschappij-beheren'-spel. Dat is dit absoluut niet.
Het is géén spel waarbij je je eigen bedrijfje zo goed mogelijk beheert (je hebt geen eigen bedrijfje) en het is ook géén spel waarbij je zoveel mogelijk geld moet binnenhalen. Het enige doel is om moet meer geld binnen te halen dan de rest. Dat betekent dus ook dat je acties erop gericht moeten zijn om uit te lopen ten opzichte van andere spelers of om andere spelers meer te laten verliezen dan jij, niet om in absolute termen beter te presteren dan je hiervoor deed.

Voor nieuwelingen raad ik aan om met 4 spelers te spelen. Allereerst omdat er in het begin 4 aandelen worden geveild, dus in de meeste gevallen eindigt ieder met 1 aandeel. Daarnaast komt bij 4 spelers de subtiliteit in het aantal acties uiterst mooi naar boven.
Voor degene die het weleens hebben gespeeld: er zijn 3 aandeel-veil-acties en 5 trein-plaats-acties. Dit betekent dat als iedereen begint met de aandeel-veil-acties en daarna overgaat op de trein-plaats-acties dat de vierde speler nooit een aandeel-veil-actie krijgt. De vierde speler zal dus op een gegeven moment de huis-upgrade-actie kiezen om z'n positie voor de volgende ronde te verbeteren. De volgende speler heeft dan de keuze om dit ook te doen, of z'n positie voor de volgende ronde te laten schieten.

Chicago Express is een van de meest eenvoudige positie-spellen die er is en is daarmee een fantastische gateway-game naar complexere spellen als Imperial (2030) en 18xx.


Star Wars: The Card Game
Een m.i. uitstekend uitgevoerde asymmetrische deck-building game (LCG) met Star Wars thema. Naast Android: Netrunner een van de beste deck-builders die ik ken.

Board-control, hand management, bluffen en een simpele event-structuur. Fantastische artwork en speelt m.i. eenvoudiger weg dan Android: Netrunner. Echt heel goed.

Deck-building is ook nog eens kinderlijk eenvoudig, doordat je nooit losse kaarten, maar een hele objective-set (6 kaarten) moet kiezen. 10 objective sets en je hebt een deck. Simpel; iedereen kan deck-builden.

6 verschillende factions die bijna geen overlap in kaarten hebben en allen anders spelen. Ik heb van elke faction standaard een deck liggen en in tegenstelling tot Android: Netrunner is het ook leuk om tegen je eigen decks te spelen. Dus ook uitstekend voor de casual gamer. Top!

_________________

Oefff.... ik ken gelukkig geen mensen die lyrisch over Kolonisten zijn (ja 10 jaar geleden misschien), maar Val van Rome vind ik echt niets meer dan een middelmatig spel. Het is wel anders dan Catan, dus als je het daar mee vergelijkt snap ik jouw opmerkingen. Het is geen slecht spel, maar iets wat hier vooral kast ruimte in neemt (HELAAS). Maar is van mijn vriendin, dus ja ik heb er niets over te zeggen.... Spelen het zo ongeveer 1x per relatie (nooit dus haha). En dat hoeft van mij ook niet.

En allen bedankt voor jullie inzendingen, al heel wat dingen gezien die ik eens mee wil pakken uit de koopjeshoek! (A). En ook bedankt voor de bedankjes

_________________

1) Strassbourgh
Een minder bekende Feld, met een iets minder puntensalade mechanisme. Maar zeer goed

2) Massillia
Wordt de beste marktkramer op de markt van het Romeinse Marseille. Zeer goed spel dat ondanks zijn lagere school uiterlijk best een doordenker is.

3) Metropolis (kaartspel)
Een onderschat kaartspel, lijkt geluk, maar zit meer in. Niet voor niets van de zelfde maker dan Race For The Galaxy

_________________

Leuke lijst.

Dit zijn volgens Boardgamegeek mijn drie underrated games (met grootste verschil tussen mijn rating en de BGG rating). De nr 2 is nu niet echt ondergewaardeerd, denk ik. Maar goed

1) Santa Cruz (1398)
Erg origineel asymmetrisch ontdekking/netwerkspel waarin je stapje voor stapje een eiland ontdekt en elke speler een verschillende set bewegingskaarten heeft.
Als alle kaarten eenmaal gespeeld zijn, is het eiland grotendeels ontdekt en mogen de spelers (die met minste punten eerst) een andere 'hand' kaarten kiezen. Denk je dat degene met de meeste punten ook gewoon geluk had met de kaarten? Geen probleem: neem zijn hand over en haal hem in de tweede helft van het spel bij.
Origineel en je kan elkaar best dwars zitten zonder dat het te gemeen wordt. Een van onze favoriete spellen.

2) 1960: The making of the president (118)
Een broertje van Twilight Struggle (en 1989) met een misschien taaier thema voor niet-Amerikanen: de campagne tussen Richard Nixon en JFK. Speelt een stuk korter (ongeveer 2 uur) dan de grote broers en is ook wel ietsje toegankelijker, maar heeft enkele zeer leuke mechanismen (het trekken van blokjes om acties te bepalen, de debatten en het interessant hergebruik van de kaarten in het latere spel) die het onderscheiden.
Ooit voor een prikje tweedehands gekocht, nu zeer moeilijk vindbaar, dus ik zou er zeer mooi winst op kunnen maken. Al wil ik het niet weg doen.

3) Finca (406)
Is dankzij de fruit-meeples en de kleurrijke illustraties (de windmolen!) waarschijnlijk een van de cuteste spellen aller tijden. Een zeer eenvoudig roddelspel waarin je fruit en karren verzamelt via de windmolen om ze daarna weer aan dorpjes (met behulp van de karren) de verkopen, waarvoor je tokens krijgt die je in sets kan verzamelen. Simpele regels, maar het bewegen van de figuren op de windmolen (en dus ook het krijgen van fruit) is bij momenten een pittige puzzel. Zeer leuk ook met twee en de El Razul mini-uitbreiding voegt nog wat extra leuke twists toe. Vreemd dat dit nooit in het Nederlands vertaald of herdrukt is, want relatief luchtig, strategisch, mooi en toch een korte speelduur.

Ken je American Rails al? Dat is in mijn ogen een verbeterde versie van Chicago Express (wat ik overigens ook al een goed spel vind).

Ah ja, die moet ik nog een keer spelen idd. Thanks for the reminder!
Het door sommigen genoemde probleem met runaway leaders schrikt me alleen wat af om em op voorhand te kopen. Ook in combinatie met de langere speelduur.

Wat zijn voor jou de pluspunten t.o.v. Chicago Express?

_________________

Dit is een mooi artikel over de verschillen waarbij ik de meeste verschillen als pluspunten zie, alleen de langere speelduur van AR zou je als negatief punt kunnen beschouwen:
https://boardgamegeek.com/thread/106793 ... go-express

En dit artikel wordt gediscussieerd of het zinvol is AR aan te schaffen als je CE al hebt:
https://boardgamegeek.com/thread/730868 ... y-own-chic

Hmja, die threads had ik inderdaad ook gelezen. Met name die tweede thread overtuigt mij juist om bij Chicago Express te blijven.

_________________

1). Corsairs / Störtebeker
Een leuk piratenspelletje met dobbelstenen, je probeert schepen te enteren.


2).Familienbande
Erg leuk en origineel klein spelletje


3).Palastgeflüster



Ik heb wel meer pareltjes die niet zo bekend zijn maar zeer leuk zijn om te spelen...

_________________

Vind ik ook echt zeer leuk en heel erg ondergewaardeerd!
Prima spel, ziet er ook nog eens prachtig uit.

_________________

Kom maar op!

_________________

Helemaal mee eens. Zoals iemand in mijn spelgroep Descent 1 verwoordde: "Gewoon twee handen vol met dobbelstenen gooien. Wat een heerlijk gevoel geeft dat." Descent 2 en IA ook vele malen gespeeld, maar ik mis er gewoon iets aan. Ze zijn gewoon killer.

Rune Age
avg rating = 6.91
bgg ranking = 615

Met de uitbreiding Oath and Anvil gaat die avg rating omhoog naar 7,85. Rune Age vind ik een van de beste deckbuilders die er zijn. Helaas was een van de vier rassen van het basisspel (de elven) niet goed gebalanceerd. We hebben om beurten geprobeerd om met de elven het spel te winnen, maar dat was onmogelijk. Jammer, want de rest van het spel steekt gewoon vreselijk goed in elkaar. Later kwam Oath and Anvil uit, met 2 nieuwe rassen. Daarmee hoeft niemand meer de elven te spelen in een spel voor 4 spelers. En verder zit er, met Oath and Anvil, alles in: coop scenario's, solo spel, race naar wie het eerste een bepaald gebouw weet te bouwen, scenario waarin degene met de meeste punten wint...Zolang je de elven maar in de doos laat. Deze gaat mijn collectie ook nooit verlaten.

Battlestations
avg rating = 7,18
bgg ranking = 970

Een aparte mix van bordspel en PnP RPG. Relatief dun regelboek. Ik heb zelf nooit PnP RPGs gespeeld, maar heb een van de scenario's geDMed. Ondanks dat ik geen ervaring had, lieten de duidelijke regels en de mogelijkheden die me aangeboden werden in het boek me overkomen als een goeie en ervaren DM. Dat op zichzelf vond ik al knap.

_________________

Ik vond dit wel een interessant topic om eens terug boven te halen.
Zeker gezien de toegenomen aantal nieuwe spellen de laatste jaren.

Ik moet nog eens nadenken over andere spellen, maar een spel dat ik alvast ondergewaardeerd vind, is The Big Book of Madness. Ik vind dit een superleuk coőperatief deck-building spel met prachtig artwork. En elke keer als ik deze speel denk ik: "ongelooflijk dat deze niet hoger staat in de BGG lijst of dat deze geen prijzen gewonnen heeft".

Wat zijn jullie ondergewaardeerde spellen?
Voor zij die vroeger al reageerden: zijn deze nog steeds hetzelfde of zou je er na enkele jaren andere noemen?

_________________

Inderdaad heel tof om dit opnieuw boven te halen.

1) Spyrium staat met stip op 1. Zeer compleet spel, heel faire prijs, mooie mix, verschillende strategieën, interactie en elke grondstof is nodig/van belang

2) Baseball Highlights. Deze is eigenlijk niet ondergewaardeerd maar wel in onze regio. Dat heeft allicht met het thema te maken maar als je daar voorbij kijkt is het echt een heerlijk kaartspel. Steek deze in een ander thema en je hebt allicht met absolute topper te maken.

3) Quebec