Maak je op voor het toernooiLancelot is de fiere ridder van de Ronde Tafel die wat aanpapte met de vrouw van zijn baas, koningin Guinevere. Over die Lancelot gaat het in het spelletje Lanzeloth. Maar we durven ernstig betwijfelen of hij in dit spel veel kans maakt om Guinevere te versieren. Dat heeft niets te maken met het spel, maar wel met zijn karige uitrusting.
Lanzeloth is een kaartspel waarin de spelers proberen hun ridder zo goed mogelijk uit te rusten om het steekspel te kunnen winnen. De luizige schildknaap ligt immers nog in zijn bed met een kater en als ridder weet je ook niet zo goed waar jouw materiaal ligt.
Aan de rugzijde van de kaarten kan je zien welk deel van de uitrusting aan de voorzijde voorzien is: helm, lans, borstplaat, schild en laarzen. De uitrusting verschilt echter zeer sterk: het kan gaan van niets (0 punten) tot een gouden uitrusting (5 punten). Verder staat er op de meeste kaarten ook een actie vermeld.
Tenslotte zijn er ook 6 kaarten met een paard in het spel.
Bij het begin van de ronde ontvangt elke ridder een paard dat hij open voor zich legt. Iedereen stelt een ridder samen met de vijf delen van de uitrusting. Daarvoor neem je willekeurig kaarten uit de stapel. De spelers mogen de waarde van hun uitrusting niet bekijken. De rest van de uitrustingskaarten vormen de trekstapel.
In een speelbeurt kan een speler een kaart van de trekstapel nemen, deze bekijken en uit twee dingen kiezen: ofwel leg je de kaart gedekt in plaats van de uitrusting die je had ofwel voer je de actie uit.
Daarna wordt de kaart die over is (de kaart van de actie of de kaart die geruild werd) open afgelegd op de aflegstapel. De volgende speler mag beslissen om geen kaart te trekken van de trekstapel, maar om de bovenste kaart van de aflegstapel in zijn uitrusting te verwerken.
De acties zijn eenvoudig: je kan kijken naar een eigen kaart, naar een kaart bij een speler, je kan een eigen kaart of die van een andere speler opendraaien of je kan kaarten uit jouw uitrusting omruilen met die van andere spelers. Een laatste actie is jouw eigen paard ruilen met dat van een andere speler.
In de loop van de ronde krijg je almaar meer informatie over de eigen wapenuitrusting én die van de andere spelers. Op een gegeven moment kan een speler beslissen om het tornooi te beginnen. De andere spelers hebben nog één speelbeurt, maar hun acties kunnen niet meer gericht zijn tegen de speler die besliste om het tornooi te beginnen.
Hierna worden alle uitrustingskaarten open gedraaid en wordt de som gemaakt van de uitrusting. Er wordt gerekend hoe groot het verschil is tussen de beste uitrusting en de tweede beste. De winnaar krijgt zoveel bekers als het verschil.
Het spel wordt gespeeld tot een spelers een vooraf bepaald aantal bekers haalt, afhankelijk van het aantal spelers.
Lanzeloth is een aardig spelletje. Je start de ronde zonder informatie en gaandeweg kan je en beetje inschatten wat er allemaal verdekt ligt. Je vindt er wat bluf in, wat pesten, een klein beetje memory en groot pak ambiance aan de speltafel.
Het grafisch werk hoort niet bij de wereldtop, maar wie maalt daarom in zo’n eenvoudig tussendoortje.
Op de website van Mogel Verlag lees ik dat de uitgeverij eigenlijk een groep familie en vrienden is die er lol in vinden om samen kaartspelletjes uit te geven. Aan deze Lanzeloth hebben ze ongetwijfeld veel plezier beleefd bij het ontwikkelen.
Aarzel niet om dit spelletje aan jouw collectie toe te voegen, tenzij je helemaal niet houdt van het lichte spul dat ook wel wat willekeur in zich heeft.Lanzeloth (Mogel Verlag, 2017)
