OK, wedstrijd is afgelopen, maar toch wil ik mijn anekdote nog met jullie delen.
Het was Spiel 2006 en onze oudste zoon Christophe was net 3 maanden oud. Ik gaf nog volledig borstvoeding. Dan zit je dus met een dilemma: Neem ik de kleine mee? Nee, want veel te druk. Blijf ik zelf thuis? Nee, want de jaarlijkse hadj naar Essen wil ik niet missen.
Oplossing: de kleine een dagje bij oma, de twee weken ervoor extra melk kolven zodat hij een voorraadje voor de hele dag heeft en zelf lekker op pad met kolfapparaat mee.
Voor degenen die geen ervaring hebben met borstvoeding: als je een baby volledig borstvoeding geeft, dan moet je om de 2 a 3 uur ofwel de baby voeden, ofwel kolven. Doe je dat niet, dan eindig je met twee lekkende, strak staande bloemkolen die onwijs pijn doen
Probleem 1: ik had zowel een handkolf als een elektrische kolf. Handkolf ging op de heenweg halverwege een kolfsessie op een parkeerplaats kapot. Dus de rest van de dag was ik aangewezen op de elektrische kolf.
Probleem 2: vind elektriciteit op Spiel en een plek waar je discreet kunt kolven. Dat was dus niet simpel. Wc? Liever niet (hygiene) maar ook onmogelijk (geen stopcontact). Bij een stand? Uiteindelijk na veel gedoe gelukt bij één van de grotere stands die een afgesloten ruimte had.
Probeer overigens maar eens uit te leggen wat kolven in het Duits is. Blijkt erg voor de hand te liggen: Pumpen.....
Diezelfde stand heb ik tijdens Spiel een aantal keren bezocht en vlak voor we vertrokken ook nog maar een keer. Het was tenslotte nog drie uur rijden naar Leiden.
Toen we thuiskwamen lag Christophe te slapen als een roos. Hij had een half uur eerder zijn laatste flesje afgekolfde moedermelk gehad. Ik kon na de zoveelste kolfsessie die dag even later ook mijn bed in duiken. Om er vervolgens twee uur later weer uit te mogen: Christophe moest weer worden gevoed.....
