IntertoysTamara BakkerAfgelopen week kopten de kranten dat speelgoedketen Intertoys failliet is gegaan. Deze winkel, die bij mij thuis steevast werd aangeduid als Interzooi, heeft het niet gered met speelgoed dat voornamelijk bestond uit meuk van Chinese makelij en waarbij het assortiment bordspellen ook flink te wensen overliet. Om nog maar te zwijgen over de vakkennis van de medewerkers, die vaak nog wel de kassa konden bedienen, maar die het over het algemeen ontbrak aan degelijke productkennis.
In het internettijdperk moet sowieso elke winkel zichzelf afvragen wat zijn meerwaarde is ten opzichte van giganten als Cool Blue en bol.com. Onderscheid je je als winkel met je prijzen, ga je vol voor kwaliteit, of haal je iets anders uit de kast om de consument naar je winkel te lokken? Intertoys had dit niet goed op orde, maar is niet de enige. Blokker staat op wankelen en boegbeelden als Free Record Shop, Kijkshop en V&D zijn al uit het straatbeeld verdwenen.
Interessant genoeg is de reactie van het grote publiek op het verdwijnen van winkels uit het straatbeeld dat men dit ervaart als een verlies. Toen V&D failliet ging, toonde het acht uur journaal beelden van klanten die rouwig waren om het sluiten van de V&D. Als aan diezelfde klanten echter werd gevraagd wanneer ze voor het laatst iets hadden gekocht bij V&D, dan bleef het stil. Men ging naar V&D om te kijken, niet om te kopen. Kopen deed men vervolgens op internet.
Menig boekhandel zal dit herkennen. Klanten komen in een boekwinkel om een boek te bekijken en om advies te krijgen van het verkopend personeel. Vervolgens rent men de winkel uit en wordt het boek besteld via bol.com. Volkomen onlogisch, aangezien bol.com veelal dezelfde prijzen hanteert als de boekwinkel en bij bestellingen onder de 20 euro ook nog eens verzendkosten rekent. De perceptie is echter dat bol.com goedkoper is en dus bestelt men bij bol.com.
De klant is dan wel koning, maar gedraagt zich niet altijd koninklijk. De vakkennis van de winkelier wordt niet alleen bij boekhandels misbruikt om bestellingen te plaatsen bij zijn (vermeend) goedkopere on-line concurrent. Ook spellenspeciaalzaken hebben last van dit fenomeen. Ben je als verkoper flink wat tijd bezig om je klant te adviseren, komt hij als puntje bij paaltje komt niet tot een aankoop en hoor je later dat hij het spel via internet (al dan niet voor een grijpstuiver minder) heeft aangeschaft. Dat riekt wat mij betreft naar vals spelen.
Bij deze wil ik dan ook de bezoekers van Bordspelmania vragen om de winkelier van de fysieke bordspelwinkel zijn marge te gunnen in ruil voor een goed advies in zijn winkel. Gedreven winkeliers met een passie voor spellen zijn een uithangbord van onze hobby. Laten we deze winkels daarom koesteren. Als we dit niet doen, zullen zij ook uit het straatbeeld verdwijnen en dat zou een verlies zijn voor onze mooie hobby.