Dromen tijdens een spel.

When I dream is een Party Game waarin één speler geblinddoekt luistert naar één-woord-hints van andere spelers. Op die manier probeert de dromer te achterhalen welk begrip zij omschrijven. Klinkt eenvoudig? Dat is het niet! De andere spelers hebben namelijk een verschillend doel voor ogen.



Foto: W Eric Martin

When I Dream wordt over evenveel rondes gespeeld als het aantal spelers. Daarbij is elke speler één keer de dromer die voor de gelegenheid geblinddoekt wordt. In het midden van de tafel wordt een bed geplaatst waarop een dek met kaarten wordt gelegd. De kaarten worden zo gelegd dat juist 1 begrip zichtbaar is. De niet-dromers krijgen elk een karakterkaart. Een zandloper wordt gedraaid en de droom start.
De dromer wordt bestookt met hints, juist 1 woord, van de andere spelers. Hij probeert aan de hand van die hints het juiste begrip te achterhalen. Hij mag slechts 1 keer raden. Een juist geraden kaart wordt op het gele vak van het spelbord gelegd, een fout geraden kaart op het blauwe vak. De dromer wordt daarvan echter niet op de hoogte gebracht. Op die manier probeert de slaapkop zoveel mogelijk begrippen te raden voor de zandloper een einde maakt aan de droom.

Voor de blinddoek afgezet wordt, moet de dromer zijn droom vertellen aan de andere spelers. Daarbij probeert hij alle geraden begrippen te gebruiken. Als dat lukt verdient de dromer 2 extra punten.
De andere spelers verdienen punten naargelang hun rol. De fee ontvangt 1 punt per juist geraden kaart. De boeman krijgt 1 punt per fout geraden kaart en het zandmannetje moet voor een evenwicht zorgen tussen juist en fout.



Foto: jlele

Bij Repos weten ze wel hoe een spel vormgeven moet worden en dat is bij When I Dream niet anders. Er zijn spelers die zeuren over de grootte van de kaarten, oversized zeggen ze dan, maar dat vind ik wat flauw. De spelregels zijn heel eenvoudig, ik leg ze uit aan de hand van een 'voorbeeldrondje' waarna zo goed als alle spelers aan de slag kunnen. Alleen de puntentelling levert soms wat verwarring op, in die zin lijkt When I Dream wat op Dixit. Wat mij betreft stopt de vergelijking daar.

When I Dream moet vooral leuk zijn, winnen is geen topprioriteit bij dit soort spellen. Daarin slaagt When I Dream met verve. Geblinddoekt luisteren naar hints waarvan je niet altijd weet dat je ze serieus moet nemen is een ervaring op zich. Daarna jouw eigen versie van je droom vertellen, zorgt vaak voor hilarische momenten. Bovendien is dat een stuk moeilijker dan het lijkt. Je bent tijdens de droom zo geconcentreerd op de hints dat begrippen herinneren geen sinecure is. Vooral omdat je ook moet proberen achterhalen wie jou helpt (fee) en wie tegenwerkt (boeman). Dat de zandmannetjes daarbij wel eens wisselen van rol is een extra moeilijkheid.

Ook in het geven van hints schuilt een leuke uitdaging. Een boeman wil natuurlijk niet te snel door de mand vallen. Je moet de dromer op het verkeerde spoor zetten maar als je dat te opvallend doet, wordt je voor de rest van de droom niet meer gehoord. Een fee heeft misschien wel de duidelijkste opdracht maar heeft er baat bij haar bondgenoten te lokaliseren. Een zandmannetje zweeft tussen twee werelden en dat is nooit gemakkelijk.

4 tot 10 spelers kunnen aan When I Dream deelnemen. Er zijn echter weinig spellen die meer afhangen van het spelersaantal (en groep) dan When I Dream. 4 spelers is misschien wat weinig omdat de verdeling van de karakters vaak niet in balans is. Meer dan 7 spelers vind ik te druk en ook dan kan de verdeling van de rollen wat tegenwerken. Met jongere kinderen speel ik When I Dream vaak zonder karakterkaarten en dat werkt fijn. When I Dream is niet het nieuwe Dixit, het is een leuke variant op hints. Niet iedereen zijn meug, maar wij vinden het leuk.

• Repos Production (2016)
• Auteur: Chris Darsaklis
• Artwork: Asterman Studio
• 4-10 spelers vanaf 8 jaar
• 30 minuten
• http://www.whenidream.net/
• Adviesprijs €30,00